وجوب طاعت امام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'سوال' به 'سؤال'
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'سوال' به 'سؤال') |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==ادعای ناسازگاری واجب‌الاطاعة بودن امام با [[خاتمیت]] == | ==ادعای ناسازگاری واجب‌الاطاعة بودن امام با [[خاتمیت]] == | ||
*شیعیان در دعاها، زیار‌ت‌نامه‌ها و روایات، [[ائمه اطهار]] را [[واجب الاطاعة]] و [[اطاعت]] آنان را [[اطاعت]] [[خدا]] و معصیتشان را [[معصیت]] [[خدا]] وصف می‌کند<ref>ر.ک: الکافی، ج۱، ص ۱۸۵؛ الحجة، باب فرض طاعة الائمة، وباب های دیگر </ref> و این با اصل [[خاتمیت]] ناسازگار است؛ چرا که [[خاتمیت]] یعنی پایان ظهور [[حجت الهی]] و دیگر کسی [[واجب الاطاعة]] به صورت مطلق نیست. | *شیعیان در دعاها، زیار‌ت‌نامه‌ها و روایات، [[ائمه اطهار]] را [[واجب الاطاعة]] و [[اطاعت]] آنان را [[اطاعت]] [[خدا]] و معصیتشان را [[معصیت]] [[خدا]] وصف می‌کند<ref>ر.ک: الکافی، ج۱، ص ۱۸۵؛ الحجة، باب فرض طاعة الائمة، وباب های دیگر </ref> و این با اصل [[خاتمیت]] ناسازگار است؛ چرا که [[خاتمیت]] یعنی پایان ظهور [[حجت الهی]] و دیگر کسی [[واجب الاطاعة]] به صورت مطلق نیست. | ||
* [[شاه ولی الله دهلوی هندی]] با ادعای رویت [[پیامبر خاتم|پیامبر]]{{صل}} در عالم رویا! در این‌باره می-گوید: در عالم رویا از [[روح]] [[پیامبر]] درباره مذهب [[تشیع]] | * [[شاه ولی الله دهلوی هندی]] با ادعای رویت [[پیامبر خاتم|پیامبر]]{{صل}} در عالم رویا! در این‌باره می-گوید: در عالم رویا از [[روح]] [[پیامبر]] درباره مذهب [[تشیع]] سؤال کردم و حضرت فرمود: مذهب ایشان باطل است و بطلان مذهب ایشان از لفظ [[امام]] معلوم می‌شود. چون از آن حالت افاقت دست داد، در لفظ [[امام]] تأمل کردم، معلوم شد که [[امام]] به اصطلاح ایشان، [[معصوم]]، مفترض اطاعة، [[منصوب]] للخلق است و [[وحی]] باطنی در حق [[امام]] تجویز می-نمایند، پس در [[حقیقت ختم نبوت]] را منکرند، گویا زباناً ان حضرت را خاتم الانبیا می‌گفته باشند<ref>دهلوی، التفهیمات الالهیه، ج۲، صص ۲۹۴ و ۳۰۱.</ref>... آنان را [[معصوم]] و مفترض الطاعه و دارای [[روح]] باطنی می‌دانند و این با پیامبری تفاوت چندانی ندارد<ref>دهلوی، التفهیمات الالهیه، ج۲، ص ۳۰۱.</ref> | ||
* [[قاضی محمد ثنا الله]] شاگرد [[شاه ولی الله دهلوی هندی|دهلوی]] در حاشیه خود بر عبارت استادش موضوع او را [[تأیید]] می‌کند<ref>دهلوی، التفهیمات الالهیه، ج۲، ص ۳۲۱.</ref> | * [[قاضی محمد ثنا الله]] شاگرد [[شاه ولی الله دهلوی هندی|دهلوی]] در حاشیه خود بر عبارت استادش موضوع او را [[تأیید]] می‌کند<ref>دهلوی، التفهیمات الالهیه، ج۲، ص ۳۲۱.</ref> | ||
* یک به اصطلاح روشنفکر مسلمان نیز این [[شبهه]] را طرح کرده است<ref>«سخن در این است که [[امامت]] را شرط [[کمال]] [[دین]] شمردن و [[امامان]] را برخوردار از [[وحی]] باطنی و [[معصوم]] و مفترض الطاعه دانستن - چنان که [[شیعیان]] می‌دانند - چگونه باید فهمیده شود که با خاتمیت ناسازگار نیفتد و سخن‌شان در [[رتبه]] [[پیامبر]] ننشیند و [[حجیت]] گفتار او را پیدا نکند» ( پاسخ اول سروش به بهمن پور، سایت سروش، اول شهریور، ۱۳۸۴).</ref>. پاسخ این [[شبهه]] در ذیل پاسخ [[شبهه]] بعدی "[[حجت الهی]] انگاری امامان" خواهد آمد<ref>[[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[امامت ۲ (کتاب)|امامت]]، ص۱۵۶ - ۱۵۷.</ref>. | * یک به اصطلاح روشنفکر مسلمان نیز این [[شبهه]] را طرح کرده است<ref>«سخن در این است که [[امامت]] را شرط [[کمال]] [[دین]] شمردن و [[امامان]] را برخوردار از [[وحی]] باطنی و [[معصوم]] و مفترض الطاعه دانستن - چنان که [[شیعیان]] می‌دانند - چگونه باید فهمیده شود که با خاتمیت ناسازگار نیفتد و سخن‌شان در [[رتبه]] [[پیامبر]] ننشیند و [[حجیت]] گفتار او را پیدا نکند» ( پاسخ اول سروش به بهمن پور، سایت سروش، اول شهریور، ۱۳۸۴).</ref>. پاسخ این [[شبهه]] در ذیل پاسخ [[شبهه]] بعدی "[[حجت الهی]] انگاری امامان" خواهد آمد<ref>[[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[امامت ۲ (کتاب)|امامت]]، ص۱۵۶ - ۱۵۷.</ref>. | ||