آتش (ابهام‌زدایی): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*یکی از [[نشانه‌های ظهور]] [[امام عصر]]{{ع}} پیدایش | *یکی از [[نشانه‌های ظهور]] [[امام عصر]]{{ع}} پیدایش آتش در مناطق مختلف [[زمین]] می‌باشد، آتشی که گاه ویران‌کننده و گاه [[ترس]] برانگیز توصیف شده است. ما واقعاً نمی‌دانیم که منظور از این آتش چیست. آیا واقعاً آتشی برپا خواهد شد، این آتش آیا زمینی خواهد بود، یا منشأ غیبی و آسمانی خواهد داشت. زیرا حوادث [[زمان ظهور]] اکثراً خلاف عادت بوده و حوادث آسمانی و [[غیرطبیعی]] در آن زمان فراوان خواهد بود؛ یا اینکه این تعبیر کنایه و اشاره به برپایی جنگ‌هاست. چرا که در [[جنگ‌ها]] خصوصاً جنگ‌های امروزی معمولاً حمله‌ها به وسیله ابزارهای آتشین صورت می‌گیرد و ویرانی و خرابی آنها آتش برانگیز است که در تعابیر به "نائرة حرب" یعنی آتش [[جنگ]] تعبیر شده است. شاید هم به معنای [[نزاع]] و کشمکش باشد زیرا دعوا و زدوخورد را نیز با آتش توصیف می‌کنند. فرد پرخاشگر و [[جنگجو]] و پرهیجان را نیز به آتش تعبیر می‌کنند و امکان دارد [[خروج]] آتش از منطقه‌ای عبارت باشد از به پا خاستن مردی که جنگ‌افروز است و مدام در پی برافروختن آتش [[جنگ]] و [[خونریزی]] است. | ||
[[روایت]] شده که آتشی در سرزمین [[یمن]] به پا خواهد شد که [[مردم]] را به سوی [[شام]] ([[سوریه]]) گسیل می‌دارد، هر روز که [[مردم]] صبح می‌کنند آن نیز صبح می‌کند و هرگاه که [[مردم]] استراحت می‌کنند، آن نیز به استراحت می‌پردازد و گاهی که [[مردم]] به حرکت افتند او نیز حرکت می‌کند. روشنی آن تا به حدی است که گردن شتران در بُصری دیده می‌شود<ref>بصری! شهری بزرگ در سوریه بوده و مرکزیت داشته است. معلوم نیست روشنی دادن این آتش به چه معناست. شاید آن آتش که شخص معینی است، با ابزاری آن شتران را نشان می‌دهد و شاید ابزاری آسمانی و نیرویی ماورایی در کار باشد. (والله عالم)</ref>. پس هرگاه که این خبر را شنیدید، به سوی [[شام]] بروید<ref>ملاحم: ص ۸۸.</ref>. | [[روایت]] شده که آتشی در سرزمین [[یمن]] به پا خواهد شد که [[مردم]] را به سوی [[شام]] ([[سوریه]]) گسیل می‌دارد، هر روز که [[مردم]] صبح می‌کنند آن نیز صبح می‌کند و هرگاه که [[مردم]] استراحت می‌کنند، آن نیز به استراحت می‌پردازد و گاهی که [[مردم]] به حرکت افتند او نیز حرکت می‌کند. روشنی آن تا به حدی است که گردن شتران در بُصری دیده می‌شود<ref>بصری! شهری بزرگ در سوریه بوده و مرکزیت داشته است. معلوم نیست روشنی دادن این آتش به چه معناست. شاید آن آتش که شخص معینی است، با ابزاری آن شتران را نشان می‌دهد و شاید ابزاری آسمانی و نیرویی ماورایی در کار باشد. (والله عالم)</ref>. پس هرگاه که این خبر را شنیدید، به سوی [[شام]] بروید<ref>ملاحم: ص ۸۸.</ref>. | ||
[[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: ساعت [[ظهور]] برپا نشود تا اینکه آتشی از سرزمین [[حجاز]] افروخته شود که گردن شتران بصری از روشنی آن | [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: ساعت [[ظهور]] برپا نشود تا اینکه آتشی از سرزمین [[حجاز]] افروخته شود که گردن شتران بصری از روشنی آن آتش دیده شود<ref>یأتی: ص ۱۲.</ref>. | ||
[[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: آتشی در سرزمین عدن به پا خیزد که مردمِ آن را با بوزینه و خوک یک‌جا جمع کند، هر کجا ایشان بخوابند، آن نیز بخوابد و هر جا که ایشان استراحت کنند، او نیز استراحت کند و هر چه از آنها جدا شود، او خواهد گرفت<ref>ملاحم: ص ۸۹.</ref>. | [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: آتشی در سرزمین عدن به پا خیزد که مردمِ آن را با بوزینه و خوک یک‌جا جمع کند، هر کجا ایشان بخوابند، آن نیز بخوابد و هر جا که ایشان استراحت کنند، او نیز استراحت کند و هر چه از آنها جدا شود، او خواهد گرفت<ref>ملاحم: ص ۸۹.</ref>. | ||
در [[حدیث]] دیگری از [[رسول خدا]]{{صل}} [[روایت]] می‌کند: آتشی در سرزمین عدن برافروخته شود که [[مردم]] و پرندگان و درندگان را به سوی بُصری (در [[سوریه]]) روان می‌کند و [[چهل]] سال این | در [[حدیث]] دیگری از [[رسول خدا]]{{صل}} [[روایت]] می‌کند: آتشی در سرزمین عدن برافروخته شود که [[مردم]] و پرندگان و درندگان را به سوی بُصری (در [[سوریه]]) روان می‌کند و [[چهل]] سال این آتش اقامت خواهد کرد. | ||
(ممکن است بوزینه و خوک اشاره به صورت [[باطنی]] کفاری باشد که در قالب لشگرهایی به آن سرزمین حمله می‌کنند و در میان آنها رفت و آمد دارند، مثل [[عراق]] و افغانستان که [[لشکریان]] [[کفر]] در میان [[مردم]] آمد و شد دارند و در سرزمین آنان می‌خوابند و استراحت می‌کنند و علاوه بر آن | (ممکن است بوزینه و خوک اشاره به صورت [[باطنی]] کفاری باشد که در قالب لشگرهایی به آن سرزمین حمله می‌کنند و در میان آنها رفت و آمد دارند، مثل [[عراق]] و افغانستان که [[لشکریان]] [[کفر]] در میان [[مردم]] آمد و شد دارند و در سرزمین آنان می‌خوابند و استراحت می‌کنند و علاوه بر آن آتش [[جنگ]] و ویرانی نیز به بار می‌آورند و بنا بر [[حدیث]] دوم می‌توان گفت که [[مردم]] و تمام حیوانات با هم به طرف [[سوریه]] به حرکت می‌افتند و از این روی با هم جمع می‌شوند. والله العالم) در [[حدیثی]] دیگر آمده: آتش و دودی [[چهل]] شب در [[مشرق]] برافروخته خواهد شد<ref>همان.</ref>. | ||
در روایتی آمده است: هر گاه آتشی در [[آسمان]] از سوی [[مشرق]] به وجود آمد، غذای یک سال را برای خود آماده کن<ref>ملاحم: ص ۱۶۰.</ref>. | در روایتی آمده است: هر گاه آتشی در [[آسمان]] از سوی [[مشرق]] به وجود آمد، غذای یک سال را برای خود آماده کن<ref>ملاحم: ص ۱۶۰.</ref>. | ||
(از این [[حدیث]] می‌توان این را استفاده کرد که این | (از این [[حدیث]] می‌توان این را استفاده کرد که این آتش از علامت‌هایی است که حدود یک سال تا [[قیام]] [[حضرت صاحب]]{{ع}} فاصله دارد). | ||
[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: بدون [[شک]] [[آذربایجان]] به آتشی دچار خواهد شد که هیچ چیزی را یارای مقابله با آن نیست، هرگاه که آن زمان را دریافتید، مانند گلیم خانه خویش باشید. (کنایه از خودداری و [[تقیه]] کردن است)<ref>غیبت نعمانی: ص ۱۹۴.</ref>. | [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: بدون [[شک]] [[آذربایجان]] به آتشی دچار خواهد شد که هیچ چیزی را یارای مقابله با آن نیست، هرگاه که آن زمان را دریافتید، مانند گلیم خانه خویش باشید. (کنایه از خودداری و [[تقیه]] کردن است)<ref>غیبت نعمانی: ص ۱۹۴.</ref>. | ||
[[امام باقر]]{{ع}} فرمود: هرگاه آتشی سرخ یا زرد رنگ را از سوی [[مشرق]] مشاهده کردید که سه یا هفت روز طول بکشد، پس توقع داشته باشید که [[فرج]] [[آل محمد]]{{ع}} (و [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}}) به وقوع بپیوندد... <ref>یأتی: ص ۱۲.</ref>. | [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: هرگاه آتشی سرخ یا زرد رنگ را از سوی [[مشرق]] مشاهده کردید که سه یا هفت روز طول بکشد، پس توقع داشته باشید که [[فرج]] [[آل محمد]]{{ع}} (و [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}}) به وقوع بپیوندد... <ref>یأتی: ص ۱۲.</ref>. | ||