منبع علم معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'سئوال' به 'سؤال'
جز (جایگزینی متن - '==جستارهای وابسته == {{' به '{{') |
جز (جایگزینی متن - 'سئوال' به 'سؤال') |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
==='''[[علوم]] انتقالی از [[ملائکه]]'''=== | ==='''[[علوم]] انتقالی از [[ملائکه]]'''=== | ||
#[[وحی]] به واسطۀ [[فرشته]]: گاهی فرشته‌ای به صورت [[انسان]] متمثل می‌‌گردد و [[پیامبران]] و [[اولیاء]] الهی را از یک رشته امور [[پنهان]] از [[حس]]، مطلع می‌‌سازد.<ref>ر.ک. [[جعفر سبحانی|سبحانی، جعفر]] [[آگاهی سوم یا علم غیب (کتاب)|آگاهی سوم یا علم غیب]]، ص ۳۳ ـ ۳۸؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص ۱۴۵؛ [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، علوم برگزیدگان، صفحه؟؟؟؛ برنجکار، رضا، دومین دوره مدرسه تابستانی کلام امامیه، پایگاه مطالعات کلام امامیه؛ [[سیده رابیل|رابیل، سیده]] [[جستاری در مسئله علم غیب (مقاله)|جستاری در مسئله علم غیب]]</ref> | #[[وحی]] به واسطۀ [[فرشته]]: گاهی فرشته‌ای به صورت [[انسان]] متمثل می‌‌گردد و [[پیامبران]] و [[اولیاء]] الهی را از یک رشته امور [[پنهان]] از [[حس]]، مطلع می‌‌سازد.<ref>ر.ک. [[جعفر سبحانی|سبحانی، جعفر]] [[آگاهی سوم یا علم غیب (کتاب)|آگاهی سوم یا علم غیب]]، ص ۳۳ ـ ۳۸؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص ۱۴۵؛ [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، علوم برگزیدگان، صفحه؟؟؟؛ برنجکار، رضا، دومین دوره مدرسه تابستانی کلام امامیه، پایگاه مطالعات کلام امامیه؛ [[سیده رابیل|رابیل، سیده]] [[جستاری در مسئله علم غیب (مقاله)|جستاری در مسئله علم غیب]]</ref> | ||
#[[الهام]]: [[الهام]] یعنی افکندن مطالب بر [[قلب]]،<ref>ر.ک. [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، علوم برگزیدگان، صفحه؟؟؟</ref> در پاره‌ای از [[روایات]] تصریح شده است [[ائمه]]{{ع}} همه [[علوم]] را از [[ناحیه]] [[خداوند]] دریافت می‌‌دارند،<ref>ر.ک. [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]] پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص ۱۴۵؛ [[سیده رابیل|رابیل، سیده]] [[جستاری در مسئله علم غیب (مقاله)|جستاری در مسئله علم غیب]]</ref> مثلاً [[امام رضا]]{{ع}} فرمودند: «هنگامی که [[خداوند]] کسی را برای [[مردم]] بر می‌گزیند چشمه‌های [[حکمت]] را در دلش قرار می‌دهد و [[علم]] را به وی [[الهام]] می‌کند تا برای جواب از هیچ | #[[الهام]]: [[الهام]] یعنی افکندن مطالب بر [[قلب]]،<ref>ر.ک. [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، علوم برگزیدگان، صفحه؟؟؟</ref> در پاره‌ای از [[روایات]] تصریح شده است [[ائمه]]{{ع}} همه [[علوم]] را از [[ناحیه]] [[خداوند]] دریافت می‌‌دارند،<ref>ر.ک. [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]] پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص ۱۴۵؛ [[سیده رابیل|رابیل، سیده]] [[جستاری در مسئله علم غیب (مقاله)|جستاری در مسئله علم غیب]]</ref> مثلاً [[امام رضا]]{{ع}} فرمودند: «هنگامی که [[خداوند]] کسی را برای [[مردم]] بر می‌گزیند چشمه‌های [[حکمت]] را در دلش قرار می‌دهد و [[علم]] را به وی [[الهام]] می‌کند تا برای جواب از هیچ سؤالی درنمانده و در تشخیص [[حق]] سرگردان نشود».<ref>ر.ک. [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]] پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶</ref> یکی از راه‌های [[الهام]] [[نکت در دل]] و نقر در اسماع دانسته شده است یعنی مطلب در [[قلب]] آنان حک یا در گوش آنان بیان می‌شود.<ref>ر.ک. [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص ۱۴۵؛ [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]] [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص ۶۴ ـ ۶۸؛ [[زهرةالسادات میرترابی حسینی|میرترابی حسینی، زهرةالسادات]] [[علم لدنی در قرآن و حدیث (پایان‌نامه)|علم لدنی در قرآن و حدیث]]، ص ۳۷ ـ ۴۶</ref> | ||
#[[مصحف فاطمه]]{{س}}: براساس [[روایات]]، مجموعه‌ای از [[اخبار غیبی]] و وقایع آیندگان است که [[جبرئیل]] بعد از [[رحلت پیامبر اسلام]]{{صل}} به [[حضرت زهرا]]{{س}} عرضه کرد و [[امیرمؤمنان]]{{ع}} نیز مطالب آن را نگاشت.<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹</ref> | #[[مصحف فاطمه]]{{س}}: براساس [[روایات]]، مجموعه‌ای از [[اخبار غیبی]] و وقایع آیندگان است که [[جبرئیل]] بعد از [[رحلت پیامبر اسلام]]{{صل}} به [[حضرت زهرا]]{{س}} عرضه کرد و [[امیرمؤمنان]]{{ع}} نیز مطالب آن را نگاشت.<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹</ref> | ||
#مُحَدِّث بودن: [[امامان]]{{ع}} بخشی از [[علم]] خود را از راه "[[تحدیث]]" که توسط [[فرشتگان الهی]] صورت می‌گیرد، به دست می‌آورند. البته این صفت منحصر به آنها و مخصوص به [[منصب امامت]] نیست، بلکه [[حضرت زهرا]]{{س}} نیز دارای این صفت بوده است.<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ [[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی، محمد تقی]]، [[آموزش عقاید (کتاب)|آموزش عقاید]]، ص ۳۲۲؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص ۱۴۵ و معارف کلامی شیعه، ص ۲۸۹ ـ ۲۹۱؛ [[سید محمد فائز باقری|باقری، سید محمد فائز]] [[بررسی علم اولیای الهی (پایان‌نامه)|بررسی علم اولیای الهی]]، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۲؛ [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]] [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص ۶۴ ـ ۶۸</ref> [[حسن]] بن یحیای مدائنی می‌‌گوید از [[امام صادق]]{{ع}} پرسیدم: "هنگامی که سؤالی از امامی می‌شود چگونه جواب می‌دهد؟" [[امام]] فرمود: «گاهی به او [[الهام]] می‌شود و گاهی از [[فرشته]] می‌شنود و گاهی هر دو».<ref>ر.ک. [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]] پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶</ref> | #مُحَدِّث بودن: [[امامان]]{{ع}} بخشی از [[علم]] خود را از راه "[[تحدیث]]" که توسط [[فرشتگان الهی]] صورت می‌گیرد، به دست می‌آورند. البته این صفت منحصر به آنها و مخصوص به [[منصب امامت]] نیست، بلکه [[حضرت زهرا]]{{س}} نیز دارای این صفت بوده است.<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ [[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی، محمد تقی]]، [[آموزش عقاید (کتاب)|آموزش عقاید]]، ص ۳۲۲؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص ۱۴۵ و معارف کلامی شیعه، ص ۲۸۹ ـ ۲۹۱؛ [[سید محمد فائز باقری|باقری، سید محمد فائز]] [[بررسی علم اولیای الهی (پایان‌نامه)|بررسی علم اولیای الهی]]، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۲؛ [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]] [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص ۶۴ ـ ۶۸</ref> [[حسن]] بن یحیای مدائنی می‌‌گوید از [[امام صادق]]{{ع}} پرسیدم: "هنگامی که سؤالی از امامی می‌شود چگونه جواب می‌دهد؟" [[امام]] فرمود: «گاهی به او [[الهام]] می‌شود و گاهی از [[فرشته]] می‌شنود و گاهی هر دو».<ref>ر.ک. [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]] پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶</ref> | ||