پرش به محتوا

آثار اخلاقی و تربیتی انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
|<sub>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان]]</sub>||<sub>[[عبدالمجید زهادت|زهادت]]</sub>||<sub>[[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب]]</sub>||<sub>[[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد]]</sub>||<sub>[[محبوب شفائی|شفائی]]</sub>||<sub>[[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده]]</sub>||<sub>[[قنبر علی صمدی|صمدی]]</sub>||<sub>[[عسکر دیرباز|دیرباز]]</sub>||<sub>[[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد]]</sub>||<sub>[[سید مهدی موسوی|موسوی]]</sub>
|<sub>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان]]</sub>||<sub>[[عبدالمجید زهادت|زهادت]]</sub>||<sub>[[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب]]</sub>||<sub>[[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد]]</sub>||<sub>[[محبوب شفائی|شفائی]]</sub>||<sub>[[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده]]</sub>||<sub>[[قنبر علی صمدی|صمدی]]</sub>||<sub>[[عسکر دیرباز|دیرباز]]</sub>||<sub>[[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد]]</sub>||<sub>[[سید مهدی موسوی|موسوی]]</sub>
|-
|-
|[[پرونده:13681242.jpeg|75px|link=ابراهیم کوثری]]||[[پرونده:1100228.jpg|75px|link=صادق سهرابی]]||[[پرونده:11429.jpg|75px|link=محمد مهدی گرجیان]]||[[پرونده:152277.jpg|75px|link=محمود ملکی راد]]||[[پرونده:13681204.jpg|75px|link=علی باقی نصرآبادی]]||[[پرونده:13681061.jpg|75px|link=ابراهیم شفیعی سروستانی]]||[[پرونده:13681246.jpg|75px|link=محمد رضا اکبری]]||[[پرونده:11155.jpg|75px|link=سیمین صمیمی]]||[[پرونده:Mar.jpg|75px|link=مریم نجفی لیواری]]||[[پرونده:1403.jpg|75px|link=آفتاب مهر ج۲ (کتاب)]]
|[[پرونده:13681242.jpeg|75px|link=ابراهیم کوثری]]||[[پرونده:1100228.jpg|75px|link=صادق سهرابی]]||[[پرونده:11429.jpg|75px|link=محمد مهدی گرجیان]]||[[پرونده:152277.jpg|75px|link=محمود ملکی راد]]||[[پرونده:13681262.jpeg|75px|link=محمد رضا اکبری]]||[[پرونده:13681204.jpg|75px|link=علی باقی نصرآبادی]]||[[پرونده:13681061.jpg|75px|link=ابراهیم شفیعی سروستانی]]||[[پرونده:11155.jpg|75px|link=سیمین صمیمی]]||[[پرونده:Mar.jpg|75px|link=مریم نجفی لیواری]]||[[پرونده:1403.jpg|75px|link=آفتاب مهر ج۲ (کتاب)]]
|-
|-
|<sub>[[ابراهیم کوثری|کوثری]]</sub>||<sub>[[صادق سهرابی|سهرابی]]</sub>||<sub>[[محمد مهدی گرجیان|گرجیان]]<sub></sub>||[[محمود ملکی راد|ملکی راد]]</sub>||<sub>[[علی باقی نصرآبادی|نصرآبادی]]</sub>||<sub>[[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی]]</sub>||<sub>[[محمد رضا اکبری|اکبری]]</sub>||<sub>[[سیمین صمیمی|صمیمی]]</sub>||<sub>[[مریم نجفی لیواری|نجفی لیواری]]</sub>||<sub>[[آفتاب مهر ج۲ (کتاب)|آفتاب مهر]]</sub>
|<sub>[[ابراهیم کوثری|کوثری]]</sub>||<sub>[[صادق سهرابی|سهرابی]]</sub>||<sub>[[محمد مهدی گرجیان|گرجیان]]<sub></sub>||[[محمود ملکی راد|ملکی راد]]</sub>||<sub>[[محمد رضا اکبری|اکبری]]</sub>||<sub>[[علی باقی نصرآبادی|نصرآبادی]]</sub>||<sub>[[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی]]</sub>||<sub>[[سیمین صمیمی|صمیمی]]</sub>||<sub>[[مریم نجفی لیواری|نجفی لیواری]]</sub>||<sub>[[آفتاب مهر ج۲ (کتاب)|آفتاب مهر]]</sub>
|-
|-
|}
|}
خط ۱۵۸: خط ۱۵۸:
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


{{جمع شدن|۱۵. آقای دکتر نصرآبادی؛}}
{{جمع شدن|۱۵. حجت الاسلام و المسلمین اکبری؛}}
[[پرونده:13681262.jpeg|100px|right|بندانگشتی|]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمد رضا اکبری]]'''، در کتاب ''«[[پرچم هدایت (کتاب)|پرچم هدایت]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«[[خودسازی]] [[شیعه]]، اصل مهمّی در [[زمان غیبت]] به شمار می‌‌رود و این [[خودسازی]] [[بهترین]] نشانه [[انتظار]] است. ما باید با [[شناخت]] آنچه موجب [[خشنودی]] و [[ناخشنودی]] [[اولیاء]] [[دین]] است خود را بر انجام و ترک آنها که همان [[واجبات]] و [[محرمات]] می‌‌باشند [[تربیت]] کنیم و پیوسته به دنبال نزدیک کردن خود به [[خداوند]] و [[پیامبر]]{{صل}} و عترتش باشیم و در هر لحظه گوش به زنگ [[نداهای آسمانی]] [[جبرئیل]]{{ع}} باشیم که به صورت ناگهانی در فضای [[آسمان]] طنین‌انداز می‌‌شوند. [[امام مهدی]]{{ع}} فرمود: هر یک از شما باید به اموری بپردازد که او را به [[محبّت]] ما نزدیک کند و از کارهایی که ناخوشایند ما می‌‌باشد دوری جوید؛ زیرا [[ظهور]] ما به صورت ناگهانی فرا می‌‌رسد<ref>بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۶.</ref>. [[تقوای الهی]]، [[اخلاق]] [[اسلامی]] و [[زندگی]] همراه با [[گرایش]] [[انتظار]]، ارکان مهم [[خودسازی]] هر شیعه‌ای را تشکیل می‌‌دهند که می‌‌خواهد از [[یاران]] [[حجّت]] [[خدا]] باشد. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|مَنْ سُرَّ أَنْ يَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْيَنْتَظِرْ وَ لْيَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ فَإِنْ مَاتَ وَ قَامَ الْقَائِمُ بَعْدَهُ كَانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَدْرَكَهُ فَجِدُّوا وَ انْتَظِرُوا هَنِيئاً لَكُمْ أَيَّتُهَا الْعِصَابَةُ الْمَرْحُومَةُ}}<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۰.</ref>. هر کس [[دوست]] دارد از [[اصحاب قائم]] باشد باید [[منتظر]] باشد و به [[پرهیزکاری]] و کسب خوبی‌های [[اخلاقی]] بپردازد. پس اگر در این حال بمیرد و [[قائم]] [[قیام]] کند، اجر کسی را دارد که او را [[درک]] کرده است. پس تلاش کنید و [[منتظر]] باشید، گوارایتان [[باد]] ای گروه مورد [[رحمت خدا]]»<ref>[[محمد رضا اکبری|اکبری، محمد رضا]]، [[پرچم هدایت (کتاب)|پرچم هدایت]]، ص: ۶۶.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{جمع شدن|۱۶. آقای دکتر نصرآبادی؛}}
[[پرونده:13681204.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[علی باقی نصرآبادی|نصرآبادی]]]]
[[پرونده:13681204.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[علی باقی نصرآبادی|نصرآبادی]]]]
::::::آقای دکتر '''[[علی باقی نصرآبادی]]'''، در مقاله ''«[[نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب (مقاله)|نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آقای دکتر '''[[علی باقی نصرآبادی]]'''، در مقاله ''«[[نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب (مقاله)|نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب]]»'' در این‌باره گفته است:
خط ۱۶۴: خط ۱۶۹:
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


{{جمع شدن|۱۶. آقای دکتر شفیعی سروستانی؛}}
{{جمع شدن|۱۷. آقای دکتر شفیعی سروستانی؛}}
[[پرونده:13681061.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[ابراهیم شفیعی سروستانی]]]]
[[پرونده:13681061.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[ابراهیم شفیعی سروستانی]]]]
::::::آقای دکتر '''[[ابراهیم شفیعی سروستانی]]'''، در مقاله ''«[[نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی (مقاله)|نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آقای دکتر '''[[ابراهیم شفیعی سروستانی]]'''، در مقاله ''«[[نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی (مقاله)|نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«[[تهذیب نفس]] و کسب [[فضائل اخلاقی]] [[وظیفه]] مهم دیگری که هر [[شیعه]] [[منتظر]] بر عهده دارد [[تهذیب نفس]] و آراستن خود به [[اخلاق نیکو]] است، چنانکه در روایتی که [[نعمانی]] به [[سند]] خود از [[امام صادق]]{{ع}}، [[نقل]] می‌‌کند آمده است:"هر کس [[دوست]] می‌‌دارد از [[یاران حضرت قائم]]{{ع}}، باشد باید که [[منتظر]] باشد و در این حال به [[پرهیزکاری]] و [[اخلاق نیکو]] [[رفتار]] نماید، در حالیکه [[منتظر]] باشد، پس چنانچه بمیرد و پس از مردنش [[قائم]]{{ع}}،بپاخیزد، [[پاداش]] او همچون [[پاداش]] کسی خواهد بود که آن [[حضرت]] را [[درک]] کرده است، پس کوشش کنید و در [[انتظار]] بمانید، گوارا [[باد]] شما را ای گروه مشمول [[رحمت]] [[خداوند]]"<ref>{{متن حدیث| مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْيَنْتَظِرْ وَ لْيَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ فَإِنْ مَاتَ وَ قَامَ الْقَائِمُ بَعْدَهُ كَانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَدْرَكَهُ فَجِدُّوا وَ انْتَظِرُوا هَنِيئاً لَكُمْ أَيَّتُهَا الْعِصَابَةُ الْمَرْحُومَةُ}}؛ النعمانی، محمد بن ابراهیم، پیشین، ص ۲۰۰، ح ۱۶.</ref>.
::::::«[[تهذیب نفس]] و کسب [[فضائل اخلاقی]] [[وظیفه]] مهم دیگری که هر [[شیعه]] [[منتظر]] بر عهده دارد [[تهذیب نفس]] و آراستن خود به [[اخلاق نیکو]] است، چنانکه در روایتی که [[نعمانی]] به [[سند]] خود از [[امام صادق]]{{ع}}، [[نقل]] می‌‌کند آمده است:"هر کس [[دوست]] می‌‌دارد از [[یاران حضرت قائم]]{{ع}}، باشد باید که [[منتظر]] باشد و در این حال به [[پرهیزکاری]] و [[اخلاق نیکو]] [[رفتار]] نماید، در حالیکه [[منتظر]] باشد، پس چنانچه بمیرد و پس از مردنش [[قائم]]{{ع}}،بپاخیزد، [[پاداش]] او همچون [[پاداش]] کسی خواهد بود که آن [[حضرت]] را [[درک]] کرده است، پس کوشش کنید و در [[انتظار]] بمانید، گوارا [[باد]] شما را ای گروه مشمول [[رحمت]] [[خداوند]]"<ref>{{متن حدیث| مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْيَنْتَظِرْ وَ لْيَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ فَإِنْ مَاتَ وَ قَامَ الْقَائِمُ بَعْدَهُ كَانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَدْرَكَهُ فَجِدُّوا وَ انْتَظِرُوا هَنِيئاً لَكُمْ أَيَّتُهَا الْعِصَابَةُ الْمَرْحُومَةُ}}؛ النعمانی، محمد بن ابراهیم، پیشین، ص ۲۰۰، ح ۱۶.</ref>.
::::::موضوع [[تهذیب نفس]] و دوری گزیدن از [[گناهان]] و [[اعمال]] ناشایست، به عنوان یکی از [[وظایف منتظران]] در [[عصر غیبت]]، از چنان اهمیتی برخوردار است که در [[توقیع]] شریفی که از [[ناحیه مقدسه]] [[حضرت صاحب الامر]] به مرحوم [[شیخ مفید]] صادر گردیده، [[اعمال]] ناشایست و گناهانی که از [[شیعیان]] آن [[حضرت]] سر می‌‌زند، یکی از اسباب و یا تنها سبب طولانی شدن [[غیبت]] و دوری [[شیعیان]] از لقای آن [[بدر]] منیر شمرده شده است:"... پس تنها چیزی که ما را از آنان ([[شیعیان]]) پوشیده می‌‌دارد، همانا چیزهای ناخوشایندی است که از ایشان به ما می‌‌رسد و خوشایند ما نیست و از آنان [[انتظار]] نمی‌رود"<ref>{{متن حدیث|فَمَا يَحْبِسُنَا عَنْهُمْ إِلَّا مَا يَتَّصِلُ بِنَا مِمَّا نَكْرَهُهُ وَ لَا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ}}؛ بحارالانوار، ج۵۳، ص۱۷۷.</ref><ref>[[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی، ابراهیم]]، [[نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی (مقاله)|نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی]].</ref>.
::::::موضوع [[تهذیب نفس]] و دوری گزیدن از [[گناهان]] و [[اعمال]] ناشایست، به عنوان یکی از [[وظایف منتظران]] در [[عصر غیبت]]، از چنان اهمیتی برخوردار است که در [[توقیع]] شریفی که از [[ناحیه مقدسه]] [[حضرت صاحب الامر]] به مرحوم [[شیخ مفید]] صادر گردیده، [[اعمال]] ناشایست و گناهانی که از [[شیعیان]] آن [[حضرت]] سر می‌‌زند، یکی از اسباب و یا تنها سبب طولانی شدن [[غیبت]] و دوری [[شیعیان]] از لقای آن [[بدر]] منیر شمرده شده است:"... پس تنها چیزی که ما را از آنان ([[شیعیان]]) پوشیده می‌‌دارد، همانا چیزهای ناخوشایندی است که از ایشان به ما می‌‌رسد و خوشایند ما نیست و از آنان [[انتظار]] نمی‌رود"<ref>{{متن حدیث|فَمَا يَحْبِسُنَا عَنْهُمْ إِلَّا مَا يَتَّصِلُ بِنَا مِمَّا نَكْرَهُهُ وَ لَا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ}}؛ بحارالانوار، ج۵۳، ص۱۷۷.</ref><ref>[[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی، ابراهیم]]، [[نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی (مقاله)|نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی]].</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{جمع شدن|۱۷. آقای اکبری؛}}
[[پرونده:9030760879.jpg|100px|right|بندانگشتی|]]
::::::آقای '''[[محمد رضا اکبری]]'''، در کتاب ''«[[پرچم هدایت (کتاب)|پرچم هدایت]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«[[خودسازی]] [[شیعه]]، اصل مهمّی در [[زمان غیبت]] به شمار می‌‌رود و این [[خودسازی]] [[بهترین]] نشانه [[انتظار]] است. ما باید با [[شناخت]] آنچه موجب [[خشنودی]] و [[ناخشنودی]] [[اولیاء]] [[دین]] است خود را بر انجام و ترک آنها که همان [[واجبات]] و [[محرمات]] می‌‌باشند [[تربیت]] کنیم و پیوسته به دنبال نزدیک کردن خود به [[خداوند]] و [[پیامبر]]{{صل}} و عترتش باشیم و در هر لحظه گوش به زنگ [[نداهای آسمانی]] [[جبرئیل]]{{ع}} باشیم که به صورت ناگهانی در فضای [[آسمان]] طنین‌انداز می‌‌شوند. [[امام مهدی]]{{ع}} فرمود: هر یک از شما باید به اموری بپردازد که او را به [[محبّت]] ما نزدیک کند و از کارهایی که ناخوشایند ما می‌‌باشد دوری جوید؛ زیرا [[ظهور]] ما به صورت ناگهانی فرا می‌‌رسد<ref>بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۶.</ref>. [[تقوای الهی]]، [[اخلاق]] [[اسلامی]] و [[زندگی]] همراه با [[گرایش]] [[انتظار]]، ارکان مهم [[خودسازی]] هر شیعه‌ای را تشکیل می‌‌دهند که می‌‌خواهد از [[یاران]] [[حجّت]] [[خدا]] باشد. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|مَنْ سُرَّ أَنْ يَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْيَنْتَظِرْ وَ لْيَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ فَإِنْ مَاتَ وَ قَامَ الْقَائِمُ بَعْدَهُ كَانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَدْرَكَهُ فَجِدُّوا وَ انْتَظِرُوا هَنِيئاً لَكُمْ أَيَّتُهَا الْعِصَابَةُ الْمَرْحُومَةُ}}<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۰.</ref>. هر کس [[دوست]] دارد از [[اصحاب قائم]] باشد باید [[منتظر]] باشد و به [[پرهیزکاری]] و کسب خوبی‌های [[اخلاقی]] بپردازد. پس اگر در این حال بمیرد و [[قائم]] [[قیام]] کند، اجر کسی را دارد که او را [[درک]] کرده است. پس تلاش کنید و [[منتظر]] باشید، گوارایتان [[باد]] ای گروه مورد [[رحمت خدا]]»<ref>[[محمد رضا اکبری|اکبری، محمد رضا]]، [[پرچم هدایت (کتاب)|پرچم هدایت]]، ص: ۶۶.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


۷۳٬۳۸۶

ویرایش