بحث:آثار فردی انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
بحث:آثار فردی انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۱۷
، ۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۰←آثار فکری و اعتقادی یا علمی و معرفتی
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
*برخی از آثار [[فکری]] و [[اعتقادی]] [[انتظار]] عبارتند از: [[دین‌شناسی]] و [[شناخت]] مفاهیم [[دینی]]<ref>ر.ک. خانجانی، علی اوسط، رسالت فردی و شخصی انسان منتظر.</ref>؛ [[شناخت امام زمان]]<ref>ر.ک. صمیمی، سیمین، عرصه‌های تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث؛ مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۱۰-۱۱۸.</ref>، حفظ و نگهبانی از مرزهای [[اعتقادی]]<ref>ر.ک. مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۱۰-۱۱۸.</ref>. | *برخی از آثار [[فکری]] و [[اعتقادی]] [[انتظار]] عبارتند از: [[دین‌شناسی]] و [[شناخت]] مفاهیم [[دینی]]<ref>ر.ک. خانجانی، علی اوسط، رسالت فردی و شخصی انسان منتظر.</ref>؛ [[شناخت امام زمان]]<ref>ر.ک. صمیمی، سیمین، عرصه‌های تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث؛ مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۱۰-۱۱۸.</ref>، حفظ و نگهبانی از مرزهای [[اعتقادی]]<ref>ر.ک. مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۱۰-۱۱۸.</ref>. | ||
*باید توجه داشت [[انسان]] [[منتظر]] در [[معارف مهدوی]] [[بصیرت]] دارد، یعنی [[انتظار فرج]] باعث می‌شود فرد [[مسلمان]] آنچه در [[توان]] دارد، به کار گیرد تا سطح [[اندیشه]] و [[آگاهی]] و [[آمادگی روحی]] و جسمی و مادی و [[معنوی]] خود را بالا ببرد<ref>ر.ک. ان‍ص‍اری، ع‍ب‍دال‍رح‍م‍ن، در انتظار خورشید ولایت، ص ۱۲۰.</ref> چون: | *باید توجه داشت [[انسان]] [[منتظر]] در [[معارف مهدوی]] [[بصیرت]] دارد، یعنی [[انتظار فرج]] باعث می‌شود فرد [[مسلمان]] آنچه در [[توان]] دارد، به کار گیرد تا سطح [[اندیشه]] و [[آگاهی]] و [[آمادگی روحی]] و جسمی و مادی و [[معنوی]] خود را بالا ببرد<ref>ر.ک. ان‍ص‍اری، ع‍ب‍دال‍رح‍م‍ن، در انتظار خورشید ولایت، ص ۱۲۰.</ref> چون: | ||
#[[معرفت]] اساس [[اعتقاد صحیح]] است. هرگاه [[اعتقاد صحیح]] شکل نگیرد نمی‌توان پیامد مثبت از آن [[انتظار]] داشت و [[اعتقاد صحیح]]، بدون [[شناخت]] [[حضرت حجت]] {{ع}} امکان ندارد. ازاین‌رو در [[روایات]] آمده است: «هرکه بدون [[معرفت امام]] زمانش بمیرد، به [[مرگ جاهلیت]] مرده است»<ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۴۰۹: {{متن حدیث|مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً}}</ref>. | |||
#صرف [[محبت]] به [[حضرت]] کارگشا نیست. محبتی [[ارزش]] دارد که با [[معرفت]] همراه باشد، زیرا اگر [[محبت]] در پرتو [[شناخت]] شکل گیرد، با [[شبهات]] [[دشمنان]] آفت نمی‌زند و پراستحکام خواهد بود<ref>ر.ک. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۱۱۲ الی ۱۱۵.</ref>. [[امام محمد باقر]] {{ع}} در این باره فرمود: «کسی که بمیرد و [[امام زمان]] خود را بشناسد، همانند کسی است که در [[خیمه]] [[حضرت قائم]] {{ع}} نزد آن [[حضرت]] باشد»<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۲: {{متن حدیث|مَنْ مَاتَ وَ هُوَ عَارِفٌ لِإِمَامِهِ کَانَ کَمَنْ هُوَ مَعَ الْقَائِمِ فِی فُسْطَاطِهِ}}</ref> در این [[روایت]] و نظایر آن به [[شناخت امام]] اشاره شده است؛ یعنی اجر و [[پاداش]] و [[ارزش]] [[حقیقی]] مربوط به [[مسلمان]] منتظری است که [[امام]] خود را بشناسد. روشن است مراد از [[شناخت امام]] تنها دانستن نام و خصوصیات و صفات آن [[حضرت]] نیست، بلکه باید علاوه بر آنها [[هدف امام]] را بشناسد و [[رفتار]] و گفتارش مورد پسند ایشان باشد و خود را برای پیاده کردن اهداف حیات بخش و [[انسان]] ساز آن [[مصلح کل]]، آماده کرده باشد. چنین شناختی او را از [[بدی‌ها]]، تنگ نظری‌ها، اختلاف‌ها و حسادت‌ها باز می‌دارد و وی را به [[خوبی‌ها]] و [[کمالات انسانی]] سوق می‌دهد و تحول و انقلابی ژرف در [[فکر]] و عمل او ایجاد می‌کند<ref>ر.ک. ان‍ص‍اری، ع‍ب‍دال‍رح‍م‍ن، در انتظار خورشید ولایت، ص ۱۲۰.</ref>. | #صرف [[محبت]] به [[حضرت]] کارگشا نیست. محبتی [[ارزش]] دارد که با [[معرفت]] همراه باشد، زیرا اگر [[محبت]] در پرتو [[شناخت]] شکل گیرد، با [[شبهات]] [[دشمنان]] آفت نمی‌زند و پراستحکام خواهد بود<ref>ر.ک. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۱۱۲ الی ۱۱۵.</ref>. [[امام محمد باقر]] {{ع}} در این باره فرمود: «کسی که بمیرد و [[امام زمان]] خود را بشناسد، همانند کسی است که در [[خیمه]] [[حضرت قائم]] {{ع}} نزد آن [[حضرت]] باشد»<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۲: {{متن حدیث|مَنْ مَاتَ وَ هُوَ عَارِفٌ لِإِمَامِهِ کَانَ کَمَنْ هُوَ مَعَ الْقَائِمِ فِی فُسْطَاطِهِ}}</ref> در این [[روایت]] و نظایر آن به [[شناخت امام]] اشاره شده است؛ یعنی اجر و [[پاداش]] و [[ارزش]] [[حقیقی]] مربوط به [[مسلمان]] منتظری است که [[امام]] خود را بشناسد. روشن است مراد از [[شناخت امام]] تنها دانستن نام و خصوصیات و صفات آن [[حضرت]] نیست، بلکه باید علاوه بر آنها [[هدف امام]] را بشناسد و [[رفتار]] و گفتارش مورد پسند ایشان باشد و خود را برای پیاده کردن اهداف حیات بخش و [[انسان]] ساز آن [[مصلح کل]]، آماده کرده باشد. چنین شناختی او را از [[بدی‌ها]]، تنگ نظری‌ها، اختلاف‌ها و حسادت‌ها باز می‌دارد و وی را به [[خوبی‌ها]] و [[کمالات انسانی]] سوق می‌دهد و تحول و انقلابی ژرف در [[فکر]] و عمل او ایجاد می‌کند<ref>ر.ک. ان‍ص‍اری، ع‍ب‍دال‍رح‍م‍ن، در انتظار خورشید ولایت، ص ۱۲۰.</ref>. | ||
در کنار این [[آمادگی فکری]] شخصی، توجیه‌گری نظری و تئوری‌پردازی دقیق در [[تبیین]] [[اندیشه مهدویت]] در سطح جهانی و [[دفاع]] [[فکری]] و نظری از [[اندیشه مهدویت]] و [[پاسخ به شبهات]] مطرح شده و جلوگیری از کوته‌فکری و [[کج‌اندیشی]] و رفتارهای نابخردانه گوشه‌ای دیگر از تأثیرات [[اعتقاد]] به [[انتظار]] است<ref>ر.ک. زینتی، علی، انتظار و امنیت روانی، ص: ۳۰۱-۳۰۳.</ref>. | در کنار این [[آمادگی فکری]] شخصی، توجیه‌گری نظری و تئوری‌پردازی دقیق در [[تبیین]] [[اندیشه مهدویت]] در سطح جهانی و [[دفاع]] [[فکری]] و نظری از [[اندیشه مهدویت]] و [[پاسخ به شبهات]] مطرح شده و جلوگیری از کوته‌فکری و [[کج‌اندیشی]] و رفتارهای نابخردانه گوشه‌ای دیگر از تأثیرات [[اعتقاد]] به [[انتظار]] است<ref>ر.ک. زینتی، علی، انتظار و امنیت روانی، ص: ۳۰۱-۳۰۳.</ref>. | ||