پرش به محتوا

دعای ندبه از کدامین امام است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

دعای ندبه از کدامین امام است؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۰ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۶

۵٬۷۴۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۰ دسامبر ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - '}}↵↵== منبع‌شناسی جامع مهدویت ==↵{{منبع‌ جامع}}↵* کتاب‌شناسی مهدویت؛↵* مقاله‌شناسی مهدویت؛↵* پایان‌نامه‌شناسی مهدویت. ↵{{پایان منبع جامع}}' به '}}'
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - '}}↵↵== منبع‌شناسی جامع مهدویت ==↵{{منبع‌ جامع}}↵* کتاب‌شناسی مهدویت؛↵* مقاله‌شناسی مهدویت؛↵* پایان‌نامه‌شناسی مهدویت. ↵{{پایان منبع جامع}}' به '}}')
 
(۴۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{پرسش غیرنهایی}}
{{جعبه اطلاعات پرسش
{{جعبه اطلاعات پرسش
| موضوع اصلی       = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| موضوع فرعی        = [[دعای ندبه]] از کدامین [[امام]] است؟
| تصویر = 7626626268.jpg
| تصویر             = 7626626268.jpg
| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[غیبت امام مهدی]] / [[وظایف و تکالیف مسلمانان در عصر غیبت]]  
| اندازه تصویر      = 200px
| مدخل اصلی = [[صدور دعای ندبه]]
| مدخل بالاتر     = [[مهدویت]] / [[غیبت امام مهدی]] / [[وظایف و تکالیف مسلمانان در عصر غیبت]]  
| مدخل وابسته =  
| مدخل اصلی   = [[دعای ندبه]]
| تعداد پاسخ = ۵
| مدخل وابسته   =  
| پاسخ‌دهنده        =  
| پاسخ‌دهندگان      = ۴ پاسخ
}}
}}
'''[[دعای ندبه]] از کدامین [[امام]] است؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.
'''[[دعای ندبه]] از کدامین [[امام]] است؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.


==عبارت‌های دیگری از این پرسش==
== عبارت‌های دیگری از این پرسش ==
*دعای ندبه چه تناسبی با امام زمان دارد؟
* دعای ندبه چه تناسبی با امام زمان دارد؟


== پاسخ جامع اجمالی==
== پاسخ جامع اجمالی ==
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
* [[دعای ندبه]] از دیرباز مورد توجه [[شیعیان]] و [[منتظران حقیقی]] [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} بوده و بیانگر [[تاریخ]] فشرده‌ای از حضور [[حجت‌ها]] و [[اولیای الهی]] از [[حضرت آدم]] {{ع}} تا [[حضرت مهدی]] {{ع}} است<ref>ر.ک. [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۳۰.</ref>.
<div style="border-right-style: solid; border-right-color: #FFCC33; background-color: #FFF1B9; font-size: 100%;">* ''<sub>پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها ودیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر و متن سخنان آنان در ذیل دیده می‌شود:</sub>''</div>
* در [[سند]] این [[دعا]] تصریحی به اینکه [[دعا]] از کدام [[معصوم]] است نشده<ref>ر.ک. [[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]، ص ۸۱ ـ ۸۳.</ref>، اما سه نظریه در این رابطه وجود دارد:
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
# ظاهر این است که [[دعا]] از جانب [[امام صادق]] {{ع}} انشا شده است، همانگونه که [[مرحوم مجلسی]] به آن [[حضرت]] نسبت می‌دهد. مرحوم [[علامه مجلسی]] در کتاب زاد المعاد تصریح می‌‌کند: «[[دعای ندبه]] که مشتمل است بر [[عقاید]] حقّه و [[تأسف]] بر [[غیبت]] [[حضرت قائم]]، به [[سند]] معتبر از [[امام جعفر صادق]] {{ع}} منقول است که این [[دعا]] را در چهار [[عید فطر]]، قربان، [[غدیر]] و [[روز جمعه]]) بخوانند<ref>ر.ک. مجلسی، زاد المعاد، ص۳۰۳.</ref>. اما اینکه در برخی از مصادر اینگونه آمده که این [[دعا]] برای [[صاحب الزمان]] است، ممکن است اینگونه توجیه کنیم، این [[دعا]]، دعایی است که برای [[وجود مقدس امام زمان]] {{ع}} انشا شده است نه اینکه از طرف آن [[حضرت]] انشا شده باشد<ref>ر.ک. [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۴۹۳.</ref>. برخی معترضان می‌گویند: هنگامی که [[امام صادق]] {{ع}}، [[دعای ندبه]] را انشا فرموده، بیش از یک قرن به [[تولد]] [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} مانده بود، پس چگونه ممکن است، [[انسان]] نسبت به انسانی که بعد از یک قرن به [[دنیا]] می‌آید، [[گریه و زاری]] کند و در فراقش [[اشک]] بریزد؟! پاسخ این است: این معنا دربارۀ افراد معمولی متصوّر است، اما اگر فرد مورد نظر گل سرسبد [[جهان]] [[خلقت]] باشد و همۀ [[پیامبران الهی]]، نوید او را به [[پیروان]] خود داده باشند و به [[امّت]] خود از [[غیبت طولانی]] و [[انتظار]] او [[گفت‌وگو]] کرده باشند، بسیار منطقی است که افراد دردآشنا در [[انتظار]] آمدنش ثانیه‌شماری کنند و از طول غیبتش گریه‌ها سر دهند<ref>ر.ک. [[علی اکبر مهدی‌پور|مهدی‌پور، علی اکبر]]، [[با دعای ندبه در پگاه جمعه (کتاب)|با دعای ندبه در پگاه جمعه]]، ص ۳۰.</ref>. چنانچه گروهی از [[اصحاب]] به محضر [[امام صادق]] {{ع}} شرفیاب شده و حضرتش را دیدند که روی خاک‌ها نشسته، همانند [[مادر]] داغ‌دیده، سیل [[اشک]]، روان کرده و ناله‌های جانسوز سر می‌دهد. هنگامی که از [[علت]] آن جویا شدند، فرمودند: برای طولانی شدن [[غیبت]] [[حضرت قائم]] {{ع}} و [[پریشانی]] [[مؤمنان]] در [[دوران غیبت]] [[اشک]] می‌ریزند<ref>{{متن حدیث|سَدِیرٍ الصَّیْرَفِیِّ قَالَ‏ دَخَلْتُ أَنَا وَ الْمُفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ وَ أَبُو بَصِیرٍ وَ أَبَانُ بْنُ تَغْلِبَ عَلَی مَوْلَانَا أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقِ {{ع}}فَرَأَیْنَاهُ جَالِساً عَلَی التُّرَابِ وَ عَلَیْهِ مِسْحٌ خَیْبَرِیٌّ مُطَوَّقٌ بِلَا جَیْبٍ مُقَصَّرُ الْکُمَّیْنِ وَ هُوَ یَبْکِی بُکَاءَ الْوَالِهِ الثَّکْلَی ذَاتَ الْکَبِدِ الْحَرَّی قَدْ نَالَ الْحُزْنُ مِنْ وَجْنَتَیْهِ وَ شَاعَ التَّغْیِیرُ فِی عَارِضَیْهِ وَ أَبْلَی الدُّمُوعُ مَحْجِرَیْهِ وَ هُوَ یَقُولُ سَیِّدِی غَیْبَتُکَ نَفَتْ رُقَادِی وَ ضَیَّقَتْ عَلَیَّ مِهَادِی وَ ابْتَزَّتْ مِنِّی رَاحَةَ فُؤَادِی سَیِّدِی غَیْبَتُکَ أَوْصَلَتْ مُصَابِی بِفَجَائِعِ الْأَبَدِ وَ فَقْدُ الْوَاحِدِ بَعْدَ الْوَاحِدِ یُفْنِی الْجَمْعَ وَ الْعَدَدَ...}}؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۳۵۳.</ref>. بسیاری از [[امامان]] {{ع}} نیز در قنوت [[نماز]] خود، از [[غیبت ولی]]، به پیشگاه [[خداوند]] شکایت می‌کردند<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْکُو إِلَیْکَ فَقْدَ نَبِیِّنَا وَ غَیْبَةَ وَلِیِّنَا...}}؛ آدرس؟؟؟</ref> از جمله آنان، [[امام علی]]، [[امام جواد]]، [[امام هادی]]، [[امام حسن عسکری]] و [[امام باقر]] {{ع}} است<ref>ر.ک. [[علی اکبر مهدی‌پور|مهدی‌پور، علی اکبر]]، [[با دعای ندبه در پگاه جمعه (کتاب)|با دعای ندبه در پگاه جمعه]]، ص ۳۰؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۳۰.</ref>. البته در اشکال بر این احتمال باید گفت: [[علامه مجلسی]] ظاهراً مراجعه به مدارک نکرده بلکه از خارج [[نقل]] کرده و اشتباه نموده است چه اینکه اگر از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] شده بود در بحار که موضوعش ذکر اسانید و مستندات است [[نقل]] می‌شد<ref>ر.ک. [[محمد تقی شوشتری|شوشتری، محمد تقی]]، [[دعای ندبه در اسناد (مقاله)|دعای ندبه در اسناد]]، ص ۲۱.</ref>.
{|style="text-align: center; background-color:##fff; width:40%; border-radius:0px; align:left !important; margin:left"
# ظاهر عبارت {{عربی|أَنَّهُ الدُّعَاءُ لِصَاحِبِ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ}} که در کتاب "بزوفری" آمده، این است که از ناحیۀ مقدسه صادر شده<ref>ر.ک. [[محمد تقی شوشتری|شوشتری، محمد تقی]]، [[دعای ندبه در اسناد (مقاله)|دعای ندبه در اسناد]]، ص ۲۱؛ [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۴۹۳؛ [[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]، ص ۸۱ ـ ۸۳.</ref> و بزوفری از پدرش [[حسین بن علی]] بن سفیان که از [[علما]] و [[راویان]] بزرگ قرن چهارم و هم عصر [[غیبت صغری]] بوده [[نقل]] کرده و او هم به وسیلۀ [[نواب اربعه]] از راه مکاتبه و [[توقیع]] با [[امام زمان]] {{ع}} در ارتباط بوده و این [[دعا]] را در کتاب خود آورده و سپس به دست فرزندش [[ابوجعفر]] بزوفری رسیده است<ref>ر.ک. [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۴۹۳؛ [[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]، ص ۸۱ ـ ۸۳.</ref>
|-
# احتمال دارد [[دعای ندبه]] انشای بزوفری باشد، زیرا ممکن است مفهوم فقرۀ {{متن حدیث|ذَکَرَ أَنَّهُ الدُّعَاءُ لِصَاحِبِ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ}} این باشد که [[دعای ندبه]] باید برای آن [[حضرت]] یعنی برای [[فرج]] و [[گشایش]] و [[ظهور]] وی خوانده شود<ref>ر.ک. [[محمد تقی شوشتری|شوشتری، محمد تقی]]، [[دعای ندبه در اسناد (مقاله)|دعای ندبه در اسناد]]، ص ۲۱.</ref>.
|[[پرونده:152003.jpg|75px|link=محمود اباذری]]||[[پرونده:13681078.jpg|75px|link=مجتبی تونه‌ای]]||[[پرونده:15207.jpg|75px|link=علی اصغر رضوانی]]
* لکن بر اساس دو قرینه احتمال اینکه [[دعای ندبه]] از سوی غیر [[معصوم]] صادر شده باشد، منتفی است:
|-
# [[مستحب]] بودن [[خواندن]] [[دعای ندبه]]: ظاهر این کلمه می‌رساند این [[دعا]] از سوی [[معصوم]] صادر شده است؛ زیرا محکوم کردن هر کدام از [[افعال]] و أذکار به هریک از [[احکام خمسه]] "[[وجوب]]، [[حرمت]]، استحباب، کراهت و [[اباحه]]" از امور توقیفیه است که فقط باید از سوی [[اولیای خدا]] صورت گیرد.
|<sub>[[محمود اباذری|اباذری]]</sub>||<sub>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای]]</sub>||<sub>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی]]</sub>
# اینکه برای قرائت این [[دعا]]، زمان خاص "عیدهای چهارگانه" [[بیان]] شده و دعایی که از سوی غیر [[معصوم]] انشاء شده باشد، نمی‌تواند از چنین ویژگی برخوردار باشد<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص۱۹۶ ـ ۱۹۸.</ref>.
|-
|}


*[[دعای ندبه]] از دیرباز مورد توجه [[شیعیان]] و [[منتظران حقیقی]] [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} بوده و بیانگر [[تاریخ]] فشرده‌ای از حضور [[حجت‌ها]] و [[اولیای الهی]] از [[حضرت آدم]] {{ع}} تا [[حضرت مهدی]] {{ع}} است<ref>ر.ک. [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۳۰.</ref>.
== پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه ==
*در [[سند]] این [[دعا]] تصریحی به اینکه [[دعا]] از کدام [[معصوم]] است نشده<ref>ر.ک. [[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]، ص ۸۱ ـ ۸۳.</ref>، اما دو نظریه در این رابطه وجود دارد:
{{پاسخ پرسش
#ظاهر این است که [[دعا]] از جانب [[امام صادق]] {{ع}} انشا شده است، همانگونه که [[مرحوم مجلسی]] به آن [[حضرت]] نسبت می‌دهد. مرحوم [[علامه مجلسی]] در کتاب زاد المعاد تصریح می‌‌کند: «[[دعای ندبه]] که مشتمل است بر [[عقاید]] حقّه و [[تأسف]] بر [[غیبت]] [[حضرت قائم]]، به [[سند]] معتبر از [[امام جعفر صادق ]]{{ع}} منقول است که این [[دعا]] را در چهار [[عید فطر]]، قربان، [[غدیر]] و [[روز جمعه]]) بخوانند<ref>ر.ک. مجلسی، زاد المعاد، ص۳۰۳.</ref>. اما اینکه در برخی از مصادر اینگونه آمده که این [[دعا]] برای [[صاحب الزمان]] است، ممکن است اینگونه توجیه کنیم، این [[دعا]]، دعایی است که برای [[وجود مقدس امام زمان]] {{ع}} انشا شده است نه اینکه از طرف آن [[حضرت]] انشا شده باشد<ref>ر.ک. [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۴۹۳.</ref>. برخی معترضان می‌گویند: هنگامی که [[امام صادق]] {{ع}}، [[دعای ندبه]] را انشا فرموده، بیش از یک قرن به [[تولد]] [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} مانده بود، پس چگونه ممکن است، [[انسان]] نسبت به انسانی که بعد از یک قرن به [[دنیا]] می‌آید، [[گریه و زاری]] کند و در فراقش [[اشک]] بریزد؟! پاسخ این است: این معنا دربارۀ افراد معمولی متصوّر است، اما اگر فرد مورد نظر گل سرسبد [[جهان]] [[خلقت]] باشد و همۀ [[پیامبران الهی]]، نوید او را به [[پیروان]] خود داده باشند و به [[امّت]] خود از [[غیبت طولانی]] و [[انتظار]] او [[گفت‌وگو]] کرده باشند، بسیار منطقی است که افراد دردآشنا در [[انتظار]] آمدنش ثانیه‌شماری کنند و از طول غیبتش گریه‌ها سر دهند<ref>ر.ک. [[علی اکبر مهدی‌پور|مهدی‌پور، علی اکبر]]، با دعای ندبه در پگاه جمعه، ص ۳۰.</ref>. چنانچه گروهی از [[اصحاب]] به محضر [[امام صادق]] {{ع}} شرفیاب شده و حضرتش را دیدند که روی خاک‌ها نشسته، همانند [[مادر]] داغ‌دیده، سیل [[اشک]]، روان کرده و ناله‌های جانسوز سر می‌دهد. هنگامی که از [[علت]] آن جویا شدند، فرمودند: برای طولانی شدن [[غیبت]] [[حضرت قائم]] {{ع}} و [[پریشانی]] [[مؤمنان]] در [[دوران غیبت]] [[اشک]] می‌ریزند<ref>{{متن حدیث|سَدِیرٍ الصَّیْرَفِیِّ قَالَ‏ دَخَلْتُ أَنَا وَ الْمُفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ وَ أَبُو بَصِیرٍ وَ أَبَانُ بْنُ تَغْلِبَ عَلَی مَوْلَانَا أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقِ{{ع}}فَرَأَیْنَاهُ جَالِساً عَلَی التُّرَابِ وَ عَلَیْهِ مِسْحٌ خَیْبَرِیٌّ مُطَوَّقٌ بِلَا جَیْبٍ مُقَصَّرُ الْکُمَّیْنِ وَ هُوَ یَبْکِی بُکَاءَ الْوَالِهِ الثَّکْلَی ذَاتَ الْکَبِدِ الْحَرَّی قَدْ نَالَ الْحُزْنُ مِنْ وَجْنَتَیْهِ وَ شَاعَ التَّغْیِیرُ فِی عَارِضَیْهِ وَ أَبْلَی الدُّمُوعُ مَحْجِرَیْهِ وَ هُوَ یَقُولُ سَیِّدِی غَیْبَتُکَ نَفَتْ رُقَادِی وَ ضَیَّقَتْ عَلَیَّ مِهَادِی وَ ابْتَزَّتْ مِنِّی رَاحَةَ فُؤَادِی سَیِّدِی غَیْبَتُکَ أَوْصَلَتْ مُصَابِی بِفَجَائِعِ الْأَبَدِ وَ فَقْدُ الْوَاحِدِ بَعْدَ الْوَاحِدِ یُفْنِی الْجَمْعَ وَ الْعَدَدَ...}}؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۳۵۳.</ref>. بسیاری از [[امامان]] {{ع}} نیز در قنوت [[نماز]] خود، از [[غیبت ولی]]، به پیشگاه [[خداوند]] شکایت می‌کردند<ref>"اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْکُو إِلَیْکَ فَقْدَ نَبِیِّنَا وَ غَیْبَةَ وَلِیِّنَا..."؛ آدرس؟؟؟</ref> از جمله آنان، [[امام علی]]، [[امام جواد]]، [[امام هادی]]، [[امام حسن عسکری]] و [[امام باقر]]{{ع}} است<ref>ر.ک. [[علی اکبر مهدی‌پور|مهدی‌پور، علی اکبر]]، با دعای ندبه در پگاه جمعه، ص ۳۰؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۳۰.</ref>. البته در اشکال بر این احتمال باید گفت: [[علامه مجلسی]] ظاهراً مراجعه به مدارک نکرده بلکه از خارج [[نقل]] کرده و اشتباه نموده است چه اینکه اگر از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] شده بود در بحار که موضوعش ذکر اسانید و مستندات است [[نقل]] می‌شد<ref>ر.ک. شوشتری، محمدتقی، دعای ندبه در اسناد، ص ۲۱.</ref>.
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. آیت‌الله شوشتری؛
#ظاهر عبارت {{عربی|أَنَّهُ الدُّعَاءُ لِصَاحِبِ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ}} که در کتاب "بزوفری" آمده، این است که از ناحیۀ مقدسه صادر شده<ref>ر.ک. شوشتری، محمدتقی، دعای ندبه در اسناد، ص ۲۱؛ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۴۹۳؛ اباذری، محمود، ادعیه و زیارات مهدوی، ص ۸۱ ـ ۸۳.</ref> و بزوفری از پدرش [[حسین بن علی]] بن سفیان که از [[علما]] و [[راویان]] بزرگ قرن چهارم و هم عصر [[غیبت صغری]] بوده [[نقل]] کرده و او هم به وسیلۀ [[نواب اربعه]] از راه مکاتبه و [[توقیع]] با [[امام زمان]] {{ع}} در ارتباط بوده و این [[دعا]] را در کتاب خود آورده و سپس به دست فرزندش [[ابوجعفر]] بزوفری رسیده است<ref>ر.ک. [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۴۹۳؛ [[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]، ص ۸۱ ـ ۸۳.</ref>
| تصویر = 151838.jpg
#احتمال دارد [[دعای ندبه]] انشای بزوفری باشد، زیرا ممکن است مفهوم فقرۀ {{متن حدیث|ذَکَرَ أَنَّهُ الدُّعَاءُ لِصَاحِبِ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ}} این باشد که [[دعای ندبه]] باید برای آن [[حضرت]] یعنی برای [[فرج]] و [[گشایش]] و [[ظهور]] وی خوانده شود<ref>ر.ک. شوشتری، محمدتقی، دعای ندبه در اسناد، ص ۲۱.</ref>.
| پاسخ‌دهنده = محمد تقی شوشتری
| پاسخ = آیت‌الله '''[[محمد تقی شوشتری]]'''، در مقاله ''«[[دعای ندبه در اسناد (مقاله)|دعای ندبه در اسناد]]»'' در این‌باره گفته است:


==پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه==
«در مورد [[سند دعای ندبه]]، کتاب بحار از کتاب [[مزار]] [[علی بن طاووس]] [[نقل]] می‌کند که: {{متن حدیث|ذَكَرَ بَعْضُ أَصْحَابِنَا قَالَ قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي قُرَّةَ نَقَلْتُ مِنْ كِتَابِ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سُفْيَانَ الْبَزَوْفَرِيِّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ دُعَاءَ النُّدْبَةِ وَ ذَكَرَ أَنَّهُ الدُّعَاءُ لِصَاحِبِ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ يُسْتَحَبُّ أَنْ يُدْعَى بِهِ فِي الْأَعْيَادِ الْأَرْبَعَةِ وَ هُوَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا جَرَى بِهِ قَضَاؤُكَ فِي أَوْلِيَائِكَ}} و [[دعا]] را تا آخر [[نقل]] کرده است و بعد (مؤلف) بحار می‌گوید: {{عربی|قال محمد بن المشهدي في المزار الكبير قال محمد بن علي بن أبي قرة نقلت من كتاب أبي جعفر محمد بن الحسين بن سفيان البزوفري }} الی آخره مثل [[سید]] و ظاهراً مفهوم این فقره از خبر مذکور {{عربی|وَ ذَكَرَ أَنَّهُ الدُّعَاءُ لِصَاحِبِ الزَّمَانِ {{ع}}}} این است که بزوفری آن را از [[امام زمان]] {{ع}} [[روایت]] کرده که بنابراین [[دعای ندبه]] انشای خود آن [[حضرت]] است مثل [[دعای افتتاح]] و نیز احتمال می‌رود که [[دعای ندبه]] انشای بزوفری باشد زیرا ممکن است مفهوم فقره مذکور این باشد که [[دعای ندبه]] باید برای آن [[حضرت]] یعنی برای [[فرج]] و [[گشایش]] و [[ظهور]] وی خوانده شود. به هر حال اصل [[سند]] همین است که در بحار گفته شده است و اما اینکه در زادالمعاد گفته شده: "[[دعای ندبه]] به [[سند]] معتبر از [[حضرت صادق]] {{ع}} منقول است که این [[دعا]] را در چهار عید بخوانند (یعنی [[روز جمعه]]، [[عید فطر]]، عید قربان، [[عید غدیر]])"، ظاهراً مؤلف مراجعه به مدارک نکرده بلکه از خارج [[نقل]] کرده و اشتباه نموده است چه اگر از [[حضرت صادق]] {{ع}} [[روایت]] شده بود در بحار که موضوعش ذکر اسانید و مستندات است [[نقل]] می‌شد و اما در مورد اینکه "این [[دعا]] در سال‌های اخیر سخت رواج یافته و گروه‌های خاصی برای آن تشکیل یافته"، [[خواندن]] این [[دعا]] مثل خیلی امور دیگر که سال‌های سال به اقتضای شرایط زمانه، رواج بیشتری پیدا کرده‌اند از قبیل تعمیر اساسی مساجد، رفتن اغلب [[مردم]] به [[زیارت]] [[حضرت رضا]] {{ع}} و نیز کثرت [[حجاج]] و نظیر این امور، نسبت به سال‌های پیش بیشتر شده است، البته چه بهتر که کارهای خوب زیاد شوند و شاید [[مردم]] به [[امید]] [[گشایش]] و [[فرج]] به این [[دعا]] [[متوسل]] می‌شوند چه [[خداوند]] فرموده: {{متن قرآن|ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ}}<ref>«مرا بخوانید تا پاسختان دهم...» سوره غافر، آیه ۶۰.</ref>»<ref>[[محمد تقی شوشتری|شوشتری، محمد تقی]]، [[دعای ندبه در اسناد (مقاله)|دعای ندبه در اسناد]]، ص ۲۱.</ref>.
{{یادآوری پاسخ}}
}}
{{جمع شدن|۱. آیت‌الله شوشتری؛}}
{{پاسخ پرسش
[[پرونده:151838.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد تقی شوشتری]]]]
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. حجت الاسلام و المسلمین اباذری؛
::::::آیت‌الله '''[[محمد تقی شوشتری]]'''، در مقاله ''«[[دعای ندبه در اسناد (مقاله)|دعای ندبه در اسناد]]»'' در این‌باره گفته است:
| تصویر = 152003.jpg
::::::«در مورد [[سند دعای ندبه]]، کتاب بحار از کتاب [[مزار]] [[علی بن طاووس]] [[نقل]] می‌کند که: {{متن حدیث|ذَكَرَ بَعْضُ أَصْحَابِنَا قَالَ قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي قُرَّةَ نَقَلْتُ مِنْ كِتَابِ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سُفْيَانَ الْبَزَوْفَرِيِّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ دُعَاءَ النُّدْبَةِ وَ ذَكَرَ أَنَّهُ الدُّعَاءُ لِصَاحِبِ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ يُسْتَحَبُّ أَنْ يُدْعَى بِهِ فِي الْأَعْيَادِ الْأَرْبَعَةِ وَ هُوَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا جَرَى بِهِ قَضَاؤُكَ فِي أَوْلِيَائِكَ}} و [[دعا]] را تا آخر [[نقل]] کرده است و بعد (مؤلف) بحار می‌گوید: {{عربی|قال محمد بن المشهدي في المزار الكبير قال محمد بن علي بن أبي قرة نقلت من كتاب أبي جعفر محمد بن الحسين بن سفيان البزوفري }} الی آخره مثل [[سید]] و ظاهراً مفهوم این فقره از خبر مذکور {{عربی|وَ ذَكَرَ أَنَّهُ الدُّعَاءُ لِصَاحِبِ الزَّمَانِ {{ع}}}} این است که بزوفری آن را از [[امام زمان]] {{ع}} [[روایت]] کرده که بنابراین [[دعای ندبه]] انشای خود آن [[حضرت]] است مثل [[دعای افتتاح]] و نیز احتمال می‌رود که [[دعای ندبه]] انشای بزوفری باشد زیرا ممکن است مفهوم فقره مذکور این باشد که [[دعای ندبه]] باید برای آن [[حضرت]] یعنی برای [[فرج]] و [[گشایش]] و [[ظهور]] وی خوانده شود. به هر حال اصل [[سند]] همین است که در بحار گفته شده است و اما اینکه در زادالمعاد گفته شده: "[[دعای ندبه]] به [[سند]] معتبر از [[حضرت صادق]]{{ع}} منقول است که این [[دعا]] را در چهار عید بخوانند (یعنی [[روز جمعه]]، [[عید فطر]]، عید قربان، [[عید غدیر]])"، ظاهراً مؤلف مراجعه به مدارک نکرده بلکه از خارج [[نقل]] کرده و اشتباه نموده است چه اگر از [[حضرت صادق]]{{ع}} [[روایت]] شده بود در بحار که موضوعش ذکر اسانید و مستندات است [[نقل]] می‌شد و اما در مورد اینکه "این [[دعا]] در سال‌های اخیر سخت رواج یافته و گروه‌های خاصی برای آن تشکیل یافته"، [[خواندن]] این [[دعا]] مثل خیلی امور دیگر که سال‌های سال به اقتضای شرایط زمانه، رواج بیشتری پیدا کرده‌اند از قبیل تعمیر اساسی مساجد، رفتن اغلب [[مردم]] به [[زیارت]] [[حضرت رضا]]{{ع}} و نیز کثرت [[حجاج]] و نظیر این امور، نسبت به سال‌های پیش بیشتر شده است، البته چه بهتر که کارهای خوب زیاد شوند و شاید [[مردم]] به [[امید]] [[گشایش]] و [[فرج]] به این [[دعا]] [[متوسل]] می‌شوند چه [[خداوند]] فرموده: {{متن قرآن|ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ}}<ref>«مرا بخوانید تا پاسختان دهم...» سوره غافر، آیه ۶۰.</ref>»<ref>[[محمد تقی شوشتری|شوشتری، محمد تقی]]، [[دعای ندبه در اسناد (مقاله)|دعای ندبه در اسناد]]، ص ۲۱.</ref>.
| پاسخ‌دهنده = محمود اباذری
{{پایان جمع شدن}}
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمود اباذری]]'''، در کتاب ''«[[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]»'' در این‌باره گفته است:
 
«در [[سند]]، تصریحی به اینکه این [[دعا]] از کدام [[معصوم]] است، نشده. ظاهر عبارت {{عربی| أَنَّهُ الدُّعَاءُ لِصَاحِبِ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ }} که در کتاب "بزوفری" آمده، این است که از [[ناحیه مقدسه]] صادر شده است، هرچند شاید کسی بگوید از این تعبیر استفاده می‌‌شود که موضوع این [[دعا]] [[امام زمان]] {{ع}} است؛ اما اینکه این [[دعا]] از کدام [[معصوم]] است، از این عبارت چیزی نمی‌توان دریافت.
 
ولی مرحوم [[علامه مجلسی]] در کتاب زاد المعاد تصریح می‌‌کند که این [[دعا]] از [[امام صادق]] {{ع}} است: و اما [[دعای ندبه]] که مشتمل است بر [[عقاید]] حقّه و [[تأسف]] بر [[غیبت]] [[حضرت قائم]]، به [[سند]] معتبر از [[امام]] [[جعفر صادق]] {{ع}} منقول است که این [[دعای ندبه]] را در چهار عید بخوانند؛ یعنی در روز [[عید فطر]]، روز عید قربان، روز [[غدیر]] و [[روز جمعه]]<ref>مجلسی، زاد المعاد، ص۳۰۳.</ref>»<ref>[[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]، ص ۸۱ - ۸۳.</ref>.
}}
{{پاسخ پرسش
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۳. حجت الاسلام و المسلمین مهدی‌پور؛
| تصویر = Pic661.jpg
| پاسخ‌دهنده = علی اکبر مهدی‌پور
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی اکبر مهدی‌پور]]'''، در کتاب ''«[[با دعای ندبه در پگاه جمعه (کتاب)|با دعای ندبه در پگاه جمعه]]»'' در این‌باره گفته است:
 
«[[دعای ندبه]] از [[حضرت]] [[امام]] [[جعفر صادق]] {{ع}} [[شرف]] صدور یافته است، چنانکه علّامه [[مجلسی]] و شماری از بزرگان بر آن تصریح کرده‌اند<ref>مجلسی، محمدباقر، زاد المعاد، ص۳۹۴؛ موسوی اصفهانی، سیدمحمدتقی، مکیال المکارم، ج۲، ص۹۳؛ مدرّس، سیدصدرالدین، شرح دعای ندبه، ص۱.</ref>. و [[ظهور]] [[کلام]] سیّد بن طاووس نیز در آن است<ref>ابن طاووس، سید علی بن موسی، اقبال الأعمال، ص۲۹۵.</ref>. ولی از تعبیر "[[محمد]] بن ابی قُرّة" که فرموده است: در کتاب "[[بزوفری]]" آمده است که "این [[دعا]] از برای صاحب‌الزّمان {{صل}} می‌باشد"<ref>ابن مشهدی، ابو عبدالله محمد بن جعفر، المزار الکبیر، ص۵۷۳؛ ابن طاووس، سید علی بن موسی، مصباح الزّائر، ص۴۴۶؛ ابن طاووس، سید علی بن علی بن موسی (پسر ابن طاووس)، زوائد الفوائد، نسخه خطّی، ص۴۹۳.</ref>. برخی از معاصران تصوّر کرده‌اند که این [[دعا]] از [[ناحیه]] مقدّسه صادر شده است<ref>تستری، محمدتقی، هفده رساله، ص۳۴۳؛ استادی، رضا، ده رساله، ص۲۸۴ و ٣۱۰.</ref>»<ref>[[علی اکبر مهدی‌پور|مهدی‌پور، علی اکبر]]، [[با دعای ندبه در پگاه جمعه (کتاب)|با دعای ندبه در پگاه جمعه]]، ص؟.</ref>.
}}
{{پاسخ پرسش
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۴. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛
| تصویر = 136863.JPG
| پاسخ‌دهنده = خدامراد سلیمیان
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:
 
«بنابر دو قرینه، احتمال اینکه [[دعای ندبه]] از سوی غیر معصوم صادر شده باشد، منتفی است:
# اینکه می‌فرماید: "مستحب است خواندن این دعا". و ظاهر این کلمه می‌رساند که این دعا از سوی معصوم صادر شده است؛ زیرا محکوم کردن هر کدام از افعال و أذکار به هریک از احکام خمسه "وجوب، حرمت، استحباب، کراهت و اباحه" از امور توقیفیه می‌باشد که فقط باید از سوی اولیای خدا صورت گیرد.
# اینکه برای قرائت این دعا، زمان خاص "عیدهای چهارگانه" بیان شده و دعایی که از سوی غیر معصوم انشاء شده باشد، نمی‌تواند از چنین ویژگی برخوردار باشد.
* امّا اینکه این دعای شریف از کدامیک از معصومین {{عم}} صادر شده است، باز هم به روشنی معلوم نیست. از ظاهر عبارت "ابن بزوفری" آشکار می‌شود که این دعا از [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} است. در این صورت، باید بگوییم: این دعاء نیز از توقیعاتی است که از سوی [[امام مهدی|حضرت صاحب الامر]] {{ع}} برای مرحوم [[ابن بزوفری]] که در زمانی نزدیک به [[غیبت صغرا]] می‌زیسته، صادر شده است، همانند توقیعاتی که برای مرحوم [[شیخ مفید]] صادر شده‌اند<ref> البته پیش از این یادآور شدیم در صدور این نوشته‌ها از طرف [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} تردیدهایی وجود دارد.</ref>. احتمال دوم این است که این دعا از سوی [[امام صادق]] {{ع}} صادر شده باشد؛ همانطور که مرحوم [[علامه مجلسی]] در کتاب "زاد المعاد"<ref> محمّد باقر مجلسی، زاد المعاد،، ص ۴۹۱.</ref> فرموده است<ref> سید مهدی میرباقری، مروری بر دعای ندبه، فصلنامه انتظار، ش ۱.</ref>.
* خواندن این دعا در هر مکان و موضعی که با حضور قلب و اخلاص کامل خوانده شود؛ ملتفت مضامین عالی، و عبارات و اشارات آن باشد؛ آثار و نتایج ارزشمندی در پی خواهد داشت. از جمله آثار آن توجه و التفات مخصوص [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در آن مکان و محل؛ بلکه حضور به هم رسانیدن آن حضرت در آن مجلس است؛ چنانکه در بعضی مواضع و موارد اتفاق افتاده است<ref> ر. ک: لطف اللّه صافی گلپایگانی، فروغ ولایت در دعای ندبه، پیشگفتار.</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۶- ۱۹۸.</ref>.
}}
{{پاسخ پرسش
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۵. آقای تونه‌ای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛
| تصویر = 13681078.jpg
| پاسخ‌دهنده = مجتبی تونه‌ای
| پاسخ = آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
 
«[[دعای ندبه]] دعایی است جامع و پرسوز که از دیرباز مورد توجه [[شیعیان]] و [[منتظران حقیقی]] [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]] {{ع}} بوده است. این [[دعا]] در [[حقیقت]]، بیان‌گر [[تاریخ]] فشرده‌ای از حضور [[حجت‌ها]] و [[اولیای الهی]] بر پهنه [[خاک]] است. سلسله‌ای که از [[حضرت آدم]] {{ع}} آغاز، و تا [[آخرین حجت خدا]]، [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} ادامه می‌یابد. [[دعای ندبه]] را [[امام صادق|امام جعفر صادق]] {{ع}} به [[دوستان]] و شیعیانش [[تعلیم]] داده و به آن‌ها امر فرموده که این [[دعا]] را در [[اعیاد]] چهارگانه (فطر، قربان، [[غدیر]] و [[جمعه]]) بخوانند و به ما امر فرموده که در عصر [[غیبت]] با این [[دعا]]، با پیشوای خود [[راز]] [[دل]] بگوییم و تجدید [[میثاق]] کنیم.
 
برخی معترضان به [[دعای ندبه]] می‌گویند: هنگامی که [[امام صادق]] {{ع}}، [[دعای ندبه]] را انشا فرموده، بیش از یک قرن به تولد [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]] {{ع}} مانده بود، پس چگونه ممکن است، [[انسان]] نسبت به انسانی که بعد از یک قرن به [[دنیا]] می‌آید، گریه و زاری کند و در فراقش [[اشک]] بریزد؟! پاسخ این است که: این معنی درباره افراد معمولی متصوّر است، اما اگر فرد موردنظر گل سرسبد [[جهان]] [[خلقت]] باشد و همه [[پیامبران الهی]]، نوید او را به [[پیروان]] خود داده باشند و به امّت خود از [[غیبت طولانی]] و [[انتظار]] او [[گفت‌وگو]] کرده باشند، بسیار منطقی است که افراد دردآشنا در [[انتظار]] آمدنش ثانیه‌شماری کنند و از طول غیبتش گریه‌ها سر دهند<ref>با دعای ندبه در پگاه جمعه، علی اکبر مهدی‌پور، ص ۳۰.</ref>.


{{جمع شدن|۲. حجت الاسلام و المسلمین اباذری؛}}
گروهی از [[اصحاب]] به محضر [[امام صادق]] {{ع}} شرفیاب شده و حضرتش را دیدند که روی خاک‌ها نشسته، همانند مادر داغ‌دیده، سیل [[اشک]]، روان کرده و ناله‌های جانسوز سر می‌دهد. هنگامی که از علت آن جویا شده بودند فرمودند که برای طولانی شدن [[غیبت]] [[حضرت قائم]] {{ع}} و پریشانی [[مؤمنان]] در [[دوران غیبت]] [[اشک]] می‌ریزند<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۳۵۳.</ref>.
[[پرونده:152003.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمود اباذری]]]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمود اباذری]]'''، در کتاب ''«[[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«در [[سند]]، تصریحی به اینکه این [[دعا]] از کدام [[معصوم]] است، نشده. ظاهر عبارت {{عربی| أَنَّهُ الدُّعَاءُ لِصَاحِبِ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ }} که در کتاب "بزوفری" آمده، این است که از [[ناحیه مقدسه]] صادر شده است، هرچند شاید کسی بگوید از این تعبیر استفاده می‌‌شود که موضوع این [[دعا]] [[امام زمان]] {{ع}} است؛ اما اینکه این [[دعا]] از کدام [[معصوم]] است، از این عبارت چیزی نمی‌توان دریافت.
::::::ولی مرحوم [[علامه مجلسی]] در کتاب زاد المعاد تصریح می‌‌کند که این [[دعا]] از [[امام صادق]]{{ع}} است: و اما [[دعای ندبه]] که مشتمل است بر [[عقاید]] حقّه و [[تأسف]] بر [[غیبت]] [[حضرت قائم]]، به [[سند]] معتبر از [[امام]] [[جعفر صادق]]{{ع}} منقول است که این [[دعای ندبه]] را در چهار عید بخوانند؛ یعنی در روز [[عید فطر]]، روز عید قربان، روز [[غدیر]] و [[روز جمعه]]<ref>مجلسی، زاد المعاد، ص۳۰۳.</ref>»<ref>[[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]، ص ۸۱ - ۸۳.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{جمع شدن|۳. آقای تونه‌ای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛}}
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«[[دعای ندبه]] دعایی است جامع و پرسوز که از دیرباز مورد توجه [[شیعیان]] و [[منتظران حقیقی]] [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]] {{ع}} بوده است. این [[دعا]] در [[حقیقت]]، بیان‌گر [[تاریخ]] فشرده‌ای از حضور [[حجت‌ها]] و [[اولیای الهی]] بر پهنه [[خاک]] است. سلسله‌ای که از [[حضرت آدم]] {{ع}} آغاز، و تا [[آخرین حجت خدا]]، [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} ادامه می‌یابد. [[دعای ندبه]] را [[امام صادق|امام جعفر صادق]] {{ع}} به [[دوستان]] و شیعیانش [[تعلیم]] داده و به آن‌ها امر فرموده که این [[دعا]] را در [[اعیاد]] چهارگانه (فطر، قربان، [[غدیر]] و [[جمعه]]) بخوانند و به ما امر فرموده که در عصر [[غیبت]] با این [[دعا]]، با پیشوای خود [[راز]] [[دل]] بگوییم و تجدید [[میثاق]] کنیم.
::::::برخی معترضان به [[دعای ندبه]] می‌گویند: هنگامی که [[امام صادق]] {{ع}}، [[دعای ندبه]] را انشا فرموده، بیش از یک قرن به تولد [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]]{{ع}} مانده بود، پس چگونه ممکن است، [[انسان]] نسبت به انسانی که بعد از یک قرن به [[دنیا]] می‌آید، گریه و زاری کند و در فراقش [[اشک]] بریزد؟! پاسخ این است که: این معنی درباره افراد معمولی متصوّر است، اما اگر فرد موردنظر گل سرسبد [[جهان]] [[خلقت]] باشد و همه [[پیامبران الهی]]، نوید او را به [[پیروان]] خود داده باشند و به امّت خود از [[غیبت طولانی]] و [[انتظار]] او [[گفت‌وگو]] کرده باشند، بسیار منطقی است که افراد دردآشنا در [[انتظار]] آمدنش ثانیه‌شماری کنند و از طول غیبتش گریه‌ها سر دهند<ref>با دعای ندبه در پگاه جمعه، علی اکبر مهدی‌پور، ص ۳۰.</ref>.
::::::گروهی از [[اصحاب]] به محضر [[امام صادق]] {{ع}} شرفیاب شده و حضرتش را دیدند که روی خاک‌ها نشسته، همانند مادر داغ‌دیده، سیل [[اشک]]، روان کرده و ناله‌های جانسوز سر می‌دهد. هنگامی که از علت آن جویا شده بودند فرمودند که برای طولانی شدن [[غیبت]] [[حضرت قائم]] {{ع}} و پریشانی [[مؤمنان]] در [[دوران غیبت]] [[اشک]] می‌ریزند<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۳۵۳.</ref>.
::::::بسیاری از [[امامان]]{{عم}} در قنوت [[نماز]] خود، از [[غیبت]] ولی، به پیشگاه [[خداوند]] شکایت می‌کردند و می‌فرمودند: {{عربی|"اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ فَقْدَ نَبِيِّنَا وَ غَيْبَةَ وَلِيِّنَا..."}} از جمله آنان، [[امام علی]]، [[امام جواد]]، [[امام هادی]]، [[امام حسن عسکری]] و [[امام باقر]] {{عم}} است<ref>با دعای ندبه در پگاه جمعه، علی اکبر مهدی‌پور، ص ۳۴.</ref>. عاشقان و [[منتظران]] مولا، [[دعای ندبه]] را هرصبح [[جمعه]] زمزمه می‌کنند. متن کامل این دعای ارزشمند در [[مفاتیح الجنان]] آمده است. علاوه بر [[دعای ندبه]]، یکی از زیارتنامه‌های [[سرداب]] مقدّس نیز "ندبه" نامیده می‌شود و آن [[زیارت]]، مشهور به "[[زیارت آل یاسین]]" است<ref>همان، ص ۱۶۷.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۳۰.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}


{{جمع شدن|۴. آقای رضوانی (پژوهشگر حوزه علمیه قم)؛}}
بسیاری از [[امامان]] {{عم}} در قنوت [[نماز]] خود، از [[غیبت]] ولی، به پیشگاه [[خداوند]] شکایت می‌کردند و می‌فرمودند: {{عربی|"اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ فَقْدَ نَبِيِّنَا وَ غَيْبَةَ وَلِيِّنَا..."}} از جمله آنان، [[امام علی]]، [[امام جواد]]، [[امام هادی]]، [[امام حسن عسکری]] و [[امام باقر]] {{عم}} است<ref>با دعای ندبه در پگاه جمعه، علی اکبر مهدی‌پور، ص ۳۴.</ref>. عاشقان و [[منتظران]] مولا، [[دعای ندبه]] را هرصبح [[جمعه]] زمزمه می‌کنند. متن کامل این دعای ارزشمند در [[مفاتیح الجنان]] آمده است. علاوه بر [[دعای ندبه]]، یکی از زیارتنامه‌های [[سرداب]] مقدّس نیز "ندبه" نامیده می‌شود و آن [[زیارت]]، مشهور به "[[زیارت آل یاسین]]" است<ref>همان، ص ۱۶۷.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۳۰.</ref>.
[[پرونده:15207.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[علی اصغر رضوانی]]]]
}}
::::::آقای '''[[علی اصغر رضوانی]]'''، در کتاب ''«[[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]»'' در این‌باره گفته است:
{{پاسخ پرسش
::::::«ظاهر این است که این [[دعا]] از جانب [[امام صادق]] {{ع}} انشا شده است، همان گونه که [[علامه مجلسی|مرحوم مجلسی]] به آن حضرت نسبت می‌دهد. و اما اینکه در برخی از مصادر این گونه آمده که این [[دعا]] برای [[امام مهدی|صاحب الزمان]] است، ممکن است این گونه توجیه کنیم که: این [[دعا]]، دعایی است که برای وجود [[مقدس]] [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} انشا شده است نه اینکه این [[دعا]] از طرف آن حضرت انشا شده باشد. هر چند برخی خواسته‌اند احتمال اول را به خاطر ناسازگاری برخی از مضامین [[دعا]]، با صدور آن از جانب [[امام صادق]] {{ع}} مردود سازند، ولی برای اهل تحقیق روشن است که این اشکالات قابل توجیه است، زیرا نظیر چنین مضامینی در موارد دیگر از [[امام صادق]] {{ع}} و دیگر [[ائمه]] {{عم}} نیز [[نقل]] شده است<ref>منتخب الاثر، ص ۱۴۰</ref>. و نیز احتمال دارد که بزوفری از پدرش [[حسین بن علی بن سفیان]] که از [[علما]] و [[راویان]] بزرگ قرن چهارم که هم عصر و زمان [[غیبت صغرا]] بوده [[نقل]] کرده و او هم به وسیله [[نواب اربعه]] از راه مکاتبه و [[توقیع]] با [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} در ارتباط بوده و این [[دعا]] را در کتاب خود آورده و سپس به دست فرزندش [[ابوجعفر]] بزوفری رسیده است»<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۴۹۳.</ref>.
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۶. آقای رضوانی؛
{{پایان جمع شدن}}
| تصویر = 15207.jpg
| پاسخ‌دهنده = علی اصغر رضوانی
| پاسخ = آقای '''[[علی اصغر رضوانی]]'''، در کتاب ''«[[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]»'' در این‌باره گفته است:


«ظاهر این است که این [[دعا]] از جانب [[امام صادق]] {{ع}} انشا شده است، همان گونه که [[علامه مجلسی|مرحوم مجلسی]] به آن حضرت نسبت می‌دهد. و اما اینکه در برخی از مصادر این گونه آمده که این [[دعا]] برای [[امام مهدی|صاحب الزمان]] است، ممکن است این گونه توجیه کنیم که: این [[دعا]]، دعایی است که برای وجود [[مقدس]] [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} انشا شده است نه اینکه این [[دعا]] از طرف آن حضرت انشا شده باشد. هر چند برخی خواسته‌اند احتمال اول را به خاطر ناسازگاری برخی از مضامین [[دعا]]، با صدور آن از جانب [[امام صادق]] {{ع}} مردود سازند، ولی برای اهل تحقیق روشن است که این اشکالات قابل توجیه است، زیرا نظیر چنین مضامینی در موارد دیگر از [[امام صادق]] {{ع}} و دیگر [[ائمه]] {{عم}} نیز [[نقل]] شده است<ref>[[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۱۴۰</ref>. و نیز احتمال دارد که بزوفری از پدرش [[حسین بن علی بن سفیان]] که از [[علما]] و [[راویان]] بزرگ قرن چهارم که هم عصر و زمان [[غیبت صغرا]] بوده [[نقل]] کرده و او هم به وسیله [[نواب اربعه]] از راه مکاتبه و [[توقیع]] با [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} در ارتباط بوده و این [[دعا]] را در کتاب خود آورده و سپس به دست فرزندش [[ابوجعفر]] بزوفری رسیده است»<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۴۹۳.</ref>.
}}
== پرسش‌های وابسته ==
{{پرسمان دعای ندبه}}
{{پرسمان دعای ندبه}}


==منبع‌شناسی جامع مهدویت==
== پانویس ==
{{پرسش‌های وابسته}}
{{پانویس}}
{{ستون-شروع|3}}
* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های مهدویت|کتاب‌شناسی مهدویت]]؛
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های مهدویت|مقاله‌شناسی مهدویت]]؛
* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های مهدویت|پایان‌نامه‌شناسی مهدویت]].
{{پایان}}
{{پایان}}
 
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس2}}


[[رده:مهدویت]]
[[رده:پرسش]]
[[رده:پرسش‌]]
[[رده:پرسمان مهدویت]]
[[رده:پرسش‌های مهدویت]]
[[رده:(اح): پرسش‌هایی با ۶ پاسخ]]
[[رده:(اث): پرسش‌هایی با ۴ پاسخ]]
[[رده:(اح): پرسش‌های مهدویت با ۶ پاسخ]]
[[رده:(اث): پرسش‌های مهدویت با ۴ پاسخ]]
[[رده:پرسش‌های مربوط به دعای ندبه]]
[[رده:اتمام لینک داخلی]]
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/wiki/ویژه:تفاوت_گوشی_همراه/264823...1196537»