ابراهیم بن اسحاق احمری: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = اصحاب امام رضا| عنوان مدخل  = ابراهیم بن اسحاق احمری| مداخل مرتبط = [[ابراهیم بن اسحاق احمری در تراجم و رجال]] - [[ابراهیم بن اسحاق احمری در معارف و سیره رضوی]] - [[ابراهیم بن اسحاق احمری در معارف مهدویت]]| پرسش مرتبط  = }}

'''ابراهیم بن اسحاق احمری نهاوندی''' از محدثین قرن سوم هجری است. او با واسطه محدثینی همچون [[محمد بن ابی عمیر]]، عبدالرحمان بن احمد تمیمی، [[احمد بن محمد بن عیسی اشعری قمی]] [[روایت]] نقل کرده است، هرچند رجالیون ایشان را مورد [[تأیید]] واقع نشده و همگی وی را [[ضعیف]] در [[حدیث]] و متهم در [[دین]] می‌دانند.

ابراهیم بن اسحاق احمری نهاوندی، مکنی به «ابو اسحاق»<ref>الرجال، ابن غضائری، ج۱، ص۳۷.</ref>، [[محدث]] [[قرن سوم]] قمری شمرده شده است<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۲۱.</ref>. بنا به گفته [[سمعانی]]، احمری نسبتی است به احمر [[قبیله]] بطنی از [[أزد]]<ref>الأنساب، سمعانی، ج۱، ص۱۲۴.</ref>. اما أزد خود بر چند قسم است<ref>معجم البلدان، ج۳، ص۳۶۸.</ref> که همگی از تیره‌های [[عربی]] هستند و این البته با موطن او که از اهالی روستای اسفیدهان (اسفیدان امروزی) از نواحی [[نهاوند]] است<ref>الأمالی، طوسی، ص۴۰۶.</ref>.

== مشایخ ==

نهاوندی از کسانی چون [[محمد بن ابی عمیر]]، [[عبدالرحمان بن احمد تمیمی]]، [[عباس بن معروف]]، [[احمد بن محمد بن عیسی اشعری قمی]]<ref>الامالی (طوسی) ۴۰۶ و ۴۰۷.</ref> و [[عبدالله بن حمّاد انصاری]]<ref>کامل الزیارات ۲۸۰.</ref> بهره برده و [[روایت]] کرده است، ولی از [[ائمه]] {{ع}} روایتی به صورت مستقیم ندارد<ref>رجال الطوسی ۴۵۱.</ref>. وی در متون [[روایی]] [[شیعه]]، در سلسله [[روایات]] نسبتاً زیادی قرار دارد که با واسطه از [[امام سجاد]] {{ع}}<ref>المحاسن، ج۲، ص۳۸۰.</ref>، [[امام باقر]] {{ع}}<ref>الأمالی، طوسی، ص۴۰۶.</ref>، [[امام صادق]] {{ع}}<ref>الأمالی، طوسی، ص۳۱۹.</ref> و [[امام کاظم]] {{ع}}<ref>الاختصاص، ص۵۹.</ref> نقل می‌شود.  

== شاگردان ==

== اعتبار روایات ==

ابواسحاق نزد رجالیون [[شیعه]] مورد [[تأیید]] واقع نشده و همگی وی را [[ضعیف]] در [[حدیث]]، متهم در [[دین]]<ref>کتاب الرجال، این داوود، ص۲۲۶؛ معالم العلماء، ص۴۳.</ref> و کسی می‌دانند که [[روایات]] صحیح و سقیم را در هم می‌آمیخت<ref>الرجال، ابن غضائری، ص۳۹.</ref>. [[شیخ طوسی]] و [[نجاشی]]، نهاوندی را محدثی [[ضعیف]] و در [[نقل روایت]]، غیرقابل [[اعتماد]] دانسته و قائل‌اند که در دینش نیز متهم به غلّو بود<ref> رجال النجاشی ۱/۹۴ الفهرست (طوسی) ۱۰.</ref>. از این رو برخی از عمل به روایاتش [[پرهیز]] داشتند<ref>رجال النجاشی، ص۱۹۱؛ رجال الطوسی، ص۴۱۴؛ خلاصة الأقوال، ص۱۹۸.</ref>. هر چند دسته‌ای از نوشته‌های وی را خالی از بنیاد و قوام نمی‌دانند<ref>کتاب الرجال، ابن داوود، ص۲۲۶.</ref>، چنانکه [[ابن‌شهرآشوب]]، در عین اینکه او را متهم در حدیث می‌خواند، اما کتاب‌های وی را [[استوار]] و محکم می‌شمارد<ref>معالم العلماء، ص۴۳.</ref>.

== آثار ==

آثار و تألیفات احمری عبارت‌اند از: «کتاب المتعة»، «کتاب الدواجن»، «کتاب المآکل» «کتاب الجنائز»، «کتاب الصیام»، «کتاب العدد»، «کتاب نفی ابی ذر»، «جواهر الاسرار»، «کتاب مقتل الحسین» {{ع}}، «کتاب النوادر» و «کتاب الغیبه».<ref>رجال النجاشی ۱/۹۴.</ref> شیخ طوسی می‌‌گوید که [[احمد بن عبدالله کوفی]] و [[ابومنصور ظفر بن حمدون بادرایی]] از [[شاگردان]] احمری بوده و همه کتاب‌هایش را گزارش کرده اند<ref>رجال الطوسی ۴۱۲ الفهرست (طوسی) ۱۰.</ref>

# [[پرونده: 1100514.jpg|22px]] [[مرضیه شریفی|شریفی، مرضیه]]، [[ابراهیم بن اسحاق نهاوندی (مقاله)|مقاله «ابراهیم بن اسحاق نهاوندی»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه امام رضا ج۱''']]

 

 

[[رده:مدعیان مهدویت]]