دانش کلام اسلامی: تفاوت میان نسخهها
←منزلت علم کلام
خط ۹: | خط ۹: | ||
*علم کلام به عنوان [[علم]] مبین و مدافع [[عقاید]] [[دینی]] از [[جایگاه]] محوری و اساسی برخوردار است<ref>[[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۱۵۳.</ref>. | *علم کلام به عنوان [[علم]] مبین و مدافع [[عقاید]] [[دینی]] از [[جایگاه]] محوری و اساسی برخوردار است<ref>[[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۱۵۳.</ref>. | ||
==موضوع علم کلام== | |||
*در میان [[اندیشمندان]] نظریات مختلفی درباره موضوع علم کلام ابراز شده که به نظر میرسد ذات و [[صفات الهی]] که قول قابل اعتنای بسیاری از [[متکلمین]]<ref>بنگرید به: ایجی، شرح المواقف، ص۷؛ تفتازانی، شرح المقاصاد، ص۱۸۰؛ لاهیجی، گوهر مراد، ص۴۲.</ref> است، میتواند وجه جامع همه مسائل علم کلام باشد<ref>[[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۱۵۵.</ref>. | |||
==[[منزلت]] علم کلام== | ==[[منزلت]] علم کلام== | ||
*اهمیت علم کلام در [[قرآن کریم]] و [[قول و فعل]] بزرگان [[دین]] به وضوح مشهود است. [[قرآن]] در اثبات [[مباحث اعتقادی]] خود [[برهان]] میآورد و از مخالفین نیز طلب [[برهان]] میکند. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} میفرماید: [[خداشناسی]] رأس همه دانشهاست<ref>صدوق، توحید، باب ۴۰، روایت ۵.</ref>. [[احترام]] فوقالعاده [[امام صادق]]{{ع}} به [[هشام بن حکم]]، دلیلی [[آشکار]] بر این امر است. [[امام صادق]]{{ع}} با مقدم داشتن هشام [[متکلم]] بر ارباب [[فقه]] و [[حدیث]] میخواست [[ارزش]] بحثهای [[اعتقادی]] را بالا ببرد<ref>مطهری، آشنایی با علوم اسلامی، ص۶۹ - ۶۶.</ref>. | *اهمیت علم کلام در [[قرآن کریم]] و [[قول و فعل]] بزرگان [[دین]] به وضوح مشهود است. [[قرآن]] در اثبات [[مباحث اعتقادی]] خود [[برهان]] میآورد و از مخالفین نیز طلب [[برهان]] میکند. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} میفرماید: [[خداشناسی]] رأس همه دانشهاست<ref>صدوق، توحید، باب ۴۰، روایت ۵.</ref>. [[احترام]] فوقالعاده [[امام صادق]]{{ع}} به [[هشام بن حکم]]، دلیلی [[آشکار]] بر این امر است. [[امام صادق]]{{ع}} با مقدم داشتن هشام [[متکلم]] بر ارباب [[فقه]] و [[حدیث]] میخواست [[ارزش]] بحثهای [[اعتقادی]] را بالا ببرد<ref>مطهری، آشنایی با علوم اسلامی، ص۶۹ - ۶۶.</ref>. |