روش‌های تربیتی در صحیفه سجادیه: تفاوت میان نسخه‌ها
←روش تفضل (نه استحقاق بنده)
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} ==لغت‌شناسی== *"روش" واژه‌ای فارسی است و معنای م...» ایجاد کرد) |
|||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
*[[امام]]{{ع}} در دعای دوازدهم و در عبارت سوم آن می‌فرمایند: "[[تفضل]] تو وا می‌دارد مرا به درخواست از تو؛ به کسی که روی به تو آورد و با [[گمان]] [[نیک]] به سویت آید، زیرا همه احسان‌های تو از روی [[تفضل]] می‌باشد؛ و همه نعمت‌هایت ابتدایی است"<ref>{{متن حدیث| وَ يَحْدُونِي عَلَى مَسْأَلَتِكَ تَفَضُّلُكَ عَلَى مَنْ أَقْبَلَ بِوَجْهِهِ إِلَيْكَ، وَ وَفَدَ بِحُسْنِ ظَنِّهِ إِلَيْكَ، إِذْ جَمِيعُ إِحْسَانِكَ تَفَضُّلٌ، وَ إِذْ كُلُّ نِعَمِكَ ابْتِدَاءٌ}}</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص:۱۰۴.</ref> | *[[امام]]{{ع}} در دعای دوازدهم و در عبارت سوم آن می‌فرمایند: "[[تفضل]] تو وا می‌دارد مرا به درخواست از تو؛ به کسی که روی به تو آورد و با [[گمان]] [[نیک]] به سویت آید، زیرا همه احسان‌های تو از روی [[تفضل]] می‌باشد؛ و همه نعمت‌هایت ابتدایی است"<ref>{{متن حدیث| وَ يَحْدُونِي عَلَى مَسْأَلَتِكَ تَفَضُّلُكَ عَلَى مَنْ أَقْبَلَ بِوَجْهِهِ إِلَيْكَ، وَ وَفَدَ بِحُسْنِ ظَنِّهِ إِلَيْكَ، إِذْ جَمِيعُ إِحْسَانِكَ تَفَضُّلٌ، وَ إِذْ كُلُّ نِعَمِكَ ابْتِدَاءٌ}}</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص:۱۰۴.</ref> | ||
*[[امام]]{{ع}} [[توبه]] و بازگشت به سوی [[حق]] را نیز از [[فضل]] و [[احسان]] ابتدایی [[خداوند]] می‌داند. | *[[امام]]{{ع}} [[توبه]] و بازگشت به سوی [[حق]] را نیز از [[فضل]] و [[احسان]] ابتدایی [[خداوند]] می‌داند. | ||
[[امام]]{{ع}} در دعای یکم و در عبارت بیست و دوم آن می‌فرمایند: "و [[سپاس]] خدای را که ما را به ([[حقیقت]]) [[توبه]] و بازگشت (از [[گناه]]) [[راهنمایی]] نمود؛ توبه‌ای که آن را نیافته‌ایم جز به [[فضل]] و [[احسان]] او؛ پس اگر از [[فضل]] و [[بخشش]] او جز همان ([[نعمت]]) [[توبه]] را به شمار نیاوریم، [[نعمت]] او در [[حق]] ما [[نیکو]] و احسانش درباره ما بزرگ و فضلش بر ما [[عظیم]] می‌باشد"<ref>{{متن حدیث| وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي دَلَّنَا عَلَى التَّوْبَةِ الَّتِي لَمْ نُفِدْهَا إِلَّا مِنْ فَضْلِهِ، فَلَوْ لَمْ نَعْتَدِدْ مِنْ فَضْلِهِ إِلَّا بِهَا لَقَدْ حَسُنَ بَلَاؤُهُ عِنْدَنَا، وَ جَلَّ إِحْسَانُهُ إِلَيْنَا وَ جَسُمَ فَضْلُهُ عَلَيْنَا}}</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص:۱۰۵.</ref> | *[[امام]]{{ع}} در دعای یکم و در عبارت بیست و دوم آن می‌فرمایند: "و [[سپاس]] خدای را که ما را به ([[حقیقت]]) [[توبه]] و بازگشت (از [[گناه]]) [[راهنمایی]] نمود؛ توبه‌ای که آن را نیافته‌ایم جز به [[فضل]] و [[احسان]] او؛ پس اگر از [[فضل]] و [[بخشش]] او جز همان ([[نعمت]]) [[توبه]] را به شمار نیاوریم، [[نعمت]] او در [[حق]] ما [[نیکو]] و احسانش درباره ما بزرگ و فضلش بر ما [[عظیم]] می‌باشد"<ref>{{متن حدیث| وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي دَلَّنَا عَلَى التَّوْبَةِ الَّتِي لَمْ نُفِدْهَا إِلَّا مِنْ فَضْلِهِ، فَلَوْ لَمْ نَعْتَدِدْ مِنْ فَضْلِهِ إِلَّا بِهَا لَقَدْ حَسُنَ بَلَاؤُهُ عِنْدَنَا، وَ جَلَّ إِحْسَانُهُ إِلَيْنَا وَ جَسُمَ فَضْلُهُ عَلَيْنَا}}</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص:۱۰۵.</ref> | ||
===روش [[تبشیر]]=== | ===روش [[تبشیر]]=== | ||
*این روش موجب می‌شود، متربی با قلبی آرام و مطمئن، دست به [[اعمال]] درست بزند و از عمل [[ناپسند]] بگریزد. | *این روش موجب می‌شود، متربی با قلبی آرام و مطمئن، دست به [[اعمال]] درست بزند و از عمل [[ناپسند]] بگریزد. | ||