کرامت نفس: تفاوت میان نسخهها
←مقدمه
(←مقدمه) |
|||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
*در اینجا، به برخی از این آثار اشاره مینماییم: | *در اینجا، به برخی از این آثار اشاره مینماییم: | ||
#'''[[ثبات]] و تحمّل در [[سختیها]] و [[مصیبتها]]:''' آن کس که از [[کرامت]] و [[بزرگواری نفس]] برخوردار است، در میانه [[مصائب]] و [[سختیها]]، همچون کوه [[استواری]] است که طوفانها نیز از لغزاندن او [[ناتوان]] خواهند بود. | #'''[[ثبات]] و تحمّل در [[سختیها]] و [[مصیبتها]]:''' آن کس که از [[کرامت]] و [[بزرگواری نفس]] برخوردار است، در میانه [[مصائب]] و [[سختیها]]، همچون کوه [[استواری]] است که طوفانها نیز از لغزاندن او [[ناتوان]] خواهند بود. | ||
#'''بلندی | #'''بلندی [[همت]]:''' [[همت]] بلند، [[انسان]] را به [[برترین]] مراتب کمالِ دو جهانی میرساند. [[انسان]] بلند [[همت]]، به هیچ حدّ و درجهای از درجات کمال [[راضی]] نشده به هر مرتبهای که نائل شود، مرتبهای فراتر از آن را در نظر گرفته در رسیدن به آن میکوشد؛ از اینرو همواره در ترقّی و [[پیشرفت]] میباشد. | ||
#'''[[تواضع]] و [[تکبّر]] در موضع شایستة خود:''' [[حضرت]] [[حق]] در این زمینه میفرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ}}<ref>«ای مؤمنان! هر کس از دینش برگردد خداوند به زودی گروهی را میآورد که دوستشان میدارد و دوستش میدارند؛ در برابر مؤمنان خاکسار و در برابر کافران دشوارند، در راه خداوند جهاد میکنند و از سرزنش سرزنشگری نمیهراسند» سوره مائده، آیه ۵۴.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۲۳-۲۴.</ref>. | #'''[[تواضع]] و [[تکبّر]] در موضع شایستة خود:''' [[حضرت]] [[حق]] در این زمینه میفرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ}}<ref>«ای مؤمنان! هر کس از دینش برگردد خداوند به زودی گروهی را میآورد که دوستشان میدارد و دوستش میدارند؛ در برابر مؤمنان خاکسار و در برابر کافران دشوارند، در راه خداوند جهاد میکنند و از سرزنش سرزنشگری نمیهراسند» سوره مائده، آیه ۵۴.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۲۳-۲۴.</ref>. | ||
*اینچنین کس، نه به [[تواضع]] بیمعنی و نه به [[تکبّر]] بیمحل آلوده نخواهد شد؛ بلکه چون خود را در مقابل کسی که [[شایسته]] [[تواضع]] است ببیند، [[تواضع]] مینماید؛ و چون خود را در برابر کسی که [[تکبّر]] در برابر او بایسته است بیابد، [[تکبّر]] مینماید. | *اینچنین کس، نه به [[تواضع]] بیمعنی و نه به [[تکبّر]] بیمحل آلوده نخواهد شد؛ بلکه چون خود را در مقابل کسی که [[شایسته]] [[تواضع]] است ببیند، [[تواضع]] مینماید؛ و چون خود را در برابر کسی که [[تکبّر]] در برابر او بایسته است بیابد، [[تکبّر]] مینماید. |