امام رضا: تفاوت میان نسخه‌ها

هشتمین پیشوای [[شیعه]]، که به [[لقب]] "[[رضا]]" [[معروف]] است. در ۱۱ [[ذی قعده]] سال ۱۴۸ در [[مدینه]] متولد شد. پدرش [[امام کاظم]]{{ع}} و مادرش نجمه بود. در سن ۳۵ سالگی پس از [[شهادت]] [[پدر]] به [[امامت]] رسید. [[امامت]] او ۲۰ سال طول کشید. [[خلفای عباسی]] زمان آن [[حضرت]]، عبارت بودند از [[هارون]] الرشید، [[امین]] و [[مأمون]]. وقتی [[مأمون]] [[خلیفه]] شد، مرکز [[خلافت]] را از [[بغداد]] به "[[مرو]]" در [[خراسان]] منتقل کرد و چون از [[نارضایتی]] و [[قیام]] طرفداران [[امام رضا]]{{ع}} [[بیم]] داشت، آن [[حضرت]] را به [[اجبار]]، از [[مدینه]] به [[خراسان]] فراخواند و برای [[فریب]] [[مردم]] و دور ماندن از [[خشم]] آنان، [[امام رضا]]{{ع}} را به [[ولایت عهدی]] خود [[منصوب]] کرد. ولی باز هم از [[موقعیت]] [[اجتماعی]] [[امام]]، بیمناک بود. سرانجام آن [[حضرت]] را [[مسموم]] و [[شهید]] کرد. [[شهادت]] او در آخر [[ماه]] صَفر سال ۲۰۳ هجری بود. وی هنگام [[شهادت]] ۵۵ سال داشت. [[قبر]] مطهرش در [[مشهد]]، [[زیارتگاه]] [[مسلمین]] است. [[علی بن موسی الرضا]]{{ع}} در [[دانش]] و [[سخاوت]] و [[اخلاق]] و [[شخصیت معنوی]] بی‌نظیر بود. در [[مرو]]، جلسات بحثی به [[دستور]] [[مأمون]] برگزار می‌شد تا [[شخصیت امام]] را بشکند، اما [[حضرت رضا]]{{ع}} در بحث‌هایی که با علمای [[ادیان]] و [[مذاهب]] مختلف، حتی با مادیون منکر [[خدا]] داشت، همواره پیروز می‌‌شد و چهره [[علمی]] او آشکارتر می‌‌گشت. کتاب "[[عیون اخبار الرضا]]" از تألیفات [[شیخ صدوق]]، مجموعه‌ای از سخنان آن [[حضرت]] را در بر دارد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۵۹.</ref>.