مقام امین الله: تفاوت میان نسخه‌ها
←تفسیر امانت در عرصه تکوین
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
==[[تفسیر]] [[امانت]] در عرصه [[تکوین]]== | ==[[تفسیر]] [[امانت]] در عرصه [[تکوین]]== | ||
*در "عرصه [[تکوین]]" [[ائمه معصومین]] {{عم}} "واسطه فیض‌اند". [[امام سجاد|امام زین العابدین]]{{ع}} فرمود: "به [[برکت]] ماست که [[باران]] نازل می‌شود و [[رحمت الهی]] منتشر می‌گردد و [[زمین]] برکاتش را خارج و ظاهر می‌سازد و اگر ما نبودیم [[زمین]] اهلش را فرو می‌برد"<ref> | *در "عرصه [[تکوین]]" [[ائمه معصومین]] {{عم}} "واسطه فیض‌اند". [[امام سجاد|امام زین العابدین]]{{ع}} فرمود: "به [[برکت]] ماست که [[باران]] نازل می‌شود و [[رحمت الهی]] منتشر می‌گردد و [[زمین]] برکاتش را خارج و ظاهر می‌سازد و اگر ما نبودیم [[زمین]] اهلش را فرو می‌برد"<ref>{{متن حدیث| بِنَا يُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَ بِنَا يَنْشُرُ الرَّحْمَةَ وَ يُخْرِجُ بَرَكَاتِ الْأَرْضِ وَ لَوْ لَا مَا فِي الْأَرْضِ مِنَّا لَسَاخَتْ بِأَهْلِهَا}}؛ الأمالی: ۱۵۷ / مجلس ۳۴ / ح ۱۵؛ روضة الواعظين: ۱/ ۴۵۱.</ref> | ||
*[[نظام]] موجود [[جهان هستی]] و [[قانون]] [[حاکم]] بر آن، "[[قانون]] اسباب و مسبّبات" است. | *[[نظام]] موجود [[جهان هستی]] و [[قانون]] [[حاکم]] بر آن، "[[قانون]] اسباب و مسبّبات" است. | ||
*[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "[[مشیّت الهی]] بر این تعلق گرفته است که تمام چیزها با [[علل]] و اسباب طبیعی خود جریان پیدا کند، لذا برای هر چیزی، سببی قرار داده است".<ref> | *[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "[[مشیّت الهی]] بر این تعلق گرفته است که تمام چیزها با [[علل]] و اسباب طبیعی خود جریان پیدا کند، لذا برای هر چیزی، سببی قرار داده است".<ref>{{متن حدیث|قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ {{ع}}: أَبَى اللَّهُ أَنْ يُجْرِيَ الْأَشْيَاءَ إِلَّا بِالْأَسْبَابِ فَجَعَلَ لِكُلِّ شَيْءٍ سَبَباً}}؛ اصول کافی: ۱ / ۱۸۳ / ح ۷.</ref> | ||
*[[انسان]] تشنه با آشامیدن [[آب]] خنک، سیراب می‌گردد، سرمازده، با حرارت‌زایی [[آتش]]، گرم می‌شود، دارو در بهبودی [[بیمار]] اثر می‌گذارد و مادّه سمّی، [[آدم]] سالم را به خطر می‌افکند. در بهاران، از [[ابر]]، [[باران]] فرو می‌ریزد و آن [[آب]] به [[زمین]] نیرو بخشیده، انواع گیاهان را می‌رویاند، حیوان از نبات تغذّی نموده و خود نیز سبب بقا و ادامه حیات [[انسان]] می‌گردد | *[[انسان]] تشنه با [[آشامیدن]] [[آب]] خنک، سیراب می‌گردد، سرمازده، با حرارت‌زایی [[آتش]]، گرم می‌شود، دارو در بهبودی [[بیمار]] اثر می‌گذارد و مادّه سمّی، [[آدم]] سالم را به خطر می‌افکند. در بهاران، از [[ابر]]، [[باران]] فرو می‌ریزد و آن [[آب]] به [[زمین]] نیرو بخشیده، انواع گیاهان را می‌رویاند، حیوان از نبات تغذّی نموده و خود نیز سبب بقا و ادامه حیات [[انسان]] می‌گردد<ref> توسّل از دیدگاه عقل و قرآن و حدیث: ۲۹.</ref> | ||
* در [[باور]] [[مسلمین]] این [[عقیده]] نهادینه شده که نباید "اسباب" را محدود به اسباب و وسایل مادّی دید، از این زاویه است که [[واسطه فیض]] بودن [[امامان معصوم]]{{عم}} در عرصه [[معنوی]] واضح می‌گردد. آنان در این عرصه امانتدارند و این "واسطه‌گری" را آن‌چنان که [[خداوند]] [[دستور]] داده انجام می‌دهند. گرچه بر این مطلب بارها | * در [[باور]] [[مسلمین]] این [[عقیده]] نهادینه شده که نباید "اسباب" را محدود به اسباب و وسایل مادّی دید، از این زاویه است که [[واسطه فیض]] بودن [[امامان معصوم]]{{عم}} در عرصه [[معنوی]] واضح می‌گردد. آنان در این عرصه امانتدارند و این "واسطه‌گری" را آن‌چنان که [[خداوند]] [[دستور]] داده انجام می‌دهند. گرچه بر این مطلب بارها تأکید کرده‌ایم که این "واسطه بودن" به [[اذن خداوند]] تبارک و تعالی است. این همه تأکید بدان جهت است که پیوسته بر این نکته تأکید کنیم که ما، در نهایت [[عشق]] به [[معصومین]] {{عم}}، هرگز آنان را از حدّی که خود تعیین کرده‌اند، بیرون نبرده، این گل‌های بی خار [[جهان هستی]] را "[[بندگان]] [[صالح]] [[خداوند]]" می‌دانیم، این در "عرصه [[تکوین]]". | ||
==[[تفسیر]] [[امانت]] در عرصه تشريع== | ==[[تفسیر]] [[امانت]] در عرصه تشريع== | ||