ویژگی یاران خاص امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::«این افراد، در [[روایات]] بسیار، [[تشبیه]] به ۳۱۳ نفر [[مسلمانان]] [[شجاع]] و سلحشوری شده‌اند که در [[جنگ بدر]]، نخستین شکست بزرگ را بر [[کفار]] و [[دشمنان اسلام]] وارد آوردند، که تا آن وقت [[دشمنان]] چنین شکستی از [[اسلام]] نخورده بودند و اصلا تصور چنین شکستی را نمی‌کردند. به علاوه، این ۳۱۳ نفر پرچمداران روی [[زمین]] و [[حاکمان]] [[خدا]] بر [[مردم]] در سراسر [[زمین]] می‌باشند، این ویژگی‌ها حکایت از آن می‌کند که این افراد علاوه بر سلحشوری و [[شجاعت]]، دارای [[علم]] و بینش بوده که لیاقت [[رهبری]] جامعه‌ها را دارند و [[شایستگی]] آن را دارند که [[پرچمدار]] کشورها باشند. شاید بتوان گفت: هنگام برقراری [[حکومت]] جهانی [[حضرت مهدی]] {{ع}} همه [[جهان]] به ۳۱۳ ایالت و استان تقسیم گردد و در هریک از این ایالت‌ها و استان‌ها، این مردان بزرگ [[رهبر]] آنجا گردند. اینک به اصل [[روایت]] توجه کنید که [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "گویا [[امام]] [[قائم]] {{ع}} را بر بالای [[منبر]] [[کوفه]] می‌نگرم که یارانش ۳۱۳ نفر، به تعداد جنگاوران [[مسلمان]] [[جنگ بدر]]، اطرافش را گرفته‌اند، این [[یاران]] پرچمداران و [[حاکمان]] بر [[مردم]] در [[زمین]] از جانب [[خدا]] هستند"<ref>{{عربی|" كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى الْقَائِمِ عَلَى‏ مِنْبَرِ الْكُوفَةِ وَ حَوْلَهُ‏ أَصْحَابُهُ‏ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا عِدَّةَ أَهْلِ بَدْرٍ وَ هُمْ أَصْحَابُ الْأَلْوِيَةِ وَ هُمْ حُكَّامُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ عَلَى خَلْقِهِ ‏‏‏‏‏‏‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۴۳۶.</ref>.

::::::'''آنها [[امت معدوده]] و همچون پاره‌های ابرهای متراکم هستند:''' در [[قرآن]] می‌خوانیم: "هرجا باشید، [[خداوند]] همه شما را حاضر می‌کند"<ref>سوره بقره، آیه ۱۴۸.</ref>. در [[تفسیر]] این [[آیه]]، [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: "منظور [[یاران]] [[قائم]] {{ع}} هستند که ۳۱۳ نفرند، به [[خدا]] سوگند! منظور از [[امت معدوده]] (که در [[آیه]] ۸، سوره هود آمده) آنها هستند. به [[خدا]] سوگند! در یک ساعت همگی جمع می‌شوند همچون پاره‌های ابر پاییزی که بر اثر باد جمع و متراکم می‌گردد"<ref>{{عربی|" يَعْنِي أَصْحَابَ الْقَائِمِ الثَّلَاثَمِائَةِ وَ الْبِضْعَةَ عَشَرَ رَجُلًا قَالَ وَ هُمْ وَ اللَّهِ الْأُمَّةُ الْمَعْدُودَةُ قَالَ يَجْتَمِعُونَ‏ وَ اللَّهِ‏ فِي‏ سَاعَةٍ وَاحِدَةٍ قَزَعٌ‏ كَقَزَعِ‏ الْخَرِيفِ‏‏‏‏‏‏‏‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ تفسیر نور الثقلین، ج ۱، ص ۱۳۹، به نقل از روضه کافی و اثبات الهداة، ج ۷، ص ۵۰؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۲.</ref>. و در [[حقیقت]] [[آیه مبارکه]] مذکور می‌گوید: خدایی که [[قدرت]] دارد ذرات پراکنده خاک [[انسان‌ها]] را در [[قیامت]] از نقاط مختلف [[جهان]] جمع‌آوری کند، به آسانی می‌تواند [[یاران مهدی]]{{ع}} را در یک روز و یک ساعت برای افروختن نخستین جرقه‌های [[انقلاب]] به منظور تأسیس [[حکومت]] جهانی [[عدل الهی]] و پایان دادن به [[ظلم و ستم]] جمع نماید. تعبیر {{عربی|" الْأُمَّةُ الْمَعْدُودَةُ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}} و همچنین به پاره‌های ابر پاییزی که توده‌های آن جمع و متراکم هستند و همچون توده‌های ابر متراکم، خلل‌ناپذیر و تیزپرواز و نیرومند می‌باشند.

::::::'''دست [[خدا]] بالای سر [[امام]]{{ع}} و یارانش:''' از آنجا که این مردان آزاده، به [[راستی]] به [[امام]] [[قائم]] {{ع}} می‌پیوندند تا در راه او هرگونه جانبازی لازم را بنمایند، [[خداوند]] نیز یار و یاور آنهاست و با نیروهای غیبی‌اش آنها را کمک می‌کند. چنان‌که [[قرآن]] می‌فرماید: {{متن قرآن|إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ}}<ref>اگر خدا را یاری کنید، خداوند شما را یاری می‌کند و گام‌های شما را استوار می‌دارد؛ سوره محمد {{صل}}، آیه ۷.</ref>. [[امام سجاد]] فرمود: "گویا [[صاحب]] شما (حضرت [[قائم]] {{ع}}) را می‌بینم که همراه‌ سیصد و اندی نفر در [[پشت کوفه]] به [[نجف]] مشرف شده، [[جبرئیل]] در طرف راست و [[میکائیل]] در طرف چپ و [[اسرافیل]] در پیش روی او است، [[پرچم]] [[پیامبر]] {{صل}} را برافراشته و آن [[پرچم]] را به جانب هیچ گروهی از [[مخالفان]] متمایل نکند، مگر اینکه [[خداوند]] آنان را به [[هلاکت]] می‌رساند"<ref>اثبات الهداة، ج ۷، ص ۱۱۳.</ref>. نیز در ضمن روایتی [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} فرمود: "هنگام [[خروج]] [[قائم]] {{ع}} منادی [[خدا]] از [[آسمان]] فریاد می‌زند: ای [[مردم]]! مدت [[ستمگران]] تمام شد و کار به دست [[بهترین]] [[امت]] [[محمد]]{{صل}} افتاد، روانه [[مکه]] شوید"<ref>اثبات الهداة، ج ۷، ص ۱۱۳.</ref>. به این ترتیب می‌بینیم دست [[خدا]] همراه [[مهدی]]{{ع}} و یارانش است، در این صورت [[پیروزی]] آنها حتمی است. از طرفی در [[روایات]] می‌خوانیم: [[خداوند]] [[خروج]] [[قائم]] {{ع}} را در یک شب سامان می‌بخشد<ref>اثبات الهداة، ج ۷، ص ۱۱۴؛ {{عربی|" يُصْلِحُ اللَّهُ أَمْرَهُ فِي لَيْلَةٍ "}}.</ref>. به هر حال طبق مضمون فرموده [[امام باقر]]{{ع}}، این [[انقلاب]] نیاز به [[یاران]] قهرمان و رشید دارد، و باید در این راه خون‌ها ریخته شود و عرق‌ها در [[بدن]] جاری گردد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۸.</ref>. یارانی که [[شایسته]] اطراف امامی باشند که [[پرچم]] [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} را به دست گرفته و اسلحه‌های [[پیامبر]] {{صل}} را با خود حمل می‌کنند و پیراهن خونی شده‌ای را که [[پیامبر]] {{صل}} در [[جنگ احد]] در تن داشت، به تن دارد.<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۲؛ ۳۰۱.</ref>»<ref>[[ محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۴۲ - ۱۴۶.</ref>.

{{پایان جمع شدن}}