اقامتگاه امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

اقامتگاه امام مهدی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۹ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۰۲

۳ بایت حذف‌شده ، ‏۱۹ آوریل ۲۰۲۰

جز

جایگزینی متن - ' آن‌ها ' به ' آنها '

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۲۲۷

ویرایش

@@ خط ۱۵: / خط ۱۵: @@
 *سرزمین مقدسی است که [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و [[اهل بیت]]ش در آن اقامت می‌گزینند. آن‌جا [[اقامتگاه حضرت]] [[نوح]] {{ع}} بوده است. هیچ‌یک از [[آل محمد]] {{صل}} جز در یک [[سرزمین مقدس]] مسکن نمی‌گزیند، و جز در یک [[سرزمین مقدس]] به [[قتل]] نمی‌رسد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۵؛ الزام الناصب، ص ۱۷۶.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۶۲.</ref>.
 *از مسائلى که درباره [[امام زمان]] {{ع}} مطرح است، مکان و محل زندگى ایشان است. روایاتى که در این زمینه وجود دارد سه دسته‌اند:
-#برخى از آن‌ها محل خاصى را تعیین نمى‌کند و [[جایگاه]] [[حضرت]] را در بیابان‌ها و کوه‌ها معرفى مى‌کند. از آن جمله، [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}} به پسر مهزیار مى‌فرماید: "[[فرزند]] مهزیار! پدرم [[امام حسن]] {{ع}} از من [[پیمان]] گرفت... و [[فرمان]] داد که براى سکونت، کوه‌هاى سخت و سرزمین‌هاى خشک و دوردست را برگزینم"<ref>غیبة طوسى، ص ۲۶۶.</ref>. این بخش از [[روایات]] گویاى آن است که [[حضرت]] از [[حوزه]] دسترسى [[مردم]] به دور است و به سختى و دشوارى زندگى مى‌کند و کسى از محل زندگى وى [[آگاه]] نیست.
+#برخى از آنها محل خاصى را تعیین نمى‌کند و [[جایگاه]] [[حضرت]] را در بیابان‌ها و کوه‌ها معرفى مى‌کند. از آن جمله، [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}} به پسر مهزیار مى‌فرماید: "[[فرزند]] مهزیار! پدرم [[امام حسن]] {{ع}} از من [[پیمان]] گرفت... و [[فرمان]] داد که براى سکونت، کوه‌هاى سخت و سرزمین‌هاى خشک و دوردست را برگزینم"<ref>غیبة طوسى، ص ۲۶۶.</ref>. این بخش از [[روایات]] گویاى آن است که [[حضرت]] از [[حوزه]] دسترسى [[مردم]] به دور است و به سختى و دشوارى زندگى مى‌کند و کسى از محل زندگى وى [[آگاه]] نیست.
 #برخى [[روایات]]، منطقه خاصى را به‌عنوان محل سکونت آن [[حضرت]] نام مى‌برند و محدوده آن را نیز تعیین مى‌کنند:
 ##[[مدینه]] و پیرامون آن: ابى [[بصیر]] مى‌گوید از [[امام باقر]] {{ع}} شنیدم که فرمود: "[[صاحب الزمان]] را [[عزلت]] و غیبتى است که در آن، نیرومند است به سى نفرى که با [[حضرت]] هستند و [[وحشت]] و تنهایى را از وى دور مى‌کنند؛ و خوب جایگاهى است [[مدینه]]"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۳؛ اصول کافى، ج ۱، ص ۳۴۰. </ref>. [[روایت]] دیگرى است که مکان [[حضرت]] را کوه "[[رضوى]]" در اطراف [[مدینه]] نام مى‌برد. راوى مى‌گوید: "با [[امام صادق]] {{ع}} از [[مدینه]] خارج شدیم، به [[روحاء]] اطراف [[مدینه]] که رسیدیم، [[حضرت]] نگاهش را به کوهى دوخت و مدت زمانى ادامه داد. . . و فرمود: این کوه "رضوى" نام دارد. خوب پناهگاهى است براى خائف[[[امام زمان]] {{ع}}]در [[غیبت صغری]] و کبرى"<ref>غیبة طوسى، ص ۱۶۲. </ref>.