قرآن در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'سنت پیامبر' به 'سنت پیامبر'
جز (جایگزینی متن - 'سنت پیامبر' به 'سنت پیامبر') |
|||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==[[قرآن]] در موعودنامه== | ==[[قرآن]] در موعودنامه== | ||
*به فرموده [[حضرت علی]]{{ع}}، [[امام زمان]]{{ع}} رأیها را به [[قرآن]] بازمیگرداند، پس از آنکه [[قرآن]] را به رأیهای خود بازگردانده باشند<ref>نهج البلاغه، فیض الاسلام، خطبه ۱۳۸: {{متن حدیث|"وَ يَعْطِفُ الرَّأْيَ عَلَى الْقُرْآنِ، إِذَا عَطَفُوا الْقُرْآنَ عَلَى الرَّأْيِ"}}</ref>. این [[کلام]] [[حضرت]]، روشن میکند که [[اندیشه]] [[دینی]] [[پیش از ظهور]]، گاهی براساس [[هوسها]] و [[منافع]] شخصی شکل میگیرد و [[عالمان]] دنیامدار، اصول و [[فروع]] [[دینی]] و [[آیات]] [[وحی]] را به دلخواه [[تفسیر]] و [[تأویل]] میکنند، چنانکه [[احادیث]] دیگری نیز، به این تصریح دارد. [[حضرت امیر]]{{ع}} میفرماید: "[[مهدی]]{{ع}}، [[کتاب و سنت]] مرده را زنده میکند"<ref>نهج البلاغه، فیض الاسلام، خطبه ۱۳۸: {{متن حدیث|"يُحْيِي مَيِّتَ الْكِتَابِ وَ السُّنَّةِ"}}</ref>. | *به فرموده [[حضرت علی]]{{ع}}، [[امام زمان]]{{ع}} رأیها را به [[قرآن]] بازمیگرداند، پس از آنکه [[قرآن]] را به رأیهای خود بازگردانده باشند<ref>نهج البلاغه، فیض الاسلام، خطبه ۱۳۸: {{متن حدیث|"وَ يَعْطِفُ الرَّأْيَ عَلَى الْقُرْآنِ، إِذَا عَطَفُوا الْقُرْآنَ عَلَى الرَّأْيِ"}}</ref>. این [[کلام]] [[حضرت]]، روشن میکند که [[اندیشه]] [[دینی]] [[پیش از ظهور]]، گاهی براساس [[هوسها]] و [[منافع]] شخصی شکل میگیرد و [[عالمان]] دنیامدار، اصول و [[فروع]] [[دینی]] و [[آیات]] [[وحی]] را به دلخواه [[تفسیر]] و [[تأویل]] میکنند، چنانکه [[احادیث]] دیگری نیز، به این تصریح دارد. [[حضرت امیر]]{{ع}} میفرماید: "[[مهدی]]{{ع}}، [[کتاب و سنت]] مرده را زنده میکند"<ref>نهج البلاغه، فیض الاسلام، خطبه ۱۳۸: {{متن حدیث|"يُحْيِي مَيِّتَ الْكِتَابِ وَ السُّنَّةِ"}}</ref>. | ||
*در عصر [[حکومت]] [[حضرت]]، [[آموزش]] [[قرآن]] و مفاهیم [[دینی]] بهطور چشمگیری گسترش مییابد و [[مردم]] به [[عبادت]] و [[دین]] روی میآورند<ref>عقد الدرر، ص ۱۵۹.</ref>. [[امیر مؤمنان علی]]{{ع}} میفرماید: "گویا شیعیانم را میبینم که در [[مسجد کوفه]] گرد آمدهاند و با برپایی چادرهایی، [[مردم]] را به همان ترتیبی که [[قرآن]] فرود آمده بود، [[آموزش]] میدهند"<ref>غیبة نعمانی، ص ۳۱۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۴.</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} میفرماید: "گویا میبینم که [[شیعیان]] [[علی]]{{ع}} قرآنها را در دست دارند و [[مردم]] را [[آموزش]] میدهند"<ref>غیبة نعمانی، ص ۳۱۸.</ref> و [[امام باقر]]{{ع}} میفرماید: "در روزگار [[حضرت مهدی]]{{ع}}، به اندازهای به شما [[حکمت]] و [[فهم]] داده خواهد شد که یک [[زن]] در خانهاش، برطبق [[قرآن]] و [[سنت | *در عصر [[حکومت]] [[حضرت]]، [[آموزش]] [[قرآن]] و مفاهیم [[دینی]] بهطور چشمگیری گسترش مییابد و [[مردم]] به [[عبادت]] و [[دین]] روی میآورند<ref>عقد الدرر، ص ۱۵۹.</ref>. [[امیر مؤمنان علی]]{{ع}} میفرماید: "گویا شیعیانم را میبینم که در [[مسجد کوفه]] گرد آمدهاند و با برپایی چادرهایی، [[مردم]] را به همان ترتیبی که [[قرآن]] فرود آمده بود، [[آموزش]] میدهند"<ref>غیبة نعمانی، ص ۳۱۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۴.</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} میفرماید: "گویا میبینم که [[شیعیان]] [[علی]]{{ع}} قرآنها را در دست دارند و [[مردم]] را [[آموزش]] میدهند"<ref>غیبة نعمانی، ص ۳۱۸.</ref> و [[امام باقر]]{{ع}} میفرماید: "در روزگار [[حضرت مهدی]]{{ع}}، به اندازهای به شما [[حکمت]] و [[فهم]] داده خواهد شد که یک [[زن]] در خانهاش، برطبق [[قرآن]] و [[سنت پیامبر]]{{صل}} [[قضاوت]] میکند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۲.</ref><ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۵۶.</ref>. | ||
==[[قرآن]] در [[فرهنگنامه]] [[آخرالزمان]]== | ==[[قرآن]] در [[فرهنگنامه]] [[آخرالزمان]]== |