ذی حجه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'منتخب الاثر،' به 'منتخب الاثر،'
جز (جایگزینی متن - ']] صفحه ' به ']]، ص') |
جز (جایگزینی متن - 'منتخب الاثر،' به 'منتخب الاثر،') |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*دوازدهمین [[ماه]] سال [[عرب]] و از ماه‌های [[حرام]] است. [[پیامبر]] {{صل}} در ذکر [[نشانه‌های ظهور]] فرمود: "صیحه‌ای در [[ماه رمضان]] شنیده می‌شود... قبیله‌ها در [[ماه]] ذی حجّة به [[جنگ]] برمی‌خیزند و نشانه آن این است که [[حجاج]] را [[غارت]] می‌کنند و فاجعه بزرگی در [[منی]] روی می‌دهد که افراد بی‌شماری کشته می‌شوند و [[خون‌ها]] ریخته می‌شود و بر جمرات می‌ریزد"<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۶۵؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۸۱.</ref>. مطابق [[احادیث]]، [[نفس زکیه]] را روز ۲۵ ذی حجّه در میان [[رکن و مقام]] مظلومانه می‌کشند<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۰۶۷؛ الزام الناصب، ص ۱۹۰.</ref>. همچنین یکی از نامه‌هایی که از [[ناحیه مقدسه]] به افتخار [[شیخ مفید]] صادر شده، [[تاریخ]] وصول آن ٢٣ ذی حجه سال ۴١٢ هجری می‌باشد<ref>احتجاج طبرسی، ج ۲، ص ۴۹۵ و ۴۹۹.</ref>. در دهم ذی حجّه آخرین سال [[غیبت]]، [[سفیانی]]، کشتارگاه [[کوفه]] را به راه می‌اندازد و علاوه بر [[مردم]]، هفتاد عالم [[دینی]] را [[شهید]] می‌کند. در دهم و یازدهم ذی حجه، در [[مکه]] و [[منی]] [[آشوب]] می‌شود. و در این [[ماه]] در [[مدینه منوره]]، مرد [[هاشمی]] به [[شهادت]] می‌رسد<ref>شش ماه پایانی، مجتبی السادة (ترجمه مطهری‌نیا)، ص ۲۰۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۴۲.</ref>. | *دوازدهمین [[ماه]] سال [[عرب]] و از ماه‌های [[حرام]] است. [[پیامبر]] {{صل}} در ذکر [[نشانه‌های ظهور]] فرمود: "صیحه‌ای در [[ماه رمضان]] شنیده می‌شود... قبیله‌ها در [[ماه]] ذی حجّة به [[جنگ]] برمی‌خیزند و نشانه آن این است که [[حجاج]] را [[غارت]] می‌کنند و فاجعه بزرگی در [[منی]] روی می‌دهد که افراد بی‌شماری کشته می‌شوند و [[خون‌ها]] ریخته می‌شود و بر جمرات می‌ریزد"<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۶۵؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۸۱.</ref>. مطابق [[احادیث]]، [[نفس زکیه]] را روز ۲۵ ذی حجّه در میان [[رکن و مقام]] مظلومانه می‌کشند<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۰۶۷؛ الزام الناصب، ص ۱۹۰.</ref>. همچنین یکی از نامه‌هایی که از [[ناحیه مقدسه]] به افتخار [[شیخ مفید]] صادر شده، [[تاریخ]] وصول آن ٢٣ ذی حجه سال ۴١٢ هجری می‌باشد<ref>احتجاج طبرسی، ج ۲، ص ۴۹۵ و ۴۹۹.</ref>. در دهم ذی حجّه آخرین سال [[غیبت]]، [[سفیانی]]، کشتارگاه [[کوفه]] را به راه می‌اندازد و علاوه بر [[مردم]]، هفتاد عالم [[دینی]] را [[شهید]] می‌کند. در دهم و یازدهم ذی حجه، در [[مکه]] و [[منی]] [[آشوب]] می‌شود. و در این [[ماه]] در [[مدینه منوره]]، مرد [[هاشمی]] به [[شهادت]] می‌رسد<ref>شش ماه پایانی، مجتبی السادة (ترجمه مطهری‌نیا)، ص ۲۰۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۴۲.</ref>. | ||
*یازدهمین [[ماه]] از سال قمری و از ماه‌های [[حرام]] است. [[ابو ریحان]] در آثار الباقیه آورده که روز پنجم آن [[کعبه]] نازل شد و [[ابراهیم]] و [[اسماعیل]] {{عم}} به تجدیدبنای [[کعبه]] پرداختند<ref>معارف و معاریف، ج ۵، ص ۵۷۸.</ref>. در نشانه‌های [[سال ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} آمده است که [[جنگ]] و [[جدال]] در [[ماه]] [[ذی قعده]] روی می‌دهد<ref>کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۶۰ و ۲۷۷؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۸۱.</ref>. نیز آمده است که در [[ذی قعده]]، [[هرج]] و مرجی پدید می‌آید<ref>منتخب | *یازدهمین [[ماه]] از سال قمری و از ماه‌های [[حرام]] است. [[ابو ریحان]] در آثار الباقیه آورده که روز پنجم آن [[کعبه]] نازل شد و [[ابراهیم]] و [[اسماعیل]] {{عم}} به تجدیدبنای [[کعبه]] پرداختند<ref>معارف و معاریف، ج ۵، ص ۵۷۸.</ref>. در نشانه‌های [[سال ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} آمده است که [[جنگ]] و [[جدال]] در [[ماه]] [[ذی قعده]] روی می‌دهد<ref>کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۶۰ و ۲۷۷؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۸۱.</ref>. نیز آمده است که در [[ذی قعده]]، [[هرج]] و مرجی پدید می‌آید<ref>[[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۴۵۱.</ref>. بیست و یکم و بیست و دوم [[ذی قعده]] آخرین سال [[غیبت]] [[حضرت]]، [[سفیانی]] در [[بغداد]]، کشتارگاهی برپا کرده و هشتاد هزار نفر را می‌کشد<ref>شش ماه پایانی، مجتبی السادة (ترجمه مطهری‌نیا)، ص ۲۰۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۴۴.</ref>. | ||
==ذی حجه در فرهنگنامه آخرالزمان== | ==ذی حجه در فرهنگنامه آخرالزمان== | ||