مودت: تفاوت میان نسخه‌ها

*مودت به معنای [[محبّت]] شدیدی است که آثار آن در [[احساسات]]، گفتار و [[رفتار انسان]] [[آشکار]] و نمایان شود؛ به عبارت دیگر، مودت، محبتی است که ابراز می‌شود و به [[اطاعت]] و الگوبرداری از [[محبوب]] منجر می‌شود و نقطه مقابل آن، [[عداوت]] است<ref>{{متن حدیث|وَ الْمَوَدَّةُ وَ ضِدَّهَا الْعَدَاوَةَ}}؛ کافی، ج۱، ص۲۲.</ref>.<ref>مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۸۱.</ref>

# [[محبت]]، گاهی صادق و گاهی کاذب است، ولی [[مودّت]] همیشه صادق است<ref>مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۸۱.</ref>.

*دربارۀ نسبت بین مودت و [[معرفت]] و [[اطاعت]] باید گفت، مودت، واسطه‌ای میان [[معرفت]] و [[اطاعت]] است؛ چراکه مودت از سویی معلول [[معرفت]] و از سوی دیگر، علّت [[اطاعت]] است. بنابراین، مودت، بی‌معرفت به دست نمی‌آید، همانطور که [[اطاعت]] نیز بی‌مودت، محقق نمی‌شود<ref>ر.ک. مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۹۵.</ref>.

*واژۀ دیگری که بیشترین نزدیکی را با مفهوم مودت دارد، "[[موالات]]" است که دو مفهوم "[[دوستی]]" و "[[پیروی]]"، رکن اساسی این ماده را تشکیل می‌‌دهند. از همین رو، می‌‌توان گفت [[موالات]] و مودت از معنای یکسانی برخوردارند. نکتۀ قابل توجه اینکه، "[[موالات]]" امری دو طرفه و متقابل است، به طور مثال ما [[شیعیان]]، [[خاندان]] [[اهل بیت]] را [[دوست]] می‌داریم و از آنان [[اطاعت]] می‌کنیم، آنان نیز ما را [[دوست]] داشته و [[توسلات]] و تقاضاهای ما را [[اجابت]] کرده و ما را [[شفاعت]] می‌کنند<ref>ر.ک. سهرابی، صادق، با انتظار در خیمه‌اش درآییم، ص؟؟؟</ref>.