پرش به محتوا

آیات مربوط به ظهور امام مهدی کدامند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'باقی' به 'باقی'
جز (جایگزینی متن - ' آن‌ها ' به ' آنها ')
جز (جایگزینی متن - 'باقی' به 'باقی')
خط ۱۴۳: خط ۱۴۳:
::::::آقای '''[[منصور هرنجی]]'''، در کتاب ''«[[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آقای '''[[منصور هرنجی]]'''، در کتاب ''«[[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«[[آیات]] فراوانی در [[قرآن کریم]] اختصاص به بررسی [[حکومت واحد جهانی]] دارد که [[مفسرین]] [[دینی]] بر اساس [[احادیث]] و تفاسیری که از آنها کرده‌اند، در عین این که ترسیم‌گر [[آینده جهان]] است بلکه آنها را به [[حضرت مهدی]]{{ع}} مربوط دانسته‌اند که در این جا به چند مورد آن اجمالاً اشاره می‌کنیم:
::::::«[[آیات]] فراوانی در [[قرآن کریم]] اختصاص به بررسی [[حکومت واحد جهانی]] دارد که [[مفسرین]] [[دینی]] بر اساس [[احادیث]] و تفاسیری که از آنها کرده‌اند، در عین این که ترسیم‌گر [[آینده جهان]] است بلکه آنها را به [[حضرت مهدی]]{{ع}} مربوط دانسته‌اند که در این جا به چند مورد آن اجمالاً اشاره می‌کنیم:
:::::*'''[[آیه]] اول: [[موعود]] همه [[کتب آسمانی]]''': ما پس از [[تورات]] در کتاب [[زبور]] چنین نوشتیم که در [[آینده]] [[صالحان]] و [[پاکان]] [[وارثان زمین]] خواهند شد<ref>سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>. از [[امام باقر]]{{ع}} در مورد این [[آیه]] [[نقل]] شده است: این [[بندگان]] [[شایسته]] که [[وارثان زمین]] می‌شوند، [[اصحاب]] [[مهدی]] در [[آخرالزمان]] هستند<ref>مجمع البیان، ذیل آیه.</ref>. در [[مجمع البیان]] پس از بیان این [[حدیث]]، [[حدیثی]] از [[شیعه]] و [[سنی]] را [[نقل]] می‌کند که اگر از [[عمر]] [[دنیا]] یک روز [[باقی]] مانده بود. [[خداوند]] همان روز را آن‌قدر دراز کند تا مردی [[صالح]] از [[اهل‌بیت]] برانگیخته شود و [[جهان]] را همان‌گونه که از [[جور]] و [[ستم]] لبریز شده باشد از داد و [[دادگری]] تبریز سازد<ref>همان، ج ۷، ص ۶۸ – ۶۷.</ref>
:::::*'''[[آیه]] اول: [[موعود]] همه [[کتب آسمانی]]''': ما پس از [[تورات]] در کتاب [[زبور]] چنین نوشتیم که در [[آینده]] [[صالحان]] و [[پاکان]] [[وارثان زمین]] خواهند شد<ref>سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>. از [[امام باقر]]{{ع}} در مورد این [[آیه]] [[نقل]] شده است: این [[بندگان]] [[شایسته]] که [[وارثان زمین]] می‌شوند، [[اصحاب]] [[مهدی]] در [[آخرالزمان]] هستند<ref>مجمع البیان، ذیل آیه.</ref>. در [[مجمع البیان]] پس از بیان این [[حدیث]]، [[حدیثی]] از [[شیعه]] و [[سنی]] را [[نقل]] می‌کند که اگر از [[عمر]] [[دنیا]] یک روز باقی مانده بود. [[خداوند]] همان روز را آن‌قدر دراز کند تا مردی [[صالح]] از [[اهل‌بیت]] برانگیخته شود و [[جهان]] را همان‌گونه که از [[جور]] و [[ستم]] لبریز شده باشد از داد و [[دادگری]] تبریز سازد<ref>همان، ج ۷، ص ۶۸ – ۶۷.</ref>
:::::*'''[[آیه]] دوم: [[وعده الهی]] به [[مؤمنان]] [[شایسته]]''': [[خداوند]] آنان را که گرویدند از شما و نیکی‌ها کردند، [[وعده]] داد که به [[یقین]] ایشان را [[خلیفه]] کند در [[زمین]] و دین‌شان را باز بگستراند، آن [[دین]] که بپسندید برای آنان، و هم آنان را از پس بیمی که دارند، [[آرامش]] دهند و ایمنی....<ref>سوره نور، آیه ۵۵.</ref>. چون گسترش [[دین]]، در سراسر [[زمین]]، و جهانگیر شدن [[آیین]] از گذشته تاکنون پدیدار نگشته است، پس به [[یقین]] این امر در [[آینده]] خواهد بود چه این جهان‌گیری [[دین]] و [[آیین]] [[وعده]] خدایی است و این [[وعده]] تخلف‌ناپذیر است<ref>مجمع البیان، ج ۷، ص ۱۵۲.</ref>
:::::*'''[[آیه]] دوم: [[وعده الهی]] به [[مؤمنان]] [[شایسته]]''': [[خداوند]] آنان را که گرویدند از شما و نیکی‌ها کردند، [[وعده]] داد که به [[یقین]] ایشان را [[خلیفه]] کند در [[زمین]] و دین‌شان را باز بگستراند، آن [[دین]] که بپسندید برای آنان، و هم آنان را از پس بیمی که دارند، [[آرامش]] دهند و ایمنی....<ref>سوره نور، آیه ۵۵.</ref>. چون گسترش [[دین]]، در سراسر [[زمین]]، و جهانگیر شدن [[آیین]] از گذشته تاکنون پدیدار نگشته است، پس به [[یقین]] این امر در [[آینده]] خواهد بود چه این جهان‌گیری [[دین]] و [[آیین]] [[وعده]] خدایی است و این [[وعده]] تخلف‌ناپذیر است<ref>مجمع البیان، ج ۷، ص ۱۵۲.</ref>
:::::*'''[[آیه]] سوم: [[ذخیره الهی]]''': [[بقیة الله]] ([[ذخیره الهی]]) برای شما [[مردم]]، اگر [[مؤمن]] باشید، از هر چیز و هرکس دیگر بهتر است<ref>تفسیر نورالثقلین، ج ۲، ص ۳۹۲ و ۳۹۰.</ref>. از [[امام باقر]]{{ع}} در [[حدیثی]] طولانی از [[امام عصر]]{{ع}} به [[قائم]] سخن می‌گوید و در ادامه می‌فرماید: هنگامی که [[قائم]] [[خروج]] کند، به خانه [[کعبه]] تکیه دهد. آنگاه ۳۱۳ نفر نزد او گرد آیند، پس نخستین سخن که گوید، این [[آیه]] است: {{متن قرآن|بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ}}<ref>«برنهاده  خداوند برای شما بهتر است اگر مؤمن باشید و من بر شما نگهبان نیستم» سوره هود، آیه ۸۶.</ref>؛ من [[بقیة الله]] و [[حجت]] خدایم. و [[خلیفه]] خدایم در میان شما، آنگاه هر مسلمانی که به او [[سلام]] دهد گوید: {{متن حدیث|السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ}}<ref>تفسیر نورالثقلین، ج ۲، ص ۳۹۲ و ۳۹۰.</ref>
:::::*'''[[آیه]] سوم: [[ذخیره الهی]]''': [[بقیة الله]] ([[ذخیره الهی]]) برای شما [[مردم]]، اگر [[مؤمن]] باشید، از هر چیز و هرکس دیگر بهتر است<ref>تفسیر نورالثقلین، ج ۲، ص ۳۹۲ و ۳۹۰.</ref>. از [[امام باقر]]{{ع}} در [[حدیثی]] طولانی از [[امام عصر]]{{ع}} به [[قائم]] سخن می‌گوید و در ادامه می‌فرماید: هنگامی که [[قائم]] [[خروج]] کند، به خانه [[کعبه]] تکیه دهد. آنگاه ۳۱۳ نفر نزد او گرد آیند، پس نخستین سخن که گوید، این [[آیه]] است: {{متن قرآن|بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ}}<ref>«برنهاده  خداوند برای شما بهتر است اگر مؤمن باشید و من بر شما نگهبان نیستم» سوره هود، آیه ۸۶.</ref>؛ من [[بقیة الله]] و [[حجت]] خدایم. و [[خلیفه]] خدایم در میان شما، آنگاه هر مسلمانی که به او [[سلام]] دهد گوید: {{متن حدیث|السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ}}<ref>تفسیر نورالثقلین، ج ۲، ص ۳۹۲ و ۳۹۰.</ref>
خط ۱۷۰: خط ۱۷۰:
:::::#برقراری فرامین [[الهی]] در‌ سرتاسر‌ کره‌ خاکی‌
:::::#برقراری فرامین [[الهی]] در‌ سرتاسر‌ کره‌ خاکی‌
:::::#برقراری‌ آرامش‌ و [[امنیت]] کامل در روی [[زمین]] و از بین رفتن [[ترس]] و نگرانی و [[ناامنی]]. در [[تفسیر]] [[مجمع البیان]] ذیل این [[آیه]] از [[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}}[[نقل]] شده که فرمود: {{متن حدیث| هُمْ وَ اللَّهِ شِيعَتُنَا أَهْلَ الْبَيْتِ يَفْعَلُ اللَّهُ ذَلِكَ بِهِمْ عَلَى يَدَيْ رَجُلٍ مِنَّا وَ هُوَ مَهْدِيُّ هَذِهِ الْأُمَّةِ}}: این‌ گروه به [[خدا]] قسم! همان [[پیروان]] ما هستند که [[خداوند]] به وسیله مردی‌ از‌ [[خاندان]] ما، این‌ موضوع را تحقق می‌بخشد و او [[مهدی این امت]] است.
:::::#برقراری‌ آرامش‌ و [[امنیت]] کامل در روی [[زمین]] و از بین رفتن [[ترس]] و نگرانی و [[ناامنی]]. در [[تفسیر]] [[مجمع البیان]] ذیل این [[آیه]] از [[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}}[[نقل]] شده که فرمود: {{متن حدیث| هُمْ وَ اللَّهِ شِيعَتُنَا أَهْلَ الْبَيْتِ يَفْعَلُ اللَّهُ ذَلِكَ بِهِمْ عَلَى يَدَيْ رَجُلٍ مِنَّا وَ هُوَ مَهْدِيُّ هَذِهِ الْأُمَّةِ}}: این‌ گروه به [[خدا]] قسم! همان [[پیروان]] ما هستند که [[خداوند]] به وسیله مردی‌ از‌ [[خاندان]] ما، این‌ موضوع را تحقق می‌بخشد و او [[مهدی این امت]] است.
:::::: {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ}}<ref>«اوست که پیامبرش را با رهنمود و دین راستین فرستاد تا آن را بر همه دین‌ها برتری دهد اگر چه مشرکان نپسندند» سوره توبه، آیه ۳۳.</ref>. در‌ حیاة القلوب<ref>حیاة القلوب، تألیف علامه مجلسی، جلد پنجم امام‌‌شناسی‌.</ref> در ذیل این [[آیه]] که در [[شأن]] [[قائم آل محمد]]{{ع}} نازل شده است و عیاشی و دیگران از [[حضرت علی بن الحسین]]{{ع}} روایت‌ کرده‌اند‌ که:این ایمنی از‌ برای‌‌ [[شیعیان]] ما در زمان [[مهدی این امت]] خواهد بود، و این است که [[حضرت رسول]]{{صل}} در [[شأن]] او فرمود که اگر [[باقی]] نمانده باشد از [[دنیا]] مگر یک روز، [[خدا]] البته‌ آن‌ روز را دراز گرداند تا مردی از [[فرزندان]] من [[والی]] شود بر [[مردم]] که همنام من باشد و [[زمین]] را پر از [[عدالت]] گرداند بعد از آن‌که پر از [[ظلم]] و جور‌ شده‌ باشد.  
:::::: {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ}}<ref>«اوست که پیامبرش را با رهنمود و دین راستین فرستاد تا آن را بر همه دین‌ها برتری دهد اگر چه مشرکان نپسندند» سوره توبه، آیه ۳۳.</ref>. در‌ حیاة القلوب<ref>حیاة القلوب، تألیف علامه مجلسی، جلد پنجم امام‌‌شناسی‌.</ref> در ذیل این [[آیه]] که در [[شأن]] [[قائم آل محمد]]{{ع}} نازل شده است و عیاشی و دیگران از [[حضرت علی بن الحسین]]{{ع}} روایت‌ کرده‌اند‌ که:این ایمنی از‌ برای‌‌ [[شیعیان]] ما در زمان [[مهدی این امت]] خواهد بود، و این است که [[حضرت رسول]]{{صل}} در [[شأن]] او فرمود که اگر باقی نمانده باشد از [[دنیا]] مگر یک روز، [[خدا]] البته‌ آن‌ روز را دراز گرداند تا مردی از [[فرزندان]] من [[والی]] شود بر [[مردم]] که همنام من باشد و [[زمین]] را پر از [[عدالت]] گرداند بعد از آن‌که پر از [[ظلم]] و جور‌ شده‌ باشد.  
::::::[[آیه]] دیگری که در [[شأن]] [[حضرت قائم]]{{ع}} نازل شده است: {{متن قرآن|الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ}}<ref>«(همان) کسانی که اگر آنان را در زمین توانمندی دهیم نماز بر پا می‌دارند و زکات می‌پردازند و به کار شایسته فرمان می‌دهند و از کار ناپسند باز می‌دارند و پایان کارها با خداوند است» سوره حج، آیه ۴۱.</ref>. در حیاة‌ القلوب‌ در‌ ادامه توضیح آمده است ایضا ابن ماهیار از [[حضرت باقر]]{{ع}} [[روایت]] کرده است که آیه‌ در [[شأن]] [[مهدی]] [[آل محمد]]{{ع}} و [[اصحاب]] او نازل شده است که‌ خدا‌ ایشان را [[پادشاهی]] می‌دهد‌ در‌ [[مشرق]] و [[مغرب]] [[زمین]] و دینم [[حق]] را به آنها ظاهر می‌گرداند و می‌میراند و زایل می‌گرداند به او و به [[اصحاب]] او بدعت‌های [[باطل]] را، چنان‌که‌ سفیهان و [[ظالمان]]، [[حق]] را می‌میراندند و چنان خواهند کرد که‌ اثری از [[ظلم و ستم]] نماند و امر خواهند کرد [[مردم]] را به نیکی‌ها و رفع خواهند نمود از [[بدی‌ها]] و مر [[خدا]] راست عاقبت‌ امور و همچنین در [[آیه]] دیگری چنین آمده است: {{متن قرآن|بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ}}<ref>«برنهاده خداوند برای شما بهتر است اگر مؤمن باشید» سوره هود، آیه ۸۶.</ref>. در همان [[سند]] در ادامه [[تفسیر]] [[آیه]] آمده است: از [[حضرت]] [[امام محمد باقر]]{{ع}} منقول‌ است‌ که چون [[صاحب الامر]] ظاهر شود اول سخنی‌ که می‌گوید همین [[آیه]] است پس می‌گوید منم بقیة [[خدا]]، [[محبت خدا]] و [[خلیفه]] [[خدا]] بر شما. و هرکه به آن [[حضرت]] سلام‌ کند‌ خواهد‌ گفت: {{متن حدیث|السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ}}.
::::::[[آیه]] دیگری که در [[شأن]] [[حضرت قائم]]{{ع}} نازل شده است: {{متن قرآن|الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ}}<ref>«(همان) کسانی که اگر آنان را در زمین توانمندی دهیم نماز بر پا می‌دارند و زکات می‌پردازند و به کار شایسته فرمان می‌دهند و از کار ناپسند باز می‌دارند و پایان کارها با خداوند است» سوره حج، آیه ۴۱.</ref>. در حیاة‌ القلوب‌ در‌ ادامه توضیح آمده است ایضا ابن ماهیار از [[حضرت باقر]]{{ع}} [[روایت]] کرده است که آیه‌ در [[شأن]] [[مهدی]] [[آل محمد]]{{ع}} و [[اصحاب]] او نازل شده است که‌ خدا‌ ایشان را [[پادشاهی]] می‌دهد‌ در‌ [[مشرق]] و [[مغرب]] [[زمین]] و دینم [[حق]] را به آنها ظاهر می‌گرداند و می‌میراند و زایل می‌گرداند به او و به [[اصحاب]] او بدعت‌های [[باطل]] را، چنان‌که‌ سفیهان و [[ظالمان]]، [[حق]] را می‌میراندند و چنان خواهند کرد که‌ اثری از [[ظلم و ستم]] نماند و امر خواهند کرد [[مردم]] را به نیکی‌ها و رفع خواهند نمود از [[بدی‌ها]] و مر [[خدا]] راست عاقبت‌ امور و همچنین در [[آیه]] دیگری چنین آمده است: {{متن قرآن|بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ}}<ref>«برنهاده خداوند برای شما بهتر است اگر مؤمن باشید» سوره هود، آیه ۸۶.</ref>. در همان [[سند]] در ادامه [[تفسیر]] [[آیه]] آمده است: از [[حضرت]] [[امام محمد باقر]]{{ع}} منقول‌ است‌ که چون [[صاحب الامر]] ظاهر شود اول سخنی‌ که می‌گوید همین [[آیه]] است پس می‌گوید منم بقیة [[خدا]]، [[محبت خدا]] و [[خلیفه]] [[خدا]] بر شما. و هرکه به آن [[حضرت]] سلام‌ کند‌ خواهد‌ گفت: {{متن حدیث|السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ}}.
::::::در [[تفسیر]] [[علی بن ابراهیم]] از [[ابی الجارود]]، او از [[باقر]]{{ع}} در خصوص قول خدای عز و جل {{متن قرآن|قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُهُ بَيَاتًا أَوْ نَهَارًا}}<ref>«بگو: مرا خبر دهید که اگر عذابش (ناگهان) شباهنگام یا روز به سراغتان آید..». سوره یونس، آیه ۵۰.</ref> یعنی شب یا روز{{متن قرآن|مَاذَا يَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ}}<ref>«(دیگر) گنهکاران از او چه چیزی را به شتاب می‌خواهند؟» سوره یونس، آیه ۵۰.</ref>. [[روایت]] نموده که آن [[حضرت]] فرمود مراد از [[عذاب]] در این [[آیه]] عذابی است که‌ در آخر‌ الزمان‌ به‌ [[فاسقان]] اهل [[قبله]] یعنی اهل [[اسلام]] نازل می‌شود در حالی‌ که می‌گویند [[عذاب]] بر ما نازل نخواهد شد.  
::::::در [[تفسیر]] [[علی بن ابراهیم]] از [[ابی الجارود]]، او از [[باقر]]{{ع}} در خصوص قول خدای عز و جل {{متن قرآن|قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُهُ بَيَاتًا أَوْ نَهَارًا}}<ref>«بگو: مرا خبر دهید که اگر عذابش (ناگهان) شباهنگام یا روز به سراغتان آید..». سوره یونس، آیه ۵۰.</ref> یعنی شب یا روز{{متن قرآن|مَاذَا يَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ}}<ref>«(دیگر) گنهکاران از او چه چیزی را به شتاب می‌خواهند؟» سوره یونس، آیه ۵۰.</ref>. [[روایت]] نموده که آن [[حضرت]] فرمود مراد از [[عذاب]] در این [[آیه]] عذابی است که‌ در آخر‌ الزمان‌ به‌ [[فاسقان]] اهل [[قبله]] یعنی اهل [[اسلام]] نازل می‌شود در حالی‌ که می‌گویند [[عذاب]] بر ما نازل نخواهد شد.  
۲۱۷٬۸۳۶

ویرایش