پرش به محتوا

شوق: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۵ ژوئن ۲۰۲۰
جز
جایگزینی متن - ' بدست ' به ' به‌دست '
جز (جایگزینی متن - ' بصورت ' به ' به‌صورت ')
جز (جایگزینی متن - ' بدست ' به ' به‌دست ')
خط ۶۴: خط ۶۴:
وجه دوم آن است که امور [[الهی]] را نهایت نیست و برای هر بنده‌ای از [[بندگان]] [[خداوند سبحان]] برخی از آنها روشن می‌شود و امور بی‌نهایت دیگری همچنان پیچیده و مبهم [[باقی]] می‌ماند.
وجه دوم آن است که امور [[الهی]] را نهایت نیست و برای هر بنده‌ای از [[بندگان]] [[خداوند سبحان]] برخی از آنها روشن می‌شود و امور بی‌نهایت دیگری همچنان پیچیده و مبهم [[باقی]] می‌ماند.


عارف وجود آنها را می‌داند و [[آگاه]] است که آنها در نزد [[خداوند سبحان]] روشن و معلومند، و نیز توجه دارد که معلوماتی را که نمی‌داند بیشتر از آن چیزهایی است که می‌داند، از این رو پیوسته نگران و مشتاق است که بقیه معلوماتی که نسبت به آنها شناختی بدست نیاورده و آنها را اصلاً نمی‌شناسد، چه به‌صورت واضح و چه مبهم به اصل [[معرفت]] دست یابد.
عارف وجود آنها را می‌داند و [[آگاه]] است که آنها در نزد [[خداوند سبحان]] روشن و معلومند، و نیز توجه دارد که معلوماتی را که نمی‌داند بیشتر از آن چیزهایی است که می‌داند، از این رو پیوسته نگران و مشتاق است که بقیه معلوماتی که نسبت به آنها شناختی به‌دست نیاورده و آنها را اصلاً نمی‌شناسد، چه به‌صورت واضح و چه مبهم به اصل [[معرفت]] دست یابد.


شوق نخست (وجه اول) در سرای [[آخرت]] منتهی به معنایی می‌شود که آن را رؤیت و لقا و مشاهده تجلیات [[الهی]] می‌نامند و تصور نمی‌رود که در [[دنیا]] این شوق آرام شود. (به سبب رهایی [[نفس]] از موانع [[طبیعت]] و حصول تجرد تام حاصل می‌شود).
شوق نخست (وجه اول) در سرای [[آخرت]] منتهی به معنایی می‌شود که آن را رؤیت و لقا و مشاهده تجلیات [[الهی]] می‌نامند و تصور نمی‌رود که در [[دنیا]] این شوق آرام شود. (به سبب رهایی [[نفس]] از موانع [[طبیعت]] و حصول تجرد تام حاصل می‌شود).
اما شوق دوم (وجه دوم) شاید نه در [[دنیا]] و نه در [[آخرت]] به کمال نهایت نرسد، زیرا نسبت به آنها شناختی بدست نیاورده و آنها را اصلاً نمی‌شناسند. چه به‌صورت واضح و چه مبهم به اصل [[معرفت]] دست یابد.
اما شوق دوم (وجه دوم) شاید نه در [[دنیا]] و نه در [[آخرت]] به کمال نهایت نرسد، زیرا نسبت به آنها شناختی به‌دست نیاورده و آنها را اصلاً نمی‌شناسند. چه به‌صورت واضح و چه مبهم به اصل [[معرفت]] دست یابد.


شوق نخست (وجه اول) در سرای [[آخرت]] منتهی به معنایی می‌شود که آن را رؤیت و لقا و مشاهده تجلیات [[الهی]] می‌نامند و تصور نمی‌رود که در [[دنیا]] این شوق آرام شود. (به سبب رهایی [[نفس]] از موانع [[طبیعت]] و حصول تجرد تام حاصل می‌شود)
شوق نخست (وجه اول) در سرای [[آخرت]] منتهی به معنایی می‌شود که آن را رؤیت و لقا و مشاهده تجلیات [[الهی]] می‌نامند و تصور نمی‌رود که در [[دنیا]] این شوق آرام شود. (به سبب رهایی [[نفس]] از موانع [[طبیعت]] و حصول تجرد تام حاصل می‌شود)
۲۱۸٬۲۱۰

ویرایش