بهشت: تفاوت میان نسخه‌ها

*راه‌های مختلفی برای رسیدن به بهشت بیان شده است، اولین قدم برای رسیدن به بهشت، پیرو [[شریعت]] بودن و انجام [[واجبات]] و ترک [[محرمات]] است<ref>َ{{متن حدیث|بَيَّنَ لَكُمْ مَحَابَّهُ مِنَ الْأَعْمَالِ وَ مَكَارِهَهُ مِنْهَا لِتَتَّبِعُوا هَذِهِ وَ تَجْتَنِبُوا هَذِهِ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۷۵</ref>. [[امام علی]] {{ع}} می‌فرماید: «پس آنکه مشتاق بهشت بود، [[شهوت‌ها]] را از [[دل]] زدود و آنکه از [[دوزخ]] ترسید، از آنچه [[حرام]] است دوری گزید و آنکه ناخواهان [[دنیا]] بود، [[مصیبت‌ها]] بر وی آسان نمود و آن که [[مرگ]] را چشم داشت، در [[کارهای نیک]] پای پیش گذاشت»<ref>نهج البلاغه، حکمت ۳۱: {{متن حدیث|فَمَنِ اشْتَاقَ إِلَی الْجَنَّةِ سَلَا عَنِ الشَّهَوَاتِ وَ مَنْ أَشْفَقَ مِنَ النَّارِ اجْتَنَبَ الْمُحَرَّمَاتِ وَ مَنْ زَهِدَ فِی الدُّنْیَا اسْتَهَانَ بِالْمُصِیبَاتِ وَ مَنِ ارْتَقَبَ الْمَوْتَ سَارَعَ [فِی] إِلَی الْخَیْرَات}}</ref>. در منظر [[امام]] کسانی اهل بهشت‌اند که شب زنده‌دارند؛ هنگام شب [[استغفار]] کنند و در روز نیز از [[ترس]] [[خداوند]] [[مرتکب گناه]] نشوند<ref>نهج البلاغه، خطبه ۲۳۲</ref>.

*یکی دیگر از راه‌های رسیدن به بهشت، استفاده از [[تعالیم]] [[قرآنی]] است. [[نهج البلاغه]] [[قرآن]] را [[راهنمایی]] می‌داند که هیچ‌گاه دچار [[خطا]] نمی‌شود و هرکس به راه او ادامه دهد به بهشت برین خواهد رسید<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۷۵</ref>.  

*از دیگر عوامل راه‌یابی: [[شناخت]] [[امامان معصوم]] {{ع}} و [[پیروی]] از آنان<ref>نهج البلاغه‌، خ ۱۵۲ و ۱۵۶. </ref>؛ [[پیروی]] نکردن از [[هوا و هوس]]<ref>نهج البلاغه‌، خ ۱۷۶.</ref>؛ [[استوار]] ماندن بر [[حق]]<ref>نهج البلاغه‌، خ ۱۷۶ و ۱۱۹.</ref>؛ [[تکبر]] نورزیدن<ref>نهج البلاغه‌، خ ۱۴۴ و ۱۹۱.</ref>؛ بهره‌برداری درست از [[دنیا]]<ref>نهج البلاغه‌، حکمت ۱۳۱.</ref> و تقواست<ref>نهج البلاغه‌، خطبه ۱۹۱.</ref>.<ref>ر.ک: [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ص ۱۷۹؛ [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۶۴.</ref>