تحریف‌ناپذیری قرآن در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'فهرست' به 'فهرست'
جز (جایگزینی متن - 'صورت' به 'صورت') |
جز (جایگزینی متن - 'فهرست' به 'فهرست') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
*بررسی تفصیلی [[دانشمندان]] [[اهل‌سنت]] درباره اسانید و توجیه مضامین گوناگون این [[احادیث]] همزمان با صدور این [[روایات]] نیست. این بررسیها به زمان‌های متأخرتر تعلّق دارند. قراین و شواهد نشان می‌دهند این رویکرد در [[قرن سوم]] یعنی همزمان با تدوین [[صحاح]]، مسانید و [[سنن]] شکل گرفته است. به نظر می‌رسد [[قاسم بن سلام]] نخستین گام را در کتاب [[فضائل]] القرآن در این زمینه برداشته است. وی پس از ذکر بخشی از این [[اخبار]] می‌نویسد: این امور "مواردی که بر نقصان در [[قرآن]] دلالت می‌کنند" مانند تعبیر {{عربی|" صَلَاةَ الْعَصْر"}} در [[آیه]] ۲۳۸ [[سوره بقره]]: {{متن قرآن|حَافِظُواْ عَلَى الصَّلَوَاتِ وَالصَّلاةِ الْوُسْطَى}} در [[تفسیر قرآن]] به کار می‌آیند<ref> فضائل القرآن، ص۱۹۵.</ref>. [[ابن سلام]] کتابی دیگر با نام الناسخ والمنسوخ نگاشته است که [[ابو جعفر نحاس]] ضمن اشاره به مطالب آن از نوعی از [[نسخ]] نیز یاد می‌کند و آن این است که آیه‌ای نازل شود و مدتی هم [[تلاوت]] گردد. سپس [[تلاوت]] آن [[آیه نسخ]] شود؛ ولی حکمش باقی باشد<ref> الناسخ و المنسوخ، ج۱، ص۴۳۴-۴۳۶.</ref>. این عبارت سندی [[تاریخی]] درباره نظریه معروف "نسخ‌تلاوت و نه [[حکم]] [[آیه]]" و همواره در توجیه [[احادیث]] [[تحریف]] به نقیصه مورد توجه [[دانشمندان]] [[اهل سنت]] بوده است، هرچند [[ابو جعفر نحاس]] از [[پذیرش]] این نظریه سر‌باز زده و خود راه حلی دیگر برای این [[روایات]] نشان داده است<ref> الناسخ و المنسوخ، ج۱، ص۴۳۸.</ref><ref>[[فتح‌الله نجارزادگان|نجارزادگان، فتح‌الله]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۷ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۷، ص۳۰۲ - ۳۳۵.</ref>. | *بررسی تفصیلی [[دانشمندان]] [[اهل‌سنت]] درباره اسانید و توجیه مضامین گوناگون این [[احادیث]] همزمان با صدور این [[روایات]] نیست. این بررسیها به زمان‌های متأخرتر تعلّق دارند. قراین و شواهد نشان می‌دهند این رویکرد در [[قرن سوم]] یعنی همزمان با تدوین [[صحاح]]، مسانید و [[سنن]] شکل گرفته است. به نظر می‌رسد [[قاسم بن سلام]] نخستین گام را در کتاب [[فضائل]] القرآن در این زمینه برداشته است. وی پس از ذکر بخشی از این [[اخبار]] می‌نویسد: این امور "مواردی که بر نقصان در [[قرآن]] دلالت می‌کنند" مانند تعبیر {{عربی|" صَلَاةَ الْعَصْر"}} در [[آیه]] ۲۳۸ [[سوره بقره]]: {{متن قرآن|حَافِظُواْ عَلَى الصَّلَوَاتِ وَالصَّلاةِ الْوُسْطَى}} در [[تفسیر قرآن]] به کار می‌آیند<ref> فضائل القرآن، ص۱۹۵.</ref>. [[ابن سلام]] کتابی دیگر با نام الناسخ والمنسوخ نگاشته است که [[ابو جعفر نحاس]] ضمن اشاره به مطالب آن از نوعی از [[نسخ]] نیز یاد می‌کند و آن این است که آیه‌ای نازل شود و مدتی هم [[تلاوت]] گردد. سپس [[تلاوت]] آن [[آیه نسخ]] شود؛ ولی حکمش باقی باشد<ref> الناسخ و المنسوخ، ج۱، ص۴۳۴-۴۳۶.</ref>. این عبارت سندی [[تاریخی]] درباره نظریه معروف "نسخ‌تلاوت و نه [[حکم]] [[آیه]]" و همواره در توجیه [[احادیث]] [[تحریف]] به نقیصه مورد توجه [[دانشمندان]] [[اهل سنت]] بوده است، هرچند [[ابو جعفر نحاس]] از [[پذیرش]] این نظریه سر‌باز زده و خود راه حلی دیگر برای این [[روایات]] نشان داده است<ref> الناسخ و المنسوخ، ج۱، ص۴۳۸.</ref><ref>[[فتح‌الله نجارزادگان|نجارزادگان، فتح‌الله]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۷ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۷، ص۳۰۲ - ۳۳۵.</ref>. | ||
*در این میان کتاب [[تأویل]] مشکل القرآن از [[ابن قتیبه]] که به [[انگیزه]] دفع [[شبهات]] و [[دفاع]] از ساحت [[قرآن]] نگاشته شده<ref> تأویل مشکل القرآن، ص۲۳.</ref>، جایگاهی ویژه‌دارد. وی در این کتاب به توجیه [[احادیث]] وجود لحن و [[خطا]] در [[قرآن]]<ref> تأویل مشکل القرآن، ص۵.</ref> که به نوعی با [[تحریف]] در الفاظ [[قرآن]] پیوند می‌خورند و نیز به [[تأویل]] و توجیه اخباری پرداخته است که از تفاوت [[مصحف]] [[ابن مسعود]] و [[ابی بن کعب]] با [[مصحف]] موجود، حکایت می‌کنند<ref> تأویل مشکل القرآن، ص۴۳، ۴۷.</ref> در طلیعه [[قرن چهارم]] تلاشهای [[طبری]] در این زمینه ارج نهادنی است<ref> نک: جامع‌البیان، ج۹، ص۱۸ ـ ۱۹.</ref><ref>[[فتح‌الله نجارزادگان|نجارزادگان، فتح‌الله]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۷ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۷، ص۳۰۲ - ۳۳۵.</ref>. | *در این میان کتاب [[تأویل]] مشکل القرآن از [[ابن قتیبه]] که به [[انگیزه]] دفع [[شبهات]] و [[دفاع]] از ساحت [[قرآن]] نگاشته شده<ref> تأویل مشکل القرآن، ص۲۳.</ref>، جایگاهی ویژه‌دارد. وی در این کتاب به توجیه [[احادیث]] وجود لحن و [[خطا]] در [[قرآن]]<ref> تأویل مشکل القرآن، ص۵.</ref> که به نوعی با [[تحریف]] در الفاظ [[قرآن]] پیوند می‌خورند و نیز به [[تأویل]] و توجیه اخباری پرداخته است که از تفاوت [[مصحف]] [[ابن مسعود]] و [[ابی بن کعب]] با [[مصحف]] موجود، حکایت می‌کنند<ref> تأویل مشکل القرآن، ص۴۳، ۴۷.</ref> در طلیعه [[قرن چهارم]] تلاشهای [[طبری]] در این زمینه ارج نهادنی است<ref> نک: جامع‌البیان، ج۹، ص۱۸ ـ ۱۹.</ref><ref>[[فتح‌الله نجارزادگان|نجارزادگان، فتح‌الله]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۷ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۷، ص۳۰۲ - ۳۳۵.</ref>. | ||
*کوشش [[اهل سنت]] برای [[اثبات]] [[سلامت]] [[قرآن]] از [[تحریف]] که با توجیه [[احادیث]] تحریف‌نما از [[قرن سوم]] آغاز شده همچنان تا عصر حاضر ادامه دارد. اگر برخلاف [[پندار]] برخی که راه [[افراط]] پیموده، صاحبان کتب [[حدیثی]] را به [[دلیل]] گزارش [[احادیث]] تحریف‌نما، از قائلان به [[تحریف]]، به شمار می‌آورند<ref> نک: اصول مذهب الشیعه، ج۱، ص۲۲۶ ـ ۲۲۸؛ الشیعة و تحریف القرآن، ص۵۷؛ الشیعة و القرآن، ص۲۴ ـ ۲۵.</ref>، به [[اعتدال]] [[حکم]] کنیم و نیز از نقدهای جدی بر علاجهای [[احادیث]] تحریف‌نما چشم بپوشیم، تنها باید [[تفکر]] [[ابن شنبوذ بغدادی]] را چالشی در این بسترِ یکسان به حساب آوریم؛ وی که مُقری [[بغداد]] بوده و در | *کوشش [[اهل سنت]] برای [[اثبات]] [[سلامت]] [[قرآن]] از [[تحریف]] که با توجیه [[احادیث]] تحریف‌نما از [[قرن سوم]] آغاز شده همچنان تا عصر حاضر ادامه دارد. اگر برخلاف [[پندار]] برخی که راه [[افراط]] پیموده، صاحبان کتب [[حدیثی]] را به [[دلیل]] گزارش [[احادیث]] تحریف‌نما، از قائلان به [[تحریف]]، به شمار می‌آورند<ref> نک: اصول مذهب الشیعه، ج۱، ص۲۲۶ ـ ۲۲۸؛ الشیعة و تحریف القرآن، ص۵۷؛ الشیعة و القرآن، ص۲۴ ـ ۲۵.</ref>، به [[اعتدال]] [[حکم]] کنیم و نیز از نقدهای جدی بر علاجهای [[احادیث]] تحریف‌نما چشم بپوشیم، تنها باید [[تفکر]] [[ابن شنبوذ بغدادی]] را چالشی در این بسترِ یکسان به حساب آوریم؛ وی که مُقری [[بغداد]] بوده و در فهرست [[قاریان]] چهارده‌گانه به شمار می‌آید<ref> نک: اتحاف فضلاء البشر، ج۱، ص۷۵ ـ ۷۷.</ref> [[قرآن]] را بر قرائتهای شاذّ می‌خوانده و بر این [[پندار]] بوده است که [[عثمان]] نتوانست همه [[قرآن]] را جمع‌آوری کند، ۵۰۰ حرف از [[قرآن]] موجود ساقط شده و [[صحابه]] نیز چیزهایی بر [[قرآن]] افزوده‌اند<ref> تفسیر قرطبی، ج۱، ص۸۱؛ تاریخ بغداد، ج۱، ص۲۹۶؛ المرشد الوجیز، ص۱۸۷.</ref>. [[عبدالوهاب بن احمد شعرانی]] نیز در [[قرن دهم]] ادعا می‌کند که اگر در دلهای [[ناتوان]] [[شک و تردید]] نمی‌افتاد تمام آنچه را که از [[مصحف]] [[عثمان]] ساقط شده بیان می‌کردم<ref> نک: تفسیر قمی، ج۱، ص۲۲.</ref> در عصر حاضر نیز [[محمد الخطیب]] در کتاب خود، الفرقان به این [[پندار]] دامن زده‌است<ref>[[فتح‌الله نجارزادگان|نجارزادگان، فتح‌الله]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۷ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۷، ص۳۰۲ - ۳۳۵.</ref>. | ||
*اما قاطبه [[دانشمندان]] [[اهل سنت]] بر [[تحریف]] ناپذیری [[قرآن]] [[گواهی]] داده‌اند؛ از جمله آنان [[احمد بن محمد ثعلبی]]<ref> تفسیر ثعلبی، ج۵، ص۳۳۱.</ref>، [[ابن حزم اندلسی]]<ref> الفصل فی‌الملل، مج ۳، ج۴، ص۱۸۲.</ref>، [[علی بن احمد الواحدی]]<ref> الوسیط، ج۳، ص۴۰.</ref>، [[حسین بن مسعود بغوی]]<ref> تفسیر بغوی، ج۳، ص۴۴.</ref>، [[جارالله محمود زمخشری]]<ref> الکشاف، ج۲، ص۵۷۲.</ref>، [[قاضی عیاض بن موسی]]<ref> الشفا بتعریف حقوق المصطفی{{صل}}، ج۲، ص۳۰۴ ـ ۳۰۵.</ref>، [[عبدالحق بن عطیه اندلسی]]<ref> المحرر الوجیز، ج۱۰، ص۱۱۲.</ref>، [[فخرالدین رازی]]<ref> التفسیر الکبیر، ج۱۹، ص۱۶۰.</ref>، [[محمد بن احمد قرطبی]]<ref> تفسیر قرطبی، ج۱۰، ص۵.</ref>، [[عبدالله بن احمد نسفی]]<ref> تفسیر نسفی، ج۲، ص۲۶۹.</ref>، [[اسماعیل بن کثیر دمشقی]]<ref> تفسیر ابن کثیر، ج۲، ص۵۶۷.</ref>، [[عبدالله بیضاوی]]<ref> تفسیر بیضاوی، ج۳، ص۳۶۲.</ref>، [[محمد بن جزری]]<ref> النشر، ج۱، ص۱۲ ـ ۱۴.</ref>، [[جلال الدین سیوطی]]<ref> تفسیر جلالین، ص۲۶۵.</ref>، [[محمد شوکانی]]<ref> فتح القدیر، ج۳، ص۱۲۲.</ref>، [[محمود آلوسی]]<ref> روح المعانی، ج۱، ص۴۵.</ref>، [[سید قطب]]<ref> فی ظلال القرآن، ج۴، ص۲۱۲۷ ـ ۲۱۲۹.</ref> و دیگران‌اند که بسیارند<ref>[[فتح‌الله نجارزادگان|نجارزادگان، فتح‌الله]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۷ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۷، ص۳۰۲ - ۳۳۵.</ref>. | *اما قاطبه [[دانشمندان]] [[اهل سنت]] بر [[تحریف]] ناپذیری [[قرآن]] [[گواهی]] داده‌اند؛ از جمله آنان [[احمد بن محمد ثعلبی]]<ref> تفسیر ثعلبی، ج۵، ص۳۳۱.</ref>، [[ابن حزم اندلسی]]<ref> الفصل فی‌الملل، مج ۳، ج۴، ص۱۸۲.</ref>، [[علی بن احمد الواحدی]]<ref> الوسیط، ج۳، ص۴۰.</ref>، [[حسین بن مسعود بغوی]]<ref> تفسیر بغوی، ج۳، ص۴۴.</ref>، [[جارالله محمود زمخشری]]<ref> الکشاف، ج۲، ص۵۷۲.</ref>، [[قاضی عیاض بن موسی]]<ref> الشفا بتعریف حقوق المصطفی{{صل}}، ج۲، ص۳۰۴ ـ ۳۰۵.</ref>، [[عبدالحق بن عطیه اندلسی]]<ref> المحرر الوجیز، ج۱۰، ص۱۱۲.</ref>، [[فخرالدین رازی]]<ref> التفسیر الکبیر، ج۱۹، ص۱۶۰.</ref>، [[محمد بن احمد قرطبی]]<ref> تفسیر قرطبی، ج۱۰، ص۵.</ref>، [[عبدالله بن احمد نسفی]]<ref> تفسیر نسفی، ج۲، ص۲۶۹.</ref>، [[اسماعیل بن کثیر دمشقی]]<ref> تفسیر ابن کثیر، ج۲، ص۵۶۷.</ref>، [[عبدالله بیضاوی]]<ref> تفسیر بیضاوی، ج۳، ص۳۶۲.</ref>، [[محمد بن جزری]]<ref> النشر، ج۱، ص۱۲ ـ ۱۴.</ref>، [[جلال الدین سیوطی]]<ref> تفسیر جلالین، ص۲۶۵.</ref>، [[محمد شوکانی]]<ref> فتح القدیر، ج۳، ص۱۲۲.</ref>، [[محمود آلوسی]]<ref> روح المعانی، ج۱، ص۴۵.</ref>، [[سید قطب]]<ref> فی ظلال القرآن، ج۴، ص۲۱۲۷ ـ ۲۱۲۹.</ref> و دیگران‌اند که بسیارند<ref>[[فتح‌الله نجارزادگان|نجارزادگان، فتح‌الله]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۷ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۷، ص۳۰۲ - ۳۳۵.</ref>. | ||
*مجموع [[روایات]] تحریف‌نما را در منابع [[اهل سنت]] که از ظاهر آنها استفاده [[تحریف]] می‌شود در ۵ محور بررسی می‌کنیم<ref>[[فتح‌الله نجارزادگان|نجارزادگان، فتح‌الله]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۷ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۷، ص۳۰۲ - ۳۳۵.</ref>. | *مجموع [[روایات]] تحریف‌نما را در منابع [[اهل سنت]] که از ظاهر آنها استفاده [[تحریف]] می‌شود در ۵ محور بررسی می‌کنیم<ref>[[فتح‌الله نجارزادگان|نجارزادگان، فتح‌الله]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۷ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۷، ص۳۰۲ - ۳۳۵.</ref>. | ||