انسجام اجتماعی در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

*در ایجاد و پیدایش احساس تعلق به گروه که به نظر روان شناسان برای بهداشت و [[سلامت روانی]] افراد مفید است، گاهی عوامل [[عاطفی]] بیرونی، [[انسان‌ها]] را بر انگیخته و افراد بر اساس آن با یکدیگر هم گروه و متحد می‏شوند. در برخی موارد،  این عوامل، شامل [[عواطف]] ملی مانند: هم‌وطنی، هم‌زبانی، هم‌نژادی است که تا حدی دل‌های‌ افراد را به هم دیگر نزدیک و مأنوس می‏‌کند، امّا این گونه انس و الفت‌ها خیلی مستحکم و با دوام نیست. آن عاملی که واقعاً افراد را هم‌دل و هم‌روح می‏‌کند [[ایمان]] به [[آرمان]] واحد [[الهی]] است<ref>ر.ک. [[عبدالله نظری شاری|نظری شاری، عبدالله]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>. [[باور]] به منجی‌ موعود‌ را می‌توان یکی از عناصر هویت‎ساز برشمرد که موجب شکل‌گیری [[هویت]] جمعی جهانی خواهد شد؛ به طوری‌ که‌ این‌ [[باور]] می‌تواند، [[هویت]] جهانی و فراملی را در عرصۀ جهانی به وجود آورد؛ زیرا‌ اجتماع‌ همۀ [[پیروان ادیان الهی]] حول محورِ [[باور]] به [[منجی موعود]] (با هر تفسیری که از‌ آن‌ اراده‌ شود)، از نظر جامعه‎شناختی، تعلق خاطر را نسبت به آن به دنبال خواهد‌ داشت‌ و می‌تواند [[هویت]] جهانی و فراملی را شکل دهد و موجب شود تا [[پیروان ادیان]] در‌ سایۀ‌ آن‌ با همدیگر دارای [[زندگی]] مسالمت‎آمیز باشند<ref>ر.ک. [[رضا انصاری|انصاری، رضا]]، [[پیش‌درآمدی بر آثار روان‌شناسی انتظار (مقاله)|پیش درآمدی بر آثار روان‌شناسی انتظار]]، ص؟؟.</ref>.