پرش به محتوا

ویژگی‌های امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۴۲: خط ۱۴۲:
:::::#'''[[مهدی موعود]]:''' از القاب مشهور آن حضرت، [[مهدی موعود]] است که بیش از سایر کلمات، استعمال می‌شود. در بخشی از بیانات [[امام خمینی]] آمده است: "من نمی‌توانم اسم [[رهبر]] روی ایشان بگذارم، بزرگتر از این است. نمی‌توانم بگویم که شخص اول است، برای اینکه دومی در کار نیست. ایشان را نمی‌توانیم ما با هیچ تعبیری تعبیر کنیم الا همین که [[مهدی موعود]] است. آنی است که [[خدا]] [[ذخیره]] کرده است برای [[بشر]]"<ref>[[سید روح الله خمینی|خمینی، سید روح الله]]، صحیفه نور، ج ۱۲، ص ۲۰۸.</ref>. در مورد وجه نامگذاری آنجناب به [[مهدی]] از "[[امام کاظم|امام نهم]]" [[نقل]] شده است که فرمود:{{عربی|" إِنَّمَا سُمِّيَ اَلْمَهْدِيُّ مَهْدِيّاً لِأَنَّهُ يُهْدَى  لِأَمْرٍ خَفِيٍّ، يُهْدَى لِمَا فِي صُدُورِ اَلنَّاسِ، يَبْعَثُ إِلَى اَلرَّجُلِ فَيَقْتُلُهُ لاَ يَدْرِي فِي أَيِّ شَيْءٍ قَتَلَهُ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}<ref>الطبری، محمد بن جریر، دلائل الامامة، ص ۴۶۶.</ref>. از [[امام خمینی]] عبارتها و ویژگی‌های دیگری نیز درباره [[امام عصر]] وجود دارد که [[نقل]] همه آنها به طولانی شدن مقاله می‌انجامد. از قبیل: یگانه [[دادگستر]] ابدی، [[پرچمدار]] بزرگ رهایی، [[ناظر امور]]، [[منجی بشر]] و ... در کتاب دلائل الامامة نیز تعداد زیادی از القاب [[حضرت مهدی]] [[نقل]] شده است که هریک ناظر به یک صفت و یک ویژگی [[حضرت مهدی]] است. همچنین در "[[زیارت جامعه کبیره]]" نیز به برخی از صفات مشترک [[اهل بیت]]{{عم}} اشاره شده است<ref>مراجعه شود به: مفاتیح الجنان، (گردآوری: شیخ عباس قمی)، زیارت جامعه کبیره.</ref>»<ref>[[فرج‌الله هدایت‌نیا|هدایت‌نیا، فرج‌الله]]؛ [[امام مهدی در نگاه امام خمینی (مقاله)|امام مهدی در نگاه امام خمینی]]، ص353- 360.</ref>.
:::::#'''[[مهدی موعود]]:''' از القاب مشهور آن حضرت، [[مهدی موعود]] است که بیش از سایر کلمات، استعمال می‌شود. در بخشی از بیانات [[امام خمینی]] آمده است: "من نمی‌توانم اسم [[رهبر]] روی ایشان بگذارم، بزرگتر از این است. نمی‌توانم بگویم که شخص اول است، برای اینکه دومی در کار نیست. ایشان را نمی‌توانیم ما با هیچ تعبیری تعبیر کنیم الا همین که [[مهدی موعود]] است. آنی است که [[خدا]] [[ذخیره]] کرده است برای [[بشر]]"<ref>[[سید روح الله خمینی|خمینی، سید روح الله]]، صحیفه نور، ج ۱۲، ص ۲۰۸.</ref>. در مورد وجه نامگذاری آنجناب به [[مهدی]] از "[[امام کاظم|امام نهم]]" [[نقل]] شده است که فرمود:{{عربی|" إِنَّمَا سُمِّيَ اَلْمَهْدِيُّ مَهْدِيّاً لِأَنَّهُ يُهْدَى  لِأَمْرٍ خَفِيٍّ، يُهْدَى لِمَا فِي صُدُورِ اَلنَّاسِ، يَبْعَثُ إِلَى اَلرَّجُلِ فَيَقْتُلُهُ لاَ يَدْرِي فِي أَيِّ شَيْءٍ قَتَلَهُ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}<ref>الطبری، محمد بن جریر، دلائل الامامة، ص ۴۶۶.</ref>. از [[امام خمینی]] عبارتها و ویژگی‌های دیگری نیز درباره [[امام عصر]] وجود دارد که [[نقل]] همه آنها به طولانی شدن مقاله می‌انجامد. از قبیل: یگانه [[دادگستر]] ابدی، [[پرچمدار]] بزرگ رهایی، [[ناظر امور]]، [[منجی بشر]] و ... در کتاب دلائل الامامة نیز تعداد زیادی از القاب [[حضرت مهدی]] [[نقل]] شده است که هریک ناظر به یک صفت و یک ویژگی [[حضرت مهدی]] است. همچنین در "[[زیارت جامعه کبیره]]" نیز به برخی از صفات مشترک [[اهل بیت]]{{عم}} اشاره شده است<ref>مراجعه شود به: مفاتیح الجنان، (گردآوری: شیخ عباس قمی)، زیارت جامعه کبیره.</ref>»<ref>[[فرج‌الله هدایت‌نیا|هدایت‌نیا، فرج‌الله]]؛ [[امام مهدی در نگاه امام خمینی (مقاله)|امام مهدی در نگاه امام خمینی]]، ص353- 360.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}
{{جمع شدن|۹. حجت الاسلام و المسلمین زهادت؛}}
[[پرونده:Pic259.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[عبدالمجید زهادت]]]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[عبدالمجید زهادت]]'''، در کتاب  ''«[[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«[[شخصیت امام مهدی]]{{ع}} و [[زندگی]] آن [[حضرت]] ویژگی‌هایی دارد که آن بزرگوار را از سایر [[امامان]] متمایز کرده است. این خصوصیات در [[روایات]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[امامان]]{{عم}} به صورت برجسته بیان شده است که در اینجا به برخی از آنها می‌پردازیم:
::::::'''[[بشارت]] به آمدن او''': از [[ویژگی‌های امام مهدی]]{{ع}} بشارت‌های فراوانی است که پیرامون این بزرگوار وارد شده است. این [[بشارت‌ها]] گاه در قالب [[بشارت]] آمدن [[موعود]] مطرح شده است و گاه با ذکر مصداق [[موعود]]، به [[بشارت ظهور امام مهدی]]{{ع}} پرداخته است. در نگاه دیگر، نوید آمدن [[موعود]] هم در متون سایر [[ادیان]] و [[شرایع]] آمده است (که در جای خود به آن خواهیم پرداخت)، و هم در [[قرآن کریم]] به آن اشاره شده است و هم در متون [[روایی]] [[شیعه]] و [[اهل سنت]] پرداخته شده است.<ref>ر.ک: منتخب الاثر، فصل دوّم.</ref> ما در این بخش به ذکر چند نمونه بسنده می‌کنیم: از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[نقل]] شده است: {{متن حدیث|أُبَشِّرُكُمْ بِالْمَهْدِيِّ يُبْعَثُ فِي أُمَّتِي عَلَى اِخْتِلاَفٍ مِنَ اَلنَّاسِ وَ زِلْزَالٍ، يَمْلَأُ اَلْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلاً كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً، يَرْضَى عَنْهُ سَاكِنُ اَلسَّمَاءِ وَ سَاكِنُ اَلْأَرْضِ}}.<ref>کتاب الغیبة للحجة، ص ۱۷۸؛ مسند احمد، ج ۳، مسند ابوسعید خدری، ص ۳۷. شما را به مهدی بشارت می‌دهم: او وقتی که مردم گرفتار اختلاف و پراکندگی شده‌اند، برانگیخته می‌شود و زمین را از عدل و داد پر می‌کند، همان‌گونه که از ظلم و جور، پر شده است؛ ساکنان آسمان و زمین از او راضی می‌شوند.</ref> همچنین از ایشان [[نقل]] شده است: {{متن حدیث|لاَ تَذْهَبُ اَلدُّنْيَا حَتَّى يَمْلِكَ اَلْعَرَبَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي يُوَاطِئُ اِسْمُهُ اِسْمِي}}؛<ref>سنن ترمزی، باب ما جاء فی المهدی.</ref>[[دنیا]] نمی‌روی (به پایان نمی‌رسد) تا اینکه [[حکومت]] می‌کند بر [[عرب]] مردی از [[اهل]] بیتم، اسم او هم اسم من است.
::::::از [[امام حسین]]{{ع}} [[نقل]] شده است: {{متن حدیث|لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ اَلدُّنْيَا إِلاَّ يَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ ذَلِكَ اَلْيَوْمَ حَتَّى يَخْرُجَ رَجُلٌ مِنْ وُلْدِي فَيَمْلَأَهَا عَدْلاً وَ قِسْطاً كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً كَذَلِكَ سَمِعْتُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَقُول}}.<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۱۸. اگر از عمر دنیا جز یک روز باقی نمانده باشد خداوند آن روز را به قدری طولانی فرماید تا آنکه مردی از فرزندان من خروج نماید و زمین را از عدل و داد آکنده سازد همچنان که پر از ظلم و جور شده باشد، از رسول خدا{{صل}} چنین شنیدم.</ref>
::::::'''[[امام مهدی]]{{ع}} و سنت‌های [[انبیاء]]''': از [[ویژگی‌های امام مهدی]]{{ع}} شباهت‌هایی است که بین ایشان و سایر [[انبیاء]] وجود دارد. در [[روایات]] متعددی به این نکته اشاره شده و به جاری شدن [[سنت انبیاء]] در مورد ایشان اطلاق شده است. در این [[روایات]] به [[طول عمر]]، [[غیبت]]، [[مخفی بودن ولادت]] و... پرداخته شده است.
::::::[[سعید بن جبیر]] گوید: از [[امام سجاد]]{{ع}} شنیدم که می‌فرمود: {{متن حدیث|فِي اَلْقَائِمِ مِنَّا سُنَنٌ مِنْ سُنَنِ اَلْأَنْبِيَاءِ... فأما مِنْ آدَمَ وَ سُنَّةٌ مِنْ نُوحٍ وَ سُنَّةٌ مِنْ إِبْرَاهِيمَ وَ سُنَّةٌ مِنْ مُوسَى وَ سُنَّةٌ مِنْ عِيسَى وَ سُنَّةٌ مِنْ أَيُّوبَ وَ سُنَّةٌ مِنْ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَأَمَّا مِنْ آدَمَ وَ مِنْ نُوحٍ فَطُولُ اَلْعُمُرِ وَ أَمَّا مِنْ إِبْرَاهِيمَ فَخَفَاءُ اَلْوِلاَدَةِ وَ اِعْتِزَالُ اَلنَّاسِ وَ أَمَّا مِنْ مُوسَى فَالْخَوْفُ وَ اَلْغَيْبَةُ وَ أَمَّا مِنْ عِيسَى فَاخْتِلاَفُ اَلنَّاسِ فِيهِ وَ أَمَّا مِنْ أَيُّوبَ فَالْفَرَجُ بَعْدَ اَلْبَلْوَى وَ أَمَّا مِنْ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَالْخُرُوجُ بِالسَّيْفِ}}.<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۲۲. در مقام ما سنّتهایی از انبیاء وجود دارد... امّا از آدم و نوح طول عمر، و امّا پنهانی ولادت و کناره‌گیری از مردم، و امّا از موسی خوف و غیبت، و امّا از عیسی اختلاف مردم درباره او، و امّا از ایّوب فرج پس از گرفتاری، و از محمّد{{صل}} خروج با شمشیر است.</ref>
::::::[[عبدالله بن سنان]] گوید از [[امام صادق]]{{ع}} شنیدم که می‌فرمود: {{متن حدیث|فِي اَلْقَائِمِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ سُنَّةٌ مِنْ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ. فَقُلْتُ: وَ مَا سُنَّتُهُ مِنْ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ؟ قَالَ: خَفَاءُ مَوْلِدِهِ، وَ غَيْبَتُهُ عَنْ قَوْمِهِ. فَقُلْتُ: وَ كَمْ غَابَ مُوسَى عَنْ أَهْلِهِ وَ قَوْمِهِ؟ فَقَالَ: ثَمَانِيَ وَ عِشْرِينَ سَنَةً}}.<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۳۴۰. در امام قائم سنّتی از موسی بن عمران{{ع}} است، گفتم: سنّت موسی بن عمران چه بود؟ فرمود: خفاء مولد و غیبتش از قومش گفتم: چقدر موسی بن عمران{{ع}} از قوم و خاندانش غیبتش کرد؟ فرمود: بیست و هشت سال.</ref>
::::::[[ابوبصیر]] گوید: [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|إِنَّ فِي صَاحِبِ هَذَا اَلْأَمْرِ سنن [سُنَناً] مِنَ اَلْأَنْبِيَاءِ... فَأَمَّا سُنَّتُهُ مِنْ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ فَخَائِفٌ يَتَرَقَّبُ وَ أَمَّا سُنَّتُهُ مِنْ عِيسَى فَيُقَالُ فِيهِ مَا قِيلَ فِي عِيسَى وَ أَمَّا سُنَّتُهُ مِنْ يُوسُفَ فَالسِّتْرُ يَجْعَلُ اَللَّهُ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَلْخَلْقِ حِجَاباً يَرَوْنَهُ وَ لاَ يَعْرِفُونَهُ وَ أَمَّا سُنَّتُهُ مِنْ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَيَهْتَدِي بِهُدَاهُ وَ يَسِيرُ بِسِيرَتِهِ}}.<ref>همان، ج ۲، ص ۳۵۱.</ref> در صاحب این امر سنّت‌هایی از [[انبیاء]] وجود دارد.... امّا [[سنّت]] او از [[موسی بن عمران]] آن است که او نیز خائف و [[منتظر]] است، امّا [[سنّت]] او از [[عیسی]] آن است که در [[حقّ]] او نیز همان می‌گویند که درباره [[عیسی]] گفتند، امّا [[سنّت]] او از [[یوسف]] مستور بودن است، [[خداوند]] بین او و [[خلق]] حجابی قرار می‌دهد، [[مردم]] او را می‌بینند امّا نمی‌شناسند، و امّا [[سنّت]] او از [[محمّد]]{{صل}} آن است که به [[هدایت]] او [[مهتدی]] می‌شود و به [[سیره]] او حرکت می‌کند.


{{جمع شدن|۹. [[مجتبی تونه‌ای|آقای تونه‌ای]] (پژوهشگر معارف مهدویت)؛}}
::::::'''ولادت [[پنهانی]]''': از متون [[تاریخی]] [[اثبات]] می‌شود که [[امام مهدی]]{{ع}} به شکل [[پنهانی]] به [[دنیا]] آمده است. خفای در ولادت از چند راه قابل بررسی است:
:::::#در [[روایات]] متعددی از [[ائمه اهل بیت]]{{ع}} آمده است که ولادت [[قائم آل محمد]] مخفیانه است. به عنوان نمونه: از [[امیرالمؤمنین]] [[امام علی]]{{ع}} [[نقل]] شده است: {{متن حدیث|إِنَّ اَلْقَائِمَ مِنَّا إِذَا قَامَ لَمْ يَكُنْ لِأَحَدٍ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ فَلِذَلِكَ تَخْفَى وِلاَدَتُهُ وَ يَغِيبُ شَخْصُهُ}}.<ref>همان، ج ۱، ص ۳۰۳، ح ۱۴.</ref> از [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} [[نقل]] شده است: {{متن حدیث|فإن الله عزوجل يخفي ولادته و يغيب شخصه لئلا يكون لأحد في عنقه بيعة إذا خرج}}.<ref>همان، ج ۱، ص ۳۱۵، ح ۲.</ref> از [[امام سجاد]]{{ع}} [[نقل]] شده است: {{متن حدیث|اَلْقَائِمُ مِنَّا تَخْفَى وِلاَدَتُهُ عَلَى اَلنَّاسِ حَتَّى يَقُولُوا لَمْ يُولَدْ بَعْدُ لِيَخْرُجَ حِينَ يَخْرُجُ وَ لَيْسَ لِأَحَدٍ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ}}.<ref>همان، ج ۱، ص ۳۲۲، ح ۶.</ref> از [[امام جواد]]{{ع}} [[نقل]] شده است: {{متن حدیث|اَلْقَائِمَ اَلَّذِي يُطَهِّرُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ اَلْأَرْضَ مِنْ أَهْلِ اَلْكُفْرِ وَ اَلْجُحُودِ وَ يَمْلَؤُهَا عَدْلاً وَ قِسْطاً هُوَ اَلَّذِي تَخْفَى عَلَى اَلنَّاسِ}}.<ref>همان، ج ۲، ص ۳۷۷، ج ۲.</ref>
:::::#در برخی از [[روایات]] بین [[امام مهدی]]{{ع}} و برخی از [[پیامبران]]{{عم}}مشابهت‌هایی برقرار شده است که خلفای ولادت از جمله آنها است: از [[امام سجاد]]{{ع}} [[نقل]] شده است: {{متن حدیث|فِي اَلْقَائِمِ مِنَّا سُنَنٌ مِنْ سُنَنِ اَلْأَنْبِيَاءِ... وَ أَمَّا مِنْ إِبْرَاهِيمَ فَخَفَاءُ اَلْوِلاَدَةِ وَ اِعْتِزَالُ اَلنَّاسِ}}.<ref>همان، ج ۱، ص ۳۲۱، ح ۳.</ref> [[محمد]] بن مسلمْ ثقفی طحان می‌گوید: {{عربی|دخلت علي أبي جعفر محمد بن علي الباقر عليهما السلام و أنا أريى أن أساله عن القائم من آل محمد؛ فقال لي مبتدئا: يا محمد بن مسلم! إن في القائم من آل محمد شبها من خمسه من الرسل يونس بن متي و يوسف بن يعقوب و موسي و عيسي و محمد... و أما شبهه من موسي فدوام خوفه و طول غيبته و خفاء ولادته}}.<ref>همان، ج ۱، ص ۳۲۷، ح ۷.</ref> از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] شده است: {{متن حدیث|فِي الْقَائِمِ‌ سُنَّةٌ‌ مِنْ‌ مُوسَى بْنِ‌ عِمْرَانَ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ فَقُلْتُ‌ وَ مَا سُنَّةُ‌مُوسَى بْنِ‌ عِمْرَانَ‌ فَقَالَ‌ خَفَاءُ‌ مَوْلِدِهِ‌ وَ غَيْبَتُهُ‌ عَنْ‌ قَوْمِهِ}}.<ref>همان، ج ۲، ص ۳۴۰، ح ۱۸.</ref>
:::::#در متن [[روایت]] ولادت تصریح شده است که به علت ظاهر نبودن آثار حاملگی در جناب [[نرجس خاتون]]، حتی بانوی بزرگ [[حرم]] [[اهل بیت]] جناب [[حکیمه خاتون]] نیز اطلاع نداشت. در خبر منقول از [[حکیمه خاتون]] آمده است: {{عربی|بعث إلي ابو محمى الحسن بن علي فقال يا عمة اجعلي إفطارك هذه الليلة عندنا فإنها ليلة النصف من شعبان فإن الله تبارك و تعالي سيظهر في هذه الليلة الحجة و هو حجته في أرضه قالت فقلت له و من أمه قال لي نرجس قلت له جعلني الله فداك ما بها أثر فقال هو ما أقول لك}}.<ref>همان، ج ۲، ص ۴۲۴، ح ۱.</ref>
 
::::::'''کیفیت [[زندگی امام مهدی]]{{ع}}''': از چگونگی [[زندگی شخصی]] [[امام مهدی]]{{ع}} گزارش خاصی نه از [[امامان معصوم]] و نه از وکلای خاص به دست ما نرسیده است. [[دلیل]] این مطلب، ولادت [[پنهانی]]، [[زندگی]] مخفیانه در [[دوران کودکی]] و نیز [[غیبت]] و [[پنهان‌زیستی]] تا [[زمان قیام]] است. آنچه می‌توان گفت این است که آن بزرگوار همچون سایر [[انسان‌ها]] از [[زندگی]] بشری برخوردار است و زیست آن بزرگوار از حیث [[خوراک]] و [[پوشاک]] مانند سایر [[انسان‌ها]] است، همچنانکه سایر [[پیشوایان]] آسمانی از [[انبیاء]] و [[اوصیاء]]{{عم}} چنین بوده است. تنها امتیازی این بزرگواران، رابطه خاص با [[خداوند]] است. این [[حقیقت]] در [[قرآن کریم]] به صراحت بیان شده است. {{متن قرآن|قَالَتْ لَهُمْ رُسُلُهُمْ إِنْ نَحْنُ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ وَلَكِنَّ اللَّهَ يَمُنُّ عَلَى مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ}}<ref>«پیامبرانشان به آنها گفتند: ما جز بشری مانند شما نیستیم امّا خداوند بر هر کس از بندگانش که بخواهد منّت می‌گذارد (و به او رسالت می‌بخشد) و ما را نشاید که جز به اذن خداوند برهانی برای شما بیاوریم و مؤمنان باید تنها بر خداوند توکّل کنند» سوره ابراهیم، آیه ۱۱.</ref> و نیز {{متن قرآن|قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحَى إِلَيَّ}}<ref>«بگو: جز این نیست که من هم بشری چون شمایم (جز اینکه) به من وحی می‌شود که خدای شما خدایی یگانه است؛ پس هر کس به لقای پروردگارش امید دارد باید کاری شایسته کند و در پرستش پروردگارش هیچ کس را شریک نسازد» سوره کهف، آیه ۱۱۰.</ref>»<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، جلد ۲ ص ۱۲۹.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
 
{{جمع شدن|۱۰. [[مجتبی تونه‌ای|آقای تونه‌ای]] (پژوهشگر معارف مهدویت)؛}}
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
خط ۱۷۶: خط ۱۹۴:
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


{{جمع شدن|۱۰. نویسندگان کتاب [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]؛}}
{{جمع شدن|۱۱. نویسندگان کتاب [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]؛}}
[[پرونده:991395.jpg|بندانگشتی|100px|right|]]
[[پرونده:991395.jpg|بندانگشتی|100px|right|]]
::::::نویسندگان کتاب ''«[[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]»'' در این باره گفته‌اند:
::::::نویسندگان کتاب ''«[[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]»'' در این باره گفته‌اند:
خط ۱۹۰: خط ۲۰۸:
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


{{جمع شدن|۱۱. نویسندگان کتاب [[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]؛}}
{{جمع شدن|۱۲. نویسندگان کتاب [[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]؛}}
[[پرونده:1402.jpg|100px|right|بندانگشتی|]]
[[پرونده:1402.jpg|100px|right|بندانگشتی|]]
::::::نویسندگان کتاب ''«[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
::::::نویسندگان کتاب ''«[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
۷۲٬۲۶۷

ویرایش