طهارت در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'سعیدیان‌فر، محمد جعفر و ایازی، سید محمد علی، [[فرهنگ‌نامه' به 'سعیدیان‌فر و ایازی، [[فرهنگ‌نامه'
جز (جایگزینی متن - 'سعیدیان‌فر، محمد جعفر و ایازی، سید محمد علی، [[فرهنگ‌نامه' به 'سعیدیان‌فر و ایازی، [[فرهنگ‌نامه') |
|||
| خط ۱۰۷: | خط ۱۰۷: | ||
# [[خداوند]] خطاب به [[مؤمنین]] می‌‌فرماید: غرض ما از [[تشریع]] [[وضو]] و [[غسل]] و [[تیمم]] تنها حاصل شدن [[طهارت]] در شما است، و برای [[حفظ]] [[منافع]] [[مؤمنین]] قرار داده شده و به هیچ‌وجه [[هدف]] دیگری در کار نبوده است، [[خداوند]] نمی‌خواهد [[تکلیف]] طاقت‌فرسایی بر دوش شما بگذارد {{متن قرآن|مَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَرَجٍ}} [[خداوند]] می‌خواهد با این [[دستورها]] [[طهارت]] و [[پاکیزگی]] برای [[مردم]] فراهم شود چون این سه [[دستور]] سه [[وسیله]] و سبب برای [[طهارت]] است، و این [[طهارت]] غیر از [[پاکیزگی]] ظاهری و برطرف شدن خبث و کثافات است، بلکه مراد از [[بدن]] طهارتی است [[معنوی]]، که به [[وسیله]] یکی از این سه [[دستور]] حاصل میشود، و آن‌چه که در [[نماز]] شرط شده علاوه بر [[پاکی]] ظاهر [[بدن]]، همین [[طهارت]] [[معنوی]] است که با قصد قربت به [[خداوند]] برای این [[کارها]] حاصل میشود که شرط صحت و کمال این [[اعمال]] است؛ | # [[خداوند]] خطاب به [[مؤمنین]] می‌‌فرماید: غرض ما از [[تشریع]] [[وضو]] و [[غسل]] و [[تیمم]] تنها حاصل شدن [[طهارت]] در شما است، و برای [[حفظ]] [[منافع]] [[مؤمنین]] قرار داده شده و به هیچ‌وجه [[هدف]] دیگری در کار نبوده است، [[خداوند]] نمی‌خواهد [[تکلیف]] طاقت‌فرسایی بر دوش شما بگذارد {{متن قرآن|مَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَرَجٍ}} [[خداوند]] می‌خواهد با این [[دستورها]] [[طهارت]] و [[پاکیزگی]] برای [[مردم]] فراهم شود چون این سه [[دستور]] سه [[وسیله]] و سبب برای [[طهارت]] است، و این [[طهارت]] غیر از [[پاکیزگی]] ظاهری و برطرف شدن خبث و کثافات است، بلکه مراد از [[بدن]] طهارتی است [[معنوی]]، که به [[وسیله]] یکی از این سه [[دستور]] حاصل میشود، و آن‌چه که در [[نماز]] شرط شده علاوه بر [[پاکی]] ظاهر [[بدن]]، همین [[طهارت]] [[معنوی]] است که با قصد قربت به [[خداوند]] برای این [[کارها]] حاصل میشود که شرط صحت و کمال این [[اعمال]] است؛ | ||
# [[خداوند]] خطاب به [[مجاهدان]] و [[رزمندگان]] [[بدر]] می‌‌فرماید: موهبتی را که در آن میدان به شما ارزانی داشت این بود، که آبی از [[آسمان]] فرو فرستاد {{متن قرآن|وَيُنَزِّلُ عَلَيْكُمْ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً}}تا به وسیله آن شما را [[پاک]] و [[پاکیزه]] کند و [[پلیدی]] [[شیطان]] را از شما دور سازد {{متن قرآن|لِيُطَهِّرَكُمْ بِهِ وَيُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجْزَ الشَّيْطَانِ}} [[علامه طباطبائی]] در [[تفسیر آیه]] می‌‌نویسد: این [[آیه شریفه]] مؤید روایاتی است که می‌گوید: [[کفار]] قبل از [[مسلمین]] به لب [[چاه]] رسیدند و [[مسلمین]] وقتی پیاده شدند که [[کفار]] [[آب]] را گرفته بودند و به ناچار در [[زمین]] خشک و ریگزار پیاده شدند. بعد از مدتی که [[مسلمانان]] [[محدث]] و جنب شده، و همه دچار [[تشنگی]] گشتند [[شیطان]] در دل‌هایشان [[وسوسه]] کرد و گفت [[دشمنان]] شما [[آب]] را گرفتند و اینک شما با جنابت و [[نجاست]] [[نماز]] می‌خوانید و پاهایتان در ریگ‌ها فرو می‌رود، لذا [[خدای تعالی]] [[باران]] را برایشان بارانید و با آبی که - در گودال‌های اطراف [[بدر]] جمع شده بود - [[غسل]] جنابت کرده و خود را از [[حدث]] [[تطهیر]] نمودند، و نیز اردوگاه آنان که ریگزار بود سفت و محکم و اردوگاه [[کفار]] گل و لغزنده گشت<ref>ترجمه تفسیر المیزان، ج۹، ص۲۴.</ref>. | # [[خداوند]] خطاب به [[مجاهدان]] و [[رزمندگان]] [[بدر]] می‌‌فرماید: موهبتی را که در آن میدان به شما ارزانی داشت این بود، که آبی از [[آسمان]] فرو فرستاد {{متن قرآن|وَيُنَزِّلُ عَلَيْكُمْ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً}}تا به وسیله آن شما را [[پاک]] و [[پاکیزه]] کند و [[پلیدی]] [[شیطان]] را از شما دور سازد {{متن قرآن|لِيُطَهِّرَكُمْ بِهِ وَيُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجْزَ الشَّيْطَانِ}} [[علامه طباطبائی]] در [[تفسیر آیه]] می‌‌نویسد: این [[آیه شریفه]] مؤید روایاتی است که می‌گوید: [[کفار]] قبل از [[مسلمین]] به لب [[چاه]] رسیدند و [[مسلمین]] وقتی پیاده شدند که [[کفار]] [[آب]] را گرفته بودند و به ناچار در [[زمین]] خشک و ریگزار پیاده شدند. بعد از مدتی که [[مسلمانان]] [[محدث]] و جنب شده، و همه دچار [[تشنگی]] گشتند [[شیطان]] در دل‌هایشان [[وسوسه]] کرد و گفت [[دشمنان]] شما [[آب]] را گرفتند و اینک شما با جنابت و [[نجاست]] [[نماز]] می‌خوانید و پاهایتان در ریگ‌ها فرو می‌رود، لذا [[خدای تعالی]] [[باران]] را برایشان بارانید و با آبی که - در گودال‌های اطراف [[بدر]] جمع شده بود - [[غسل]] جنابت کرده و خود را از [[حدث]] [[تطهیر]] نمودند، و نیز اردوگاه آنان که ریگزار بود سفت و محکم و اردوگاه [[کفار]] گل و لغزنده گشت<ref>ترجمه تفسیر المیزان، ج۹، ص۲۴.</ref>. | ||
# [[خداوند]] [[آب]] [[باران]] را [[پاک]] و [[پاک]] کننده اعلام کرده {{متن قرآن|وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً طَهُورًا}} و مقصود از “سماء” در جمله “و از سماء آبی طهور نازل کردیم” جهت بالا است که همان جو بالای [[زمین]] است، و “ماء طهور” به معنای نهایت [[درجه]] [[پاکی]] است که هم خودش [[طاهر]] است و هم طاهرکننده غیر خودش می‌باشد، چرک‌ها و کثافات را می‌برد و رفع [[حدث]] می‌کند، بنابراین، کلمه طهور به طوری که دیگران هم گفته‌اند صیغه [[مبالغه]] است<ref>ترجمه تفسیر المیزان ج۱۵، ص۳۱۴.</ref>. [[آب]] علاوه بر خاصیت حیات‌بخشی، خاصیت فوق‌العاده مهم پاک‌کننده را دارد<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر| | # [[خداوند]] [[آب]] [[باران]] را [[پاک]] و [[پاک]] کننده اعلام کرده {{متن قرآن|وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً طَهُورًا}} و مقصود از “سماء” در جمله “و از سماء آبی طهور نازل کردیم” جهت بالا است که همان جو بالای [[زمین]] است، و “ماء طهور” به معنای نهایت [[درجه]] [[پاکی]] است که هم خودش [[طاهر]] است و هم طاهرکننده غیر خودش می‌باشد، چرک‌ها و کثافات را می‌برد و رفع [[حدث]] می‌کند، بنابراین، کلمه طهور به طوری که دیگران هم گفته‌اند صیغه [[مبالغه]] است<ref>ترجمه تفسیر المیزان ج۱۵، ص۳۱۴.</ref>. [[آب]] علاوه بر خاصیت حیات‌بخشی، خاصیت فوق‌العاده مهم پاک‌کننده را دارد<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۱۱۰-۱۲۰.</ref>. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||