آرامش در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

آرامش در معارف مهدویت (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۵ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۱۷

۱۶ بایت حذف‌شده ، ‏۱۵ اوت ۲۰۲۰

جز

جایگزینی متن - 'وسیله' به 'وسیله'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۱۶۸

ویرایش

@@ خط ۱۰۰: / خط ۱۰۰: @@
 لذا، عاجزانه از [[خداوند]] [[انتقام]] گیرنده [[خون]] [[پیامبران]] و [[فرزندان]] [[پیامبران]] و بازخواست کننده یک [[تاریخ]] [[ظلم]] و جنایت علیه [[انسانیت]] را سراغ می‌گیرند: {{متن حدیث|... أَیْنَ الطَّالِبُ بِذُحُولِ الْأَنْبِیاءِ وَأَبْناءِ الْأَنْبِیاءِ؟ أَیْنَ الطَّالِبُ بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِکَرْبَلاءَ؟ أَیْنَ الْمَنْصُورُ عَلَیٰ مَنِ اعْتَدیٰ عَلَیْهِ وَافْتَریٰ؟ أَیْنَ الْمُضْطَرُّ الَّذِی یُجابُ إِذا دَعا؟ أَیْنَ صَدْرُ الْخَلائِقِ ذُو الْبِرِّ وَالتَّقْویٰ؟ أَیْنَ ابْنُ النَّبِیِّ الْمُصْطَفیٰ، وَابْنُ عَلِیٍّ الْمُرْتَضیٰ، وَابْنُ خَدِیجَةَ الْغَرَّاءِ، وَابْنُ فاطِمَةَ الْکُبْرَیٰ؟ بِأَبِی أَنْتَ وَأُمِّی وَنَفْسِی لَکَ الْوِقاءُ وَالْحِمیٰ، یَا ابْنَ السَّادَةِ الْمُقَرَّبِینَ}}؛ کجاست خواهنده [[خون]] [[پیامبران]] و [[فرزندان]] [[پیامبران]]؟ کجاست خواهنده‌ [[خون]] کشته در [[کربلا]]؟ کجاست آن [[پیروز]] شده بر هر که به او [[ستم]] کرد و [[بهتان]] زد؟ کجاست آن مضطّری که [[اجابت]] شود هنگامی که [[دعا]] کند؟ کجاست سرسلسله مخلوقات دارای [[نیکی]] و [[تقوا]]؟ کجاست [[فرزند پیامبر]] [[برگزیده]] و [[فرزند علی]] [[مرتضی]] و [[فرزند خدیجه]] روشن جبین و [[فرزند فاطمه]] کبری؟ [[پدر]] و [[مادر]] و جانم فدایت شود، برایت سپر و حصار باشم، ای [[فرزند]] سروران [[مقرّب]]!"<ref>شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان، دعای ندبه.</ref>
-در هر جمله از [[دعا]]، از بند بند وجود، مراتب یک [[تاریخ]] [[عشق]] و [[اشتیاق]] جان‌سوز خود را به ولی و [[حجّت]] [[خدا]] ابراز داشته و تحیت و [[درود]] مخلصانه خود را به محضرش اظهار می‌دارند: {{متن حدیث|...اللّٰهُمَّ وَنَحْنُ عَبِیدُکَ التَّائِقُونَ إِلیٰ وَ لِیِّکَ الْمُذَکِّرِ بِکَ وَبِنَبِیِّکَ، خَلَقْتَهُ لَنا عِصْمَةً وَمَلاذاً، وَأَقَمْتَهُ لَنا قِواماً وَمَعاذاً، وَجَعَلْتَهُ لِلْمُؤْمِنِینَ مِنَّا إِماماً، فَبَلِّغْهُ مِنَّا تَحِیَّةً وَسَلاماً وَزِدْنا بِذٰلِکَ یَا رَبِّ إِکْراماً}}؛ خدایا، ما [[بندگان]]، به شدّت مشتاقِ ولی تو هستیم، آنکه [[مردم]] را به یاد تو و پیامبرت اندازد و تو او را برای ما نگهبان و [[پناهگاه]] آفریدی و او را قوام و [[امان]] ما قرار دادی و او را پیشوای اهل [[ایمان]] از ما گرداندی، از جانب ما به او تحیّت و [[سلام]] برسان و به این [[وسیله]] ای [[پروردگار]]، اکرام بر ما را بیفزای!"<ref>همان.</ref>
+در هر جمله از [[دعا]]، از بند بند وجود، مراتب یک [[تاریخ]] [[عشق]] و [[اشتیاق]] جان‌سوز خود را به ولی و [[حجّت]] [[خدا]] ابراز داشته و تحیت و [[درود]] مخلصانه خود را به محضرش اظهار می‌دارند: {{متن حدیث|...اللّٰهُمَّ وَنَحْنُ عَبِیدُکَ التَّائِقُونَ إِلیٰ وَ لِیِّکَ الْمُذَکِّرِ بِکَ وَبِنَبِیِّکَ، خَلَقْتَهُ لَنا عِصْمَةً وَمَلاذاً، وَأَقَمْتَهُ لَنا قِواماً وَمَعاذاً، وَجَعَلْتَهُ لِلْمُؤْمِنِینَ مِنَّا إِماماً، فَبَلِّغْهُ مِنَّا تَحِیَّةً وَسَلاماً وَزِدْنا بِذٰلِکَ یَا رَبِّ إِکْراماً}}؛ خدایا، ما [[بندگان]]، به شدّت مشتاقِ ولی تو هستیم، آنکه [[مردم]] را به یاد تو و پیامبرت اندازد و تو او را برای ما نگهبان و [[پناهگاه]] آفریدی و او را قوام و [[امان]] ما قرار دادی و او را پیشوای اهل [[ایمان]] از ما گرداندی، از جانب ما به او تحیّت و [[سلام]] برسان و به این وسیله ای [[پروردگار]]، اکرام بر ما را بیفزای!"<ref>همان.</ref>
-سپس تحقّق آرمان‌های [[دوران ظهور]] [[حجّت]] [[خدا]] در [[زمین]] را ملتمسانه از [[خداوند متعال]] مطالبه می‌کنند: {{متن حدیث|اللّٰهُمَّ وَأَقِمْ بِهِ الْحَقَّ، وَأَدْحِضْ بِهِ الْباطِلَ، وَأَدِلْ بِهِ أَوْلِیاءَکَ، وَأَذْلِلْ بِهِ أَعْداءَکَ}}؛ خدایا![[حق]] را به [[وسیله]] او برپا دار و [[باطل]] را به سبب او نابود کن و دوستانت را به سبب آن جناب به [[دولت]] برسان و دشمنانت را به دست او [[خوار]] گردان!"<ref>همان.</ref>
+سپس تحقّق آرمان‌های [[دوران ظهور]] [[حجّت]] [[خدا]] در [[زمین]] را ملتمسانه از [[خداوند متعال]] مطالبه می‌کنند: {{متن حدیث|اللّٰهُمَّ وَأَقِمْ بِهِ الْحَقَّ، وَأَدْحِضْ بِهِ الْباطِلَ، وَأَدِلْ بِهِ أَوْلِیاءَکَ، وَأَذْلِلْ بِهِ أَعْداءَکَ}}؛ خدایا![[حق]] را به وسیله او برپا دار و [[باطل]] را به سبب او نابود کن و دوستانت را به سبب آن جناب به [[دولت]] برسان و دشمنانت را به دست او [[خوار]] گردان!"<ref>همان.</ref>
 آنگاه، از [[خداوند]]، [[توفیق]] [[اطاعت]] و [[خدمت]] و [[ادای حقوق]] آن [[حضرت]] و [[رضایت]] و [[مهربانی]] و دعای خیرش را استدعا می‌نمایند: {{متن حدیث|وَاجْعَلْنا مِمَّنْ یَأْخُذُ بِحُجْزَتِهِمْ، وَیَمْکُثُ فِی ظِلِّهِمْ، وَأَعِنَّا عَلَیٰ تَأْدِیَةِ حُقُوقِهِ إِلَیْهِ، وَالاجْتِهادِ فِی طاعَتِهِ، وَاجْتِنابِ مَعْصِیَتِهِ، وَامْنُنْ عَلَیْنا بِرِضاهُ، وَهَبْ لَنا رَأْفَتَهُ وَرَحْمَتَهُ وَدُعاءَهُ وَخَیْرَهُ مَا نَنالُ بِهِ سَعَةً مِنْ رَحْمَتِکَ، وَفَوْزاً عِنْدَکَ}}؛ و ما را از آنانی قرار ده که به دامان عنایت‌شان چنگ زنند و در سایه لطف‎شان اقامت کنند و ما را بر پرداخت حقوقش و کوشش در فرمانبرداری‌اش و دوری از نافرمانی‌اش کمک کن و بر ما به خشنودی‌اش منّت نه و [[رأفت]] و [[رحمت]] و [[دعای خیر]] آن [[حضرت]] را به ما ببخش تا حدّی که به سبب آن به [[رحمت]] گسترده‌ات و [[رستگاری]] در پیشگاهت برسیم!"<ref>همان.</ref>
-در آخر، از [[خداوند]] می‌خواهند که به واسطه حجتش، [[اعمال]] شان پذیرفته و دعای شان را [[مستجاب]] فرموده و [[حاجات]] [[دنیا]] و [[آخرت]] شان را عطا فرماید: {{متن حدیث|... وَاجْعَلْ صَلاتَنا بِهِ مَقبُولَةً، وَذُنُوبَنا بِهِ مَغْفُورَةً، وَدُعاءَنا بِهِ مُسْتَجاباً، وَاجْعَلْ أَرْزاقَنا بِهِ مَبْسُوطَةً، وَهُمُومَنا بِهِ مَکْفِیَّةً، وَحَوَائِجَنا بِهِ مَقْضِیَّةً، وَأَقْبِلْ إِلَیْنا بِوَجْهِکَ الْکَرِیمِ، وَاقْبَلْ تَقَرُّبَنا إِلَیْکَ، وَانْظُرْ إِلَیْنا نَظْرَةً رَحِیمَةً نَسْتَکْمِلُ بِهَا الْکَرامَةَ عِنْدَکَ ثُمَّ لَاتَصْرِفْها عَنَّا بِجُودِکَ}}؛ خدایا به [[وسیله]] او نمازمان را پذیرفته و گناهان‌مان را آمرزیده و دعاهای‌مان را [[مستجاب]] گردان و روزی‌های‌مان را به سبب او گسترده و [[اندوه]] ‌مان را برطرف شده و حاجت‌های‌مان را برآورده فرما و به جانب ما به جلوه کریمت روی آوَر و تقرّب‌مان را به سویت بپذیر و به ما نظری مهربانانه نما که [[کرامت]] را نزد تو، به [[وسیله]] آن نگاه، به کمال برسانیم و آن نظر مهربانانه را به بخشندگی‌ات از ما مگردان!"<ref>همان.</ref>
+در آخر، از [[خداوند]] می‌خواهند که به واسطه حجتش، [[اعمال]] شان پذیرفته و دعای شان را [[مستجاب]] فرموده و [[حاجات]] [[دنیا]] و [[آخرت]] شان را عطا فرماید: {{متن حدیث|... وَاجْعَلْ صَلاتَنا بِهِ مَقبُولَةً، وَذُنُوبَنا بِهِ مَغْفُورَةً، وَدُعاءَنا بِهِ مُسْتَجاباً، وَاجْعَلْ أَرْزاقَنا بِهِ مَبْسُوطَةً، وَهُمُومَنا بِهِ مَکْفِیَّةً، وَحَوَائِجَنا بِهِ مَقْضِیَّةً، وَأَقْبِلْ إِلَیْنا بِوَجْهِکَ الْکَرِیمِ، وَاقْبَلْ تَقَرُّبَنا إِلَیْکَ، وَانْظُرْ إِلَیْنا نَظْرَةً رَحِیمَةً نَسْتَکْمِلُ بِهَا الْکَرامَةَ عِنْدَکَ ثُمَّ لَاتَصْرِفْها عَنَّا بِجُودِکَ}}؛ خدایا به وسیله او نمازمان را پذیرفته و گناهان‌مان را آمرزیده و دعاهای‌مان را [[مستجاب]] گردان و روزی‌های‌مان را به سبب او گسترده و [[اندوه]] ‌مان را برطرف شده و حاجت‌های‌مان را برآورده فرما و به جانب ما به جلوه کریمت روی آوَر و تقرّب‌مان را به سویت بپذیر و به ما نظری مهربانانه نما که [[کرامت]] را نزد تو، به وسیله آن نگاه، به کمال برسانیم و آن نظر مهربانانه را به بخشندگی‌ات از ما مگردان!"<ref>همان.</ref>
 به [[یقین]]، [[دعا]] و [[مناجات]] و [[نیایش]] این چنین به درگاه [[خداوند]]، برای [[سلامتی]] و [[ظهور امام زمان]]{{ع}} و عرض حال و [[شکایت]] از [[ظلم و ستم]] و [[مشکلات]] زمانه با [[خدا]] و [[حجّت]] [[خدا]] و درخواست برای رفع این [[بلاها]] و [[گرفتاری‌ها]]، آثار و پیامدهای [[روان‌شناختی]] بسیار مثبتی برای افراد نیایش‌گر دارد.