پرش به محتوا

نادانی در فلسفه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{خرد}}
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[نادانی]]''' است. "'''[[نادانی]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[نادانی در قرآن]] | [[نادانی در حدیث]] | [[نادانی در نهج البلاغه]] | [[نادانی در معارف دعا و زیارات]] | [[نادانی در فلسفه اسلامی]]| [[نادانی در اصول فقه]]| [[نادانی در اخلاق اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[نادانی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
جهل در [[علوم عقلی]] به ویژه در [[منطق]] به معنای عدم [[علم]] در موجود دارای قابلیت عالم شدن است.
جهل در [[علوم عقلی]] به ویژه در [[منطق]] به معنای عدم [[علم]] در موجود دارای قابلیت عالم شدن است.
==مقدمه==
==مقدمه==
معرِّف و [[حجت]] (معلومات [[تصوری]] و [[تصدیقی]] موصله) موضوع [[علم]] [[منطق]] را تشکیل می‌‌دهند، از این رو در [[منطق]] از [[تصور]] و [[تصدیق]] و مقسم این دو ([[علم حصولی]]) و مفهوم مقابل [[علم]]- یعنی [[جهل]]- بحث می‌‌شود. [[علم]]، حضور صورت شیء نزد [[عقل]] است، و [[جهل]]، بر عدم [[علم]] در [[حق]] کسی اطلاق می‌‌شود که قابلیت و استعداد عالم شدن را دارد، مانند نوزاد [[انسان]] که قابلیت عالم شدن را دارد. به عبارت دیگر، [[تقابل]] بین [[علم]] و [[جهل]]، [[تقابل]] عدم و [[ملکه]] است، بنابراین کلمه [[علم]] و [[جهل]] و عالم و [[جاهل]] درباره جمادات و نباتات به کار نمی‌رود.
*معرِّف و [[حجت]] (معلومات [[تصوری]] و [[تصدیقی]] موصله) موضوع [[علم]] [[منطق]] را تشکیل می‌‌دهند، از این رو در [[منطق]] از [[تصور]] و [[تصدیق]] و مقسم این دو ([[علم حصولی]]) و مفهوم مقابل [[علم]] - یعنی [[جهل]] - بحث می‌‌شود. [[علم]]، حضور صورت شیء نزد [[عقل]] است، و [[جهل]]، بر عدم [[علم]] در [[حق]] کسی اطلاق می‌‌شود که قابلیت و استعداد عالم شدن را دارد، مانند نوزاد [[انسان]] که قابلیت عالم شدن را دارد. به عبارت دیگر، [[تقابل]] بین [[علم]] و [[جهل]]، [[تقابل]] عدم و [[ملکه]] است، بنابراین کلمه [[علم]] و [[جهل]] و عالم و [[جاهل]] درباره جمادات و نباتات به کار نمی‌رود.
 
*[[جهل]] به اعتباری، به [[جهل بسیط و مرکب]]، و به اعتبار دیگر، به [[جهل]] [[تصوری]] و [[تصدیقی]] منقسم می‌‌شود. همچنین، [[وهم]] و [[شک]] هم از مصادیق [[جهل]] شمرده می‌‌شود <ref>المنطق، ج۱، ص۱۹؛ شرح المنظومة - [[منطق]]، ج۱، ص۱۷۲.</ref>
[[جهل]] به اعتباری، به [[جهل بسیط و مرکب]]، و به اعتبار دیگر، به [[جهل]] [[تصوری]] و [[تصدیقی]] منقسم می‌‌شود. همچنین، [[وهم]] و [[شک]] هم از مصادیق [[جهل]] شمرده می‌‌شود.[۱]


==منابع==
==منابع==
خط ۲۳: خط ۳۳:


==پانویس==
==پانویس==
۱. المنطق، ج۱، ص۱۹؛ شرح المنظومة - [[منطق]]، ج۱، ص۱۷۲
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس2}}
 
[[رده:مدخل]]
[[رده:نادانی]]
۱۱۵٬۱۸۲

ویرایش