نادانی در اصول فقه: تفاوت میان نسخهها
←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*[[جهل]]، مقابل [[علم]] بوده و به معنای نبود [[آگاهی]] و [[علم]] در کسی است که استعداد دانستن را دارد؛ بنا بر این، به جمادات و حیوانات، [[جاهل]] و عالم اطلاق نمیشود، زیرا نسبت میان [[علم]] و [[جهل]]، نسبت عدم و [[ملکه]] است. در برخی مباحث [[علم اصول]]، [[جهل]] به عنوان یکی از حالات [[مکلف]] ([[شک]]، [[ظن]] و [[علم]]) نسبت به [[حکم واقعی]]، مطرح میشود و برای [[انسانی]] که دارای چنین جهلی است [[احکام]] خاصی مقرر شده است<ref>المنطق، ج۱، ص۱۷؛ کتاب التعریفات، ج۱، ص۳۶؛ | *[[جهل]]، مقابل [[علم]] بوده و به معنای نبود [[آگاهی]] و [[علم]] در کسی است که استعداد دانستن را دارد؛ بنا بر این، به جمادات و حیوانات، [[جاهل]] و عالم اطلاق نمیشود، زیرا نسبت میان [[علم]] و [[جهل]]، نسبت عدم و [[ملکه]] است. در برخی مباحث [[علم اصول]]، [[جهل]] به عنوان یکی از حالات [[مکلف]] ([[شک]]، [[ظن]] و [[علم]]) نسبت به [[حکم واقعی]]، مطرح میشود و برای [[انسانی]] که دارای چنین جهلی است [[احکام]] خاصی مقرر شده است<ref>المنطق، ج۱، ص۱۷؛ کتاب التعریفات، ج۱، ص۳۶؛ فرهنگ معارف اسلامی، ج۲، ص۲۱۰-۲۱۱؛ کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، ج۱، ص۲۵۳-۲۵۴.</ref>. | ||
== پرسشهای وابسته == | == پرسشهای وابسته == |