دشمن در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[دشمن (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>

<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">

==مقدمه==

*تعبیر به [[عداوت]] [[خصومت]]، [[اعتداء]]، از کلمات کلیدی این حوزه است. در [[قرآن]] بارها و به مناسبت‌های مختلف به این موضوع اشاره شده و احکامی و آدابی در این [[ارتباط]] معین گردیده و مبین [[نظام اخلاقی]] [[قرآن]] و روش تتمیم مکارم [[اخلاقی]] [[پیامبر]] است. اما در این مدخل منظور آن دسته از آیاتی است که مسئله دشمنی با [[پیامبر]] و [[اولیای خدا]] را مطرح کرده و نوعی [[بیان]] [[سرنوشت]] این گروه از [[آدمیان]] است. البته [[دشمن]] غیر از دشمنی است. [[دشمن]] شخص است که بسا در این طریق قرار گرفته و با روش‌هایی می‌توان او را تبدیل به مخالف و بعد موافق کرد، و در [[قرآن]] [[احکام]] و [[آداب]] و [[حقوقی]] [[بیان]] شده است، مثل این که نباید با او [[بی‌عدالتی]] کرد و یا دشمنی باعث [[گذشت]] و [[عفو]] نشود و یا نباید او و [[عقاید]] او را [[سب]] کرد. اما دشمنی فعل است و خود فعل تا وقتی (این دشمنی) هست، باید هشدار، داد [[مقاومت]] کرد و [[ایستادگی]] را به رخ او نشان داد. و از این جهت [[شجاعت]] و [[عزت]] و [[کرامت]] و در مقابل آن جبونی، [[ذلت]] و [[ترس]] و فرار است.