|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{ویرایش غیرنهایی}}
| | #تغییر_مسیر [[شبیب بن عامر ازدی]] |
| {{امامت}}
| |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| |
| : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| |
| : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[شبیب بن عامر در تاریخ اسلامی]] | [[شبیب بن عامر در تراجم و رجال]]</div>
| |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| |
| | |
| ==مقدمه==
| |
| *[[شبیب بن عامر]] معروف به جد کرمانی<ref>مقصود از کرمانی که شبیب جد اوست، «اجدیع بن علی بن شبیب» است که در سال ۱۲۰ هجری والی خراسان شد و بعد برکنار گردید، و نصر بن سیار در سال ۱۲۶ او را زندانی کرد، اما کرمانی در سنه ۱۲۸ هجری پس از آزادی با نصر جنگید و با ابو مسلم خراسانی همکاری داشت. تا این که در سال ۱۲۹ هجری در جنگ نصر مجروح شد و سپس کرمانی را دستگیر کردند و به دار آویختند. (تاریخ طبری، ج۷، ص۱۵۴ و ۲۸۵ و....).</ref> از [[یاران]] و [[اصحاب]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و از افراد مورد [[وثوق]] آن [[حضرت]] بود، لذا به [[مالک اشتر]] [[دستور]] داد که او را خزانه‌دار [[بیت المال]] قرار دهد و در [[فرمان]] خود شبیب را [[اهل]] [[ثقه]] و [[خیرخواه]] و مورد [[اطمینان]] و [[اعتماد]] اعلام نمودند<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۸۰ و ۸۱.</ref>. و او در [[سرزمین]] جزیره و نصیبین [[جانشین]] [[مالک اشتر]] بود.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۷۱۰.</ref>
| |
| | |
| ==شبیب در جریان حمله [[کارگزار]] [[معاویه]]==
| |
| *[[ابن اثیر]] در حوادث سال ۳۹ [[هجری]] می‌نویسد: [[معاویه]]، گروهی به [[فرماندهی]] [[عبدالرحمان بن قباث بن اشیم]] را برای [[غارت]] جزیره گسیل داشت. در آن زمان [[شبیب بن عامر]] از جانب [[علی]]{{ع}} [[حاکم]] بر [[شهر]] نصیبین<ref>نصیبین از شهرهای آباد جزیره در مسیر موصل به شام است.</ref> بود، در این وضعیت نامه‌ای به [[کمیل بن زیاد]] که [[حاکم]] [[هیت]] از جانب [[امام]]{{ع}} بود، نوشت و او را از تهاجم قوای [[شام]] مطلع ساخت و در [[نامه]] یادآور شد که نمی‌داند، او به [[ناحیه]] نصیبین می‌آید یا قصد [[فرات]] و [[هیت]] دارد.
| |
| *[[کمیل]] بلافاصله با شش [[صد]] نیروی سواره برای مقابله با نیروهای [[عبدالرحمان بن قباث]] عازم آن منطقه شد و [[دشمن]] را که تعدادشان چند برابر بود، [[شکست]] [[سختی]] داد و [[امام علی]] را با اطلاع از این خبر بسیار [[خشنود]] ساخت. [[شبیب بن عامر]] نیز [[پیروزی]] [[کمیل]] را تبریک گفت و خود به تعقیب دیگر نیروهای شامی پرداخت. سرانجام خود را به بعلبک رساند. [[معاویه]] برای مقابله با وی، [[حبیب بن مسلمه]] را با نیروهای تحت فرمانش، اعزام کرد اما شبیب را نیافت.
| |
| *شبیب از بعلبک بازگشت و در منطقه [[رقه]] و نواحی آنکه اکثر [[مردم]] [[عثمانی]] بودند (و با [[حضرت علی]]{{ع}} سر [[جنگ]] داشتند) حمله کرد و گوسفندانشان را با خود برد و سلاح‌ها و مرکب‌های آنان را گرفت؛ اما [[حضرت علی]]{{ع}} بعضی از کارهای او را [[تأیید]] ننمود، و او را از گرفتن [[اموال]] و حیوانات [[مردم]] [[نهی]] کرد و تنها اجازه داد که مرکب و سلاح‌هایی را که با آنها می‌جنگند به [[غنیمت]] بگیرد و در ضمن از تلاش و [[شجاعت]] شبیب [[تجلیل]] به عمل آورد و فرمود: "[[خداوند]]، شبیب را [[رحمت]] کند که [[دست]] [[غارتگران]] را از منطقه کوتاه کرد و شرشان را دور ساخت و [[پیروزی]] و [[نصرت]] را زود به ارمغان آورد"<ref>{{متن حدیث|رحم الله شبیبا لقد أبعد الغارة و عجل الانتصار}}؛ کامل ابن اثیر، ج۲، ص۴۲۸.</ref>.
| |
| *[[امام]]{{ع}} در این سفارش به همه [[حاکمان]] درس [[مردانگی]] و [[بزرگواری]] داد و [[نماینده]] خود شبیب را که با برخورد با مخالفین و [[دشمنان]] خود در حد [[زیاده روی]] و دور از [[اخلاق]] دید او را منع کرد و بر [[عدل]] و [[انصاف]] توصیه نمود.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۷۱۰-۷۱۱.</ref>
| |
| | |
| ==شبیب و [[جانشینی]] [[مالک اشتر]]==
| |
| *در یکی از مکاتبه‌های [[حضرت علی]]{{ع}} به [[مالک اشتر]] که [[حاکم]] نصیبین و بلاد بود، آمده است: "من، [[محمد بن ابی بکر]] را [[والی]] [[مصر]] کردم، اما طاغیانی بر او [[خروج]] نمودند و او را که نوجوان و در امور [[جنگی]] کم‌تجربه بود، به [[شهادت]] رساندند. - خدایش [[رحمت]] فرماید به حال خودت نزد من بیا تا در مورد وقایع و اتفاقات [[مصر]] چاره‌ای بیندیشی. هم چنین یکی از [[یاران]] ناصح و مورد [[اعتماد]] و ۹ [[ثقه]] خود را به [[نیابت]] خود برگزین". مالک پس از دریافت [[پیام]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}}، [[شبیب بن عامر]] را به [[جانشینی]] خود در نصیبین و بلاد اطراف آن برگزید و خود عازم [[دیدار]] آن [[حضرت]] در [[کوفه]] گردید<ref>ر.ک: شرح ابن ابی الحدید، ج۶، ص۷۳؛ امالی مفید، ص۹۰ و تنقیح المقال، ج۲، ص۶۸۱ تفصیل بیشتر را در شرح حال «مالک اشتر»، ملاحظه نمایید.</ref>.
| |
| *از شرح حال شبیب و [[تاریخ]] وفاتش مدرک بیشتری در کتاب‌های [[تاریخ]] به [[دست]] نیامد، لذا به آن‌چه در بالا آوردیم، اکتفا نمودیم.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۷۱۱-۷۱۲.</ref>
| |
| | |
| == جستارهای وابسته ==
| |
| | |
| ==منابع==
| |
| * [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|'''اصحاب امام علی''']]
| |
| | |
| ==پانویس==
| |
| {{یادآوری پانویس}}
| |
| {{پانویس2}}
| |
| | |
| [[رده:مدخل]]
| |
| [[رده:یاران امام علی]]
| |
| [[رده:شبیب بن عامر]]
| |
| [[رده:اعلام]]
| |
