اکثم بن صیفی: تفاوت میان نسخهها
←نامه اکثم به رسول خدا{{صل}}
(صفحهای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد) |
|||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
==[[نامه]] اکثم به [[رسول خدا]]{{صل}}== | ==[[نامه]] اکثم به [[رسول خدا]]{{صل}}== | ||
اکثم هنگامی که شنید در [[مکه]] [[پیامبری]] [[مبعوث]] شده، دو [[فرزند]] خود<ref>الاصابه، ابن حجر، ص۳۵۲.</ref> را با نامهای [[خدمت]] [[پیامبر]]{{صل}} فرستاد تا از [[هدف]] و مقصود ایشان اطلاع یابد و در نامهاش چنین نوشت: | اکثم هنگامی که شنید در [[مکه]] [[پیامبری]] [[مبعوث]] شده، دو [[فرزند]] خود<ref>الاصابه، ابن حجر، ص۳۵۲.</ref> را با نامهای [[خدمت]] [[پیامبر]]{{صل}} فرستاد تا از [[هدف]] و مقصود ایشان اطلاع یابد و در نامهاش چنین نوشت: {{عربی|بِاسْمِكَ اَللَّهُمَّ مِنَ اَلْعَبْدِ إِلَى اَلْعَبْدِ فَإِنَّا بَلَغَنَا مَا بَلَغَكَ فَقَدْ أَتَانَا عَنْكَ خَبَرٌ مَا نَدْرِي مَا أَصْلُهُ فَإِنْ كُنْتَ أُرِيتَ فَأَرِنَا وَ إِنْ كُنْتَ عُلِّمْتَ فَعَلِّمْنَا وَ أَشْرِكْنَا فِي كَنْزِكَ وَ اَلسَّلاَم}}؛ به نام تو بار خدایا؛ از طرف بندهای به سوی بندهای دیگر. آنچه که به تو رسیده به ما هم [[ابلاغ]] فرما. از شما خبری به ما رسیده که حقیقتش معلوم نیست، اگر چیزی را به تو نشان دادهاند به ما هم نشان بده و اگر به تو چیزی آموختهاند به ما هم بیاموز و ما را در گنجی که به تو دادهاند [[شریک]] گردان<ref>کمال الدین و تمام النعمة، شیخ صدوق، ج۱، ص۵۷۱.</ref>. | ||
{{عربی| | |||
[[رسول خدا]]{{صل}} در پاسخ وی چنین نوشت: | [[رسول خدا]]{{صل}} در پاسخ وی چنین نوشت: | ||
{{متن حدیث|بِسْمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ مِنْ مُحَمَّدٍ رَسُولِ الله إِلَى أَكْثَمَ بْنِ صَيْفِيٍّ أَحْمَدُ الله إِلَيْكَ إِنَّ الله أَمَرَنِي أَنْ أَقُولَ لَا إِلَهَ إِلَّا الله أَقُولُهَا وَ آمُرُ النَّاسَ بِهَا الْخَلْقُ خَلْقُ الله وَ الْأَمْرُ كُلُّهُ لِلَّهِ خَلَقَهُمْ وَ أَمَاتَهُمْ وَ هُوَ يَنْشُرُهُمْ وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ آذَنْتُكُمْ بِآدَابِ الْمُرْسَلِينَ وَ لَتُسْئَلُنَ عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ وَ لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِينٍ }}<ref>کمال الدین و تمام النعمة، شیخ صدوق، ج۱، ص۵۷۱.</ref>؛ | {{متن حدیث|بِسْمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ مِنْ مُحَمَّدٍ رَسُولِ الله إِلَى أَكْثَمَ بْنِ صَيْفِيٍّ أَحْمَدُ الله إِلَيْكَ إِنَّ الله أَمَرَنِي أَنْ أَقُولَ لَا إِلَهَ إِلَّا الله أَقُولُهَا وَ آمُرُ النَّاسَ بِهَا الْخَلْقُ خَلْقُ الله وَ الْأَمْرُ كُلُّهُ لِلَّهِ خَلَقَهُمْ وَ أَمَاتَهُمْ وَ هُوَ يَنْشُرُهُمْ وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ آذَنْتُكُمْ بِآدَابِ الْمُرْسَلِينَ وَ لَتُسْئَلُنَ عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ وَ لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِينٍ }}<ref>کمال الدین و تمام النعمة، شیخ صدوق، ج۱، ص۵۷۱.</ref>؛ |