پرش به محتوا

ابوجحیفه: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۹۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۵ اکتبر ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{امامت}}
{{جعبه اطلاعات یاران امام
| عنوان              = ابوجحیفه
| تصویر              =
| اندازه تصویر      =
| توضیح تصویر        =
| نام کامل          =وهب بن عبدالله بن مسلمه
| لقب                =وهب الخیر • وهب الله
| نسب                =
| خویشاوندان سرشناس  =
| تاریخ تولد        =
| محل تولد          =
| کشور تولد          =
| محل زندگی          =
| تاریخ وفات        =
| محل وفات          =
| علت وفات          =
| تاریخ شهادت        =
| محل شهادت          =
| نحوه شهادت        =
| مدفن              =
| از یاران          = [[پیامبر خاتم]] • [[امام علی]]{{ع}}
| فعالیت‌ها          =
| مشایخ              =
| شاگردان            =
| آثار              =
}}
'''وهب بن عبدالله بن مسلمه''' مشهور به '''ابوجحیفه'''، از صحابه پیامبر{{صل}} و از یاران [[امام علی]] {{ع}} بود. وی از پیامبر روایت نقل کرده است و نام او را در شمار راویان [[حدیث غدیر]] یاد کرده‌اند. ابوجحیفه در هنگام رحلت پیامبر هنوز به [[بلوغ]] نرسیده بود.


==مقدمه==
ابوجحیفه در تمام جنگ‌ها در رکاب [[امام علی]] {{ع}} حاضر بود و مورد اعتماد و محبت امام {{ع}} قرار داشت. امام علی{{ع}} لقب وهب الخیر و وهب الله را به وی داد. [[شریف رضی]] در [[نهج البلاغه]] روایتی را از قول او [[نقل]] می‌کند: [[ابوجُحَیفه]] گوید از [[امیرمؤمنان]] –درود [[خدا]] بر او- شنیدم که می‌فرمود: نخستین جهادی که در آن [[شکست]] می‌خورید، [[جهاد]] با دست‌هاتان است و آن‌گاه جهاد با زبانتان و سپس جهاد با قلبتان. پس از آنکه قلباً کار نیک را نشناسد و از کار زشت بیزاری نجوید، باژگونه شود، پس [[ارزش‌ها]] در دیدگاه او سقوط کند و پستی‌ها اوج گیرد<ref>{{متن حدیث| [إِنَّ أَوَّلَ‏] أَوَّلُ مَا تُغْلَبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْجِهَادِ الْجِهَادُ بِأَیْدِیکُمْ ثُمَّ بِأَلْسِنَتِکُمْ ثُمَّ بِقُلُوبِکُمْ فَمَنْ لَمْ یَعْرِفْ بِقَلْبِهِ مَعْرُوفاً وَ لَمْ یُنْکِرْ مُنْکَراً قُلِبَ فَجُعِلَ أَعْلَاهُ أَسْفَلَهُ وَ أَسْفَلُهُ أَعْلَاه‏}}؛ نهج البلاغه، حکمت ٣٧٥.</ref>.<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص ۸۱- ۸۲.</ref>
*[[وهب بن عبدالله بن مسلمه]]، ملقب به ابوجحیفه، از [[یاران امام]] [[علی]] {{ع}} بود که محضر [[پیامبر اکرم]] {{صل}} را [[درک]] و از ایشان [[روایت]] [[نقل]] کرده است، اما هنگام [[رحلت]] ایشان هنوز به سن [[بلوغ]] نرسیده بود. نام او را در شمار [[راویان حدیث]] [[غدیر]] یاد کرده‌اند. او در تمام [[جنگ‌ها]] در رکاب [[امام علی]] {{ع}} حاضر بود و مورد اعتماد و [[محبت]] [[امام]] {{ع}} قرار داشت، تا آن‌جا که [[امام]] [[لقب]] "وهب الخیر" و "وهب [[الله]]" را برای او برگزید. [[شریف رضی]] در [[نهج البلاغه]] روایتی را از قول او [[نقل]] می‌کند: [[ابوجُحَیفه]] گوید از [[امیرمؤمنان]] –درود [[خدا]] بر او- شنیدم که می‌فرمود: نخستین جهادی که در آن [[شکست]] می‌خورید، [[جهاد]] با دست‌هاتان است و آن‌گاه [[جهاد]] با زبانتان و سپس [[جهاد]] با قلبتان. پس از آنکه قلباً کار نیک را نشناسد و از کار زشت بیزاری نجوید، باژگونه شود، پس [[ارزش‌ها]] در دیدگاه او سقوط کند و پستی‌ها اوج گیرد<ref>{{متن حدیث| [إِنَّ أَوَّلَ‏] أَوَّلُ مَا تُغْلَبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْجِهَادِ الْجِهَادُ بِأَیْدِیکُمْ ثُمَّ بِأَلْسِنَتِکُمْ ثُمَّ بِقُلُوبِکُمْ فَمَنْ لَمْ یَعْرِفْ بِقَلْبِهِ مَعْرُوفاً وَ لَمْ یُنْکِرْ مُنْکَراً قُلِبَ فَجُعِلَ أَعْلَاهُ أَسْفَلَهُ وَ أَسْفَلُهُ أَعْلَاه‏}}؛ نهج البلاغه، حکمت ٣٧٥.</ref>.<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص ۸۱- ۸۲.</ref>
 
== پرسش‌های وابسته ==
 
== جستارهای وابسته ==


==منابع==
==منابع==
خط ۱۳: خط ۳۴:


==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}


{{پانویس2}}
[[رده:یاران امام علی]]
 
[[رده:امام علی]]
[[رده:ابوجحیفه]]
[[رده:ابوجحیفه]]
[[رده:صحابه]]
[[رده:مدخل نهج البلاغه]]
[[رده:مدخل نهج البلاغه]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
۲۶٬۷۰۱

ویرایش