امیرالأمراء: تفاوت میان نسخه‌ها

آن‌گاه که [[حاکمیت]] [[خلفای عباسی]] رو به [[ضعف]] نهاد، [[هرج و مرج]] در [[جامعه]]، به اوج خود رسیده بود؛ زیرا امرای نواحی، از [[ضعف]] [[حکومت]] مرکزی [[سوء]] استفاده کرده و با فشار و [[زورگویی]] بر اقشار مختلف [[جامعه]] - تحت عنوان جمع‌آوری [[مالیات]] - به چپاول آنها می‌پرداختند. [[حکومت]] مرکزی، جهت [[رهایی]] از [[بحران]] و رفع مشکل، چاره را در تعویض [[وزرا]] دید. در واقع، به دنبال افرادی بود که به همه [[شؤون]] [[دولت]] [[آگاهی]] داشته و بر [[مشکلات]] آن، فائق آید<ref>تاریخ تمدن اسلامی، ج۱، ص۱۵۳.</ref>. در زمان [[خلیفه]] "[[راضی]]" - ۳۲۲-۳۲۹ ه.ق - بسیاری از [[وزرا]]، یکی پس از دیگری جایگزین شدند و آخرین آنها، "[[سلیمان بن حسن بن مخلد]]" - [[والی بصره]] و [[واسط]]- بود که [[لقب]] "امیر الأمراء" گرفت<ref>تاریخ الطبری، ج۳، ص۱۲۹۹.</ref>. این [[لقب]]، تا زمان پسران [[بویه]] - ۴۴۹ ه.ق - میان [[حکام]] مرسوم بود. در مقابل امیرالأمراء، [[لقب]] "[[رئیس]] الرؤسا" قرار داشت که ویژه [[جانشینان]] [[خلیفه]] بود و در زمان سلاجقه، به عنوان امیرالأمراء بازگشت<ref>تاریخ تمدن اسلامی، ج۱، ص۱۵۳.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ص ۵۱.</ref>.