کمک به ظالم: تفاوت میان نسخه‌ها

اعوان ظلمه - به معنای [[یاری‌دهندگان ستمکاران]] - به کسانی گویند که باعث تقویت [[ستمکاران]] شوند. [[حرمت]] عضویت در [[دستگاه جور]]، نزد [[شیعه]] امری مسلّم و همپایه [[کفر]] به شمار آمده است<ref>مکاسب، ج۲، ص۵۳؛ وسایل الشیعه، ج۱۲، کتاب التجاره، باب ۴۲، حدیث ۱۷-۱ و باب ۴۵، حدیث ۱۲-۱؛ الکافی، ج۸، ص۱۴، حدیث ۲.</ref>. تنها در دو مورد ورود به [[دستگاه ظلم]] تجویز شده است.

#به خاطر [[اقدام]] به [[تأمین مصالح عمومی]] شیعه و [[یاری رساندن به مؤمنین]] از طریق [[نفوذ]] در دستگاه ظلم<ref>المکاسب المحرمة، ج۲، ص۱۳۳.</ref>، همچون "[[علی بن یقطین]]" که به [[دستور]] [[امام هفتم]]{{ع}} در دربار [[هارون]] حضور داشت<ref>وسایل الشیعه، ج۱۲، کتاب التجاره، باب ۴۶، حدیث ۱ و ۱۶؛ من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۱۰۸ و ۴۵۱؛ کافی، ج۵، ص۱۱۲؛ مفتاح الکرامه، ج۴، کتاب التجاره، باب الولایه من قبل الجائر، ص۱۱۳.</ref>.

#در صورت [[اکراه]] و [[اضطرار]]، که ناگزیر به قبول [[مسؤولیت]] در دستگاه ظلم باشد. در این صورت تا وقتی که به ارتکاب [[قتل]] منتهی نشود مجاز است<ref>وسایل الشیعه، ج۱۲، کتاب التجاره، باب ۴۶، حدیث ۸؛ مکاسب، ج۲، ص۵۸؛ مفتاح الکرامه، ج۴، کتاب التجاره، باب الولایه من قبل الجائر، ص۱۱۳.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۳۶.</ref>.