ابن قیس همدانی در تراجم و رجال: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'مانع' به 'مانع'
جز (جایگزینی متن - 'کف' به 'کف') |
جز (جایگزینی متن - 'مانع' به 'مانع') |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
*اگرچه [[حضرت]] به نحوی قضیه [[جایگزینی]] [[حسان بن مخدوج]] را از [[اشعث]] [[اصلاح]] کرد اما سخنان به [[حق]] و [[استوار]] سعید در [[آرامش]] معترضین بی‌تاثیر نبود. | *اگرچه [[حضرت]] به نحوی قضیه [[جایگزینی]] [[حسان بن مخدوج]] را از [[اشعث]] [[اصلاح]] کرد اما سخنان به [[حق]] و [[استوار]] سعید در [[آرامش]] معترضین بی‌تاثیر نبود. | ||
*از جمله فعالیت سعید در [[صفین]] این بود که [[امام]]{{ع}} در این [[نبرد]] تمام تلاش خود را به کار برد شاید بتواند جلوی [[جنگ]] را بگیرد، لذا افراد پرنفوذ و با شخصیتی چون [[بشیر بن عمرو انصاری]]، و [[سعید بن قیس همدانی]] و [[شبث بن ربعی]] را نزد [[معاویه]] فرستاد تا شاید او را از [[جنگ]] و [[خون‌ریزی]] باز دارند و با [[صلح]] و [[مذاکره]] مسائل و [[مشکلات]] رفع شود؛ اما [[معاویه]] در عوض این پیشنهاد منطقی، پاسخ [[تندی]] داد و [[اعلان]] کرد میان ما و شما جز [[شمشیر]] چیز دیگری نخواهد بود از این رو [[نمایندگان]] [[امام]]{{ع}} با [[دست]] خالی به اردوگاه خودی بازگشتند و نظر [[معاویه]] را به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} رساندند<ref>ر.ک: وقعه صفین، ص۱۸۷ و ۱۸۸.</ref>. | *از جمله فعالیت سعید در [[صفین]] این بود که [[امام]]{{ع}} در این [[نبرد]] تمام تلاش خود را به کار برد شاید بتواند جلوی [[جنگ]] را بگیرد، لذا افراد پرنفوذ و با شخصیتی چون [[بشیر بن عمرو انصاری]]، و [[سعید بن قیس همدانی]] و [[شبث بن ربعی]] را نزد [[معاویه]] فرستاد تا شاید او را از [[جنگ]] و [[خون‌ریزی]] باز دارند و با [[صلح]] و [[مذاکره]] مسائل و [[مشکلات]] رفع شود؛ اما [[معاویه]] در عوض این پیشنهاد منطقی، پاسخ [[تندی]] داد و [[اعلان]] کرد میان ما و شما جز [[شمشیر]] چیز دیگری نخواهد بود از این رو [[نمایندگان]] [[امام]]{{ع}} با [[دست]] خالی به اردوگاه خودی بازگشتند و نظر [[معاویه]] را به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} رساندند<ref>ر.ک: وقعه صفین، ص۱۸۷ و ۱۸۸.</ref>. | ||
*اگرچه بعد از این گفت و گوها باز هم گروهی از [[قاریان]] [[عراق]] و [[شام]] که سی هزار نفر بودند در کنار [[صفین]] قرارگاهی زدند و سران آنان چون [[علقمه بن قیس]]، [[عبیده سلمانی]]، [[عبدالله بن عتبه]] و [[عامر بن عبدالقیس]] که از [[شاگردان]] [[عبدالله بن مسعود]] بودند، شروع به آمد و شد میان [[سپاهیان]] [[حضرت علی]]{{ع}} و [[معاویه]] نمودند و مدت سه ماه این رفت و آمد ادامه داشت، و در طول این مدت [[معاویه]] هر چه توانست [[دلیل]] و مدرک برای [[جنگ]] و [[خون‌ریزی]] ارائه داد، اما همین که به محض [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} می‌آمدند و پاسخ [[معاویه]] را می‌شنیدند، قانع می‌شدند و مجدداً به [[معاویه]] مراجعه می‌کردند و نظر [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} را به او می‌گفتند؛ اما تمام این رفت و آمدها و مذاکرات و پیشنهادات آرام‌بخش و | *اگرچه بعد از این گفت و گوها باز هم گروهی از [[قاریان]] [[عراق]] و [[شام]] که سی هزار نفر بودند در کنار [[صفین]] قرارگاهی زدند و سران آنان چون [[علقمه بن قیس]]، [[عبیده سلمانی]]، [[عبدالله بن عتبه]] و [[عامر بن عبدالقیس]] که از [[شاگردان]] [[عبدالله بن مسعود]] بودند، شروع به آمد و شد میان [[سپاهیان]] [[حضرت علی]]{{ع}} و [[معاویه]] نمودند و مدت سه ماه این رفت و آمد ادامه داشت، و در طول این مدت [[معاویه]] هر چه توانست [[دلیل]] و مدرک برای [[جنگ]] و [[خون‌ریزی]] ارائه داد، اما همین که به محض [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} می‌آمدند و پاسخ [[معاویه]] را می‌شنیدند، قانع می‌شدند و مجدداً به [[معاویه]] مراجعه می‌کردند و نظر [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} را به او می‌گفتند؛ اما تمام این رفت و آمدها و مذاکرات و پیشنهادات آرام‌بخش و مانع از [[خون‌ریزی]]، تأثیری بر [[خیره]] [[سری]] [[معاویه]] نداشت و حاضر نشد تن به [[حق]] دهد و [[عاقبت]] آماده [[جنگ]] شد<ref>تفصیل مطلب در شرح حال «علقمه بن قیس» خواهد آمد.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۶۳۶-۶۳۷.</ref> | ||
==[[دلسوزی]] سعید برای [[امام]]{{ع}}== | ==[[دلسوزی]] سعید برای [[امام]]{{ع}}== | ||