امام علی در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

* [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} فرمود: اگر درختان قلم شوند و دریاها مرکّب، و جنّیان حسابگر شوند و [[آدمیان]] نویسنده، نمی‌توانند [[فضایل]] [[امام علی|علی]]{{ع}} را برشمارند.<ref>مناقب، خوارزمی، ص ۲</ref> با آنکه در دوران [[صدر]] [[اسلام]]، [[دوستان]] [[امام علی|علی]]{{ع}} از [[ترس]] و [[دشمنان]] از روی [[حسد]]، [[فضایل]] او را [[کتمان]] کردند، امّا [[فضایل]] او [[شرق]] و [[غرب]] [[جهان]] را پر کرده است (مضمون [[کلام]] [[خلیل بن احمد فراهیدی]])<ref>تنقیح المقال، ج 1 ص ۴۰۳، فیض کاشانی چنین نقل کرده است که از دانشمندی دربارۀ فضایل علی پرسیدند، گفت: «ما اقول فی رجل کتم اعداؤه فضائله حسدا و عداوة، و کتم اولیاؤه فضائله خوفا و تقیّة ثمّ ظهر من بین الکتمانین فضائل طبّقت الخافقین» (محجة البیضاء، ج 1 ص ۲۴۵). این مضمون در شعری به این صورت آمده است: لقد کتموا آثار آل محمّد محبّهم خوفا و اعدائهم بغضا فأبرز من بین الفریقین نبذة بها ملأ اللّه السّموات و الأرضا منتخب التواریخ، ص ۷۸۶ و ۱۴۷</ref> و به قول [[ابن ابی الحدید]]، نام و [[فضایل]] او همچون مشک، هرچه پنهان‌تر می‌شد، بوی دل‌انگیزش به مشام [[جان‌ها]] بیشتر می‌رسید و مثل [[خورشید]] زیر [[ابر]] [[نور]] می‌افشاند و مانند [[روشنایی]] روز، آشکار می‌شد.<ref>شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج ۱ ص ۱۷</ref> با آنکه [[مناقب]] آن [[حضرت]] بی‌شمار است و حجم عظیمی از کتب [[روایی]] را آکنده است، امّا به اختصار، برخی از آنها یاد می‌شود: