بازگشت خورشید برای امام علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'پنهان' به 'پنهان'
جز (جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار') |
جز (جایگزینی متن - 'پنهان' به 'پنهان') |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==کسی که [[خورشید]] برایش بازگشت== | ==کسی که [[خورشید]] برایش بازگشت== | ||
* [[امام صادق]]{{ع}}: روزی به هنگام عصر، یک [[گله]] اسب بر [[سلیمان]] بن [[داوود]]{{عم}} عرضه شدو وی به بررسی آنها پرداخت، تا آنکه [[خورشید]]، ناپدید شد. به فرشتگان‌فرمود: [[خورشید]] را برای من برگردانید تا نمازم را در وقت آن، بگزارم. آنان، [[خورشید]] را برگرداندند. آن گاه، وی برخاست و پاها و گردنش را مسح‌کرد که این شیوه وضوی آنان برای [[نماز]] بود- و به آن دسته از یارانش که‌نمازشان [[قضا]] شده بود، [[فرمان]] داد چنین کنند. سپس ایستاد و [[نماز]] گزارد. هنگامی که از نمازْ فارغ شد، خورشیدْ | * [[امام صادق]]{{ع}}: روزی به هنگام عصر، یک [[گله]] اسب بر [[سلیمان]] بن [[داوود]]{{عم}} عرضه شدو وی به بررسی آنها پرداخت، تا آنکه [[خورشید]]، ناپدید شد. به فرشتگان‌فرمود: [[خورشید]] را برای من برگردانید تا نمازم را در وقت آن، بگزارم. آنان، [[خورشید]] را برگرداندند. آن گاه، وی برخاست و پاها و گردنش را مسح‌کرد که این شیوه وضوی آنان برای [[نماز]] بود- و به آن دسته از یارانش که‌نمازشان [[قضا]] شده بود، [[فرمان]] داد چنین کنند. سپس ایستاد و [[نماز]] گزارد. هنگامی که از نمازْ فارغ شد، خورشیدْ پنهان شد وستاره‌ها طلوع کردند. این، [همان] [[کلام]] خدای عز و جل است که: "و [[سلیمان]] را به [[داوود]] بخشیدیم. چه [[نیکو]] بنده‌ای! به [[راستی]]، او توبه‌کار بود. هنگامی که [طرف] غروب، اسب‌های اصیل را بر او عرضه کردند، [سلیمان] گفت: به [[راستی]] که من [[دوستی]] اسبان را بر یاد پروردگارم ترجیح دادم، تا [هنگام [[نماز]] [[گذشت]] و] [[خورشید]] در پس [[حجاب]] [[ظلمت]] شد. [سپس گفت:] [[خورشید]] را نزد من باز گردانید. پس، شروع کرد به دست کشیدن بر ساق‌ها و گردن‌ها"<ref>ص: آیات ۳۰- ۳۳.</ref><ref>{{متن حدیث|الإمام الصادق{{ع}}: إن سُلَیمانَ بنَ داوودَ{{ع}} عُرِضَ عَلَیهِ ذاتَ یومٍ بِالعَشِی الخیلُ، فَاشتَغَلَ بِالنظَرِ إلَیها حَتی تَوارَتِ الشمسُ بِالحِجابِ، فَقالَ لِلمَلائِکةِ: رُدوا الشمسَ عَلَی حَتی اصَلی صَلاتی فی وَقتِها! فَرَدوها، فَقامَ فَمَسَحَ ساقَیهِ وعُنُقَهُ، وأمَرَ أصحابَهُ الذینَ فاتَتهُم الصلاةُ مَعَهُ بِمِثلِ ذلِک- وکانَ ذلِک وُضوءَهُم لِلصلاةِ- ثُم قامَ فَصَلی، فَلَما فَرَغَ غابَتِ الشمسُ وطَلَعَتِ النجومُ. ذلِک قَولُ اللهِ عَز وجَل: «وَ وَهَبْنَا لِدَاوُدَ سُلَیمنَ نِعْمَ الْعَبْدُ إِنهُ أَوابٌ* إِذْ عُرِضَ عَلَیهِ بِالْعَشِی الصفِنتُ الْجِیادُ* فَقَالَ إِنی أَحْبَبْتُ حُب الْخَیرِ عَن ذِکرِ رَبی حَتی تَوَارَتْ بِالْحِجَابِ* رُدوهَا عَلَی فَطَفِقَ مَسْحًا بِالسوقِ وَ الْأَعْنَاقِ»}} (کتاب من لا یحضره الفقیه، ج ۱، ص ۲۰۲، ح ۶۰۷).</ref>. | ||
==دو بار بازگشت [[خورشید]] برای [[امام]]{{ع}}== | ==دو بار بازگشت [[خورشید]] برای [[امام]]{{ع}}== | ||
* [[امام علی]]{{ع}}: [[خداوند]]- که [[خجسته]] و والاست-، [[خورشید]] را دو بار برای من برگرداند وبجز برای من، برای هیچ کس از [[امت محمد]]{{صل}} [[خورشید]] را برنگرداند<ref>{{متن حدیث|الإمام علی{{ع}}: إن اللهَ تَبارَک وتَعالی رَد عَلَی الشمسَ مَرتَینِ، ولَم یرُدها عَلی أحَدٍ مِن امةِ مُحَمدٍ{{صل}} غَیری}} (الخصال، ص ۵۸۰، ح ۱).</ref>. | * [[امام علی]]{{ع}}: [[خداوند]]- که [[خجسته]] و والاست-، [[خورشید]] را دو بار برای من برگرداند وبجز برای من، برای هیچ کس از [[امت محمد]]{{صل}} [[خورشید]] را برنگرداند<ref>{{متن حدیث|الإمام علی{{ع}}: إن اللهَ تَبارَک وتَعالی رَد عَلَی الشمسَ مَرتَینِ، ولَم یرُدها عَلی أحَدٍ مِن امةِ مُحَمدٍ{{صل}} غَیری}} (الخصال، ص ۵۸۰، ح ۱).</ref>. | ||