دیدگاه یهود درباره انتظار چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
دیدگاه یهود درباره انتظار چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۷ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۲۸
، ۲۷ دسامبر ۲۰۲۰جایگزینی متن - 'قوت' به 'قوت'
جز (added Category:پرسشهای مربوط به انتظار فرج using HotCat) |
جز (جایگزینی متن - 'قوت' به 'قوت') |
||
خط ۱۱۰: | خط ۱۱۰: | ||
::::::[[انتظار]] [[مسیح]] اساسا برگرفته از [[تفکر]] [[یهودی]] است. [[یهودیان]] در زمانهای گذشته به [[دلیل]] نگرانی از وضع موجود، گذشته خود را مورد توجه قرار میدادند و در واقع آنها پس از اولین ویرانی [[شهر]] [[بیت المقدس]] [[منتظر ظهور]] [[رهبری]] قدرتمند و فاتح بودهاند که [[قدرت]] و [[عظمت]] این [[قوم]] را که به [[اعتقاد]] خودشان در تورات قوم [[خداوند]] نامیده شدند به عصر درخشان [[داوود]] و [[سلیمان]] برگرداند. ماشیح (Mashiah) همان طور که گذشت [[لقب]] [[پادشاهان]] بنی [[اسرائیل]] بود و بر اساس [[اعتقادات]] پیشینیان [[یهود]]، هرگاه فردی در حضور جمع توسط پیامبران با روغن مقدسی مسح میشد در واقع با این روش آن فرد به عنوان فرد مقدس برای قوم محسوب میگردید که این کلمه بعدها برای شخصیت آرمانی [[یهود]] به کار رفت و بعد از این اطلاق، [[بنی اسرائیل]] [[منتظر]] [[پادشاه]] آرمانی خود بودند و به آن، عشق میورزیدند. | ::::::[[انتظار]] [[مسیح]] اساسا برگرفته از [[تفکر]] [[یهودی]] است. [[یهودیان]] در زمانهای گذشته به [[دلیل]] نگرانی از وضع موجود، گذشته خود را مورد توجه قرار میدادند و در واقع آنها پس از اولین ویرانی [[شهر]] [[بیت المقدس]] [[منتظر ظهور]] [[رهبری]] قدرتمند و فاتح بودهاند که [[قدرت]] و [[عظمت]] این [[قوم]] را که به [[اعتقاد]] خودشان در تورات قوم [[خداوند]] نامیده شدند به عصر درخشان [[داوود]] و [[سلیمان]] برگرداند. ماشیح (Mashiah) همان طور که گذشت [[لقب]] [[پادشاهان]] بنی [[اسرائیل]] بود و بر اساس [[اعتقادات]] پیشینیان [[یهود]]، هرگاه فردی در حضور جمع توسط پیامبران با روغن مقدسی مسح میشد در واقع با این روش آن فرد به عنوان فرد مقدس برای قوم محسوب میگردید که این کلمه بعدها برای شخصیت آرمانی [[یهود]] به کار رفت و بعد از این اطلاق، [[بنی اسرائیل]] [[منتظر]] [[پادشاه]] آرمانی خود بودند و به آن، عشق میورزیدند. | ||
::::::در تلمود به [[مأموریت]] [[ماشیح]] اشاره شده و آمده است: "انبیای [[بنی اسرائیل]] به کرات به "روزهای آخر" (که هنوز فرانرسیده است) به عنوان دورانی که در آن [[عظمت]] ملی [[یهود]] به آخرین حد اعتلای خود خواهد رسید، اشاره کردهاند، این [[امید]] به یک [[آینده]] [[نورانی]] و مشحون از [[سعادت]] در [[دل]] [[عامه]] [[مردم]] سخت جایگزین شد، و با گذشت زمان نه فقط شدت پیدا کرد، بلکه رؤیاهای شگفتانگیزی را نیز که در [[جهان]] [[آینده]]، تحقق خواهد یافت، دربرگرفت. این [[آینده]] درخشان و با [[شکوه]]، در اطراف شخصیت ماشیح (تدهین شده، با روغن مسح [[مقدس]]) که از جانب [[خداوند]] [[مأموریت]] خواهد داشت تا این دوران تازه و پر از شگفتیها را آغاز کند، تمرکز خواهد یافت"<ref>گنجینهای از تلمود، تألیف راب دکتر، ا، کهن، ترجمه امیر فریدون گرگانی، چاپخانه زیبا، ۰۵۳۱، ص ۱۵۳</ref>. | ::::::در تلمود به [[مأموریت]] [[ماشیح]] اشاره شده و آمده است: "انبیای [[بنی اسرائیل]] به کرات به "روزهای آخر" (که هنوز فرانرسیده است) به عنوان دورانی که در آن [[عظمت]] ملی [[یهود]] به آخرین حد اعتلای خود خواهد رسید، اشاره کردهاند، این [[امید]] به یک [[آینده]] [[نورانی]] و مشحون از [[سعادت]] در [[دل]] [[عامه]] [[مردم]] سخت جایگزین شد، و با گذشت زمان نه فقط شدت پیدا کرد، بلکه رؤیاهای شگفتانگیزی را نیز که در [[جهان]] [[آینده]]، تحقق خواهد یافت، دربرگرفت. این [[آینده]] درخشان و با [[شکوه]]، در اطراف شخصیت ماشیح (تدهین شده، با روغن مسح [[مقدس]]) که از جانب [[خداوند]] [[مأموریت]] خواهد داشت تا این دوران تازه و پر از شگفتیها را آغاز کند، تمرکز خواهد یافت"<ref>گنجینهای از تلمود، تألیف راب دکتر، ا، کهن، ترجمه امیر فریدون گرگانی، چاپخانه زیبا، ۰۵۳۱، ص ۱۵۳</ref>. | ||
::::::مهمترین مژده ظهور مسیح در کتاب [[اشعیای نبی]] آمده است: "نهالی از تنه یسا ([[پدر]] [[داوود]]) بیرون آمده، شاخهای از ریشههایش خواهد شکفت و [[روح]] [[خداوند]] بر او قرار خواهد گرفت، یعنی [[روح]] حکمت و فهم و روح [[مشورت]] و | ::::::مهمترین مژده ظهور مسیح در کتاب [[اشعیای نبی]] آمده است: "نهالی از تنه یسا ([[پدر]] [[داوود]]) بیرون آمده، شاخهای از ریشههایش خواهد شکفت و [[روح]] [[خداوند]] بر او قرار خواهد گرفت، یعنی [[روح]] حکمت و فهم و روح [[مشورت]] و قوت و [[روح]] [[معرفت]] و [[ترس]] از [[خداوند]]. خوشی او در [[ترس]] [[خداوند]] خواهد بود و موافق رؤیت چشم خود [[داوری]] نخواهد کرد و بر وفق سمع گوشهای خویش تنبیه نخواهد نمود. بلکه [[مسکینان]] را به [[عدالت]] [[داوری]] خواهد کرد و به جهت مظلومان [[زمین]]، به [[راستی]] [[حکم]] خواهد نمود. [[جهان]] را به عصای دهان خویش زده، شریران را به نفخه لبهای خود خواهد کشت، کمربند کمرش [[عدالت]] خواهد بود و کمربند میانش [[امانت]]، گرگ با بره سکونت خواهد داشت و پلنگ با بزغاله خواهد خوابید و گوساله و شیر و پرواری با هم و طفل کوچک آنها را خواهد راند. گاو با خرس خواهد چرید و بچههای آنها با هم خواهند خوابید و شیر مثل گاو کاه خواهد خورد و طفل شیرخواره، بر سوراخ مار بازی خواهد کرد و طفل از شیر بازداشته شده، دست خود را بر خانه افعی خواهد گذاشت و در تمامی کوه [[مقدس]] من ضرر و فسادی نخواهند کرد؛ زیرا که جهان از [[معرفت خداوند]] پر خواهد بود، مثل آبهایی که دریا را میپوشاند"<ref>کتاب مقدس، انتشارات ایلام، چاپ دوم، ۹۹۹۱، اشعیاء ۱۱:۱-۹ ص ۴۹۷</ref>. | ||
::::::[[شور و هیجان]] [[انتظار]] [[پادشاه]] آرمانی در [[تاریخ]] پر از التهاب یهودیت فراوان به چشم میخورد [[یهودیان]] در طول اعصار گذشته تمام [[مصائب]] و [[سختیها]] و آوارگیها را با امید آمدن منجی موعود متحمل شدهاند و [[باور]] شخصیت آرمانی به زمانهای سخت و محنتبار برمیگردد و در همین دورهها شکوفا میشود و باور مسیح به عنوان یکی از پاسخهای ممکن برای نجات مطرح میشود. | ::::::[[شور و هیجان]] [[انتظار]] [[پادشاه]] آرمانی در [[تاریخ]] پر از التهاب یهودیت فراوان به چشم میخورد [[یهودیان]] در طول اعصار گذشته تمام [[مصائب]] و [[سختیها]] و آوارگیها را با امید آمدن منجی موعود متحمل شدهاند و [[باور]] شخصیت آرمانی به زمانهای سخت و محنتبار برمیگردد و در همین دورهها شکوفا میشود و باور مسیح به عنوان یکی از پاسخهای ممکن برای نجات مطرح میشود. | ||
::::::در این خصوص آمده است: "این نکته که [[ماشیح]] دورانی از [[صلح]] پایدار و بیزوال و [[شادمانی]] و [[خرسندی]] را در سراسر جهان پدید خواهد آورد، بالطبع تأکید شده است...". در [[جهان]] کنونی، [[انسان]] بنایی را میسازد و دیگری آن را فرسوده میکند. کسی نهالی را مینشاند، و دیگری میوه آن را میخورد". اما درباره جهان [[آینده]] مکتوب است: "آنها بنا نخواهند کرد تا دیگری در آن ساکن شود، و (درخت) غرس نخواهند کرد تا دیگری (میوه آن را) بخورد... زحمت بیهوده نخواهند کشید...". ([[صفنیا]]، ۳:۹ تنحو ما نوح، ۹۱) بیش از همه [[ملتها]]، [[ملت]] [[اسرائیل]] با [[ظهور]] [[ماشیح]] خوشبخت خواهد شد و [[ظلم]] و جوری که از جهانیان متعدی [[تحمل]] کرده است پایان خواهد یافت و به [[مقام]] [[عالی]] که خداوند برایش مقدر کرده است خواهد رسید"<ref>گنجینهای از تلمود، تألیف دکتر راب، ا، کهن، ترجمه امیر فریدون گرگانی، چاپخانه زیبا، ۰۵۳۱، ۰۶۳-۹۵۳</ref>. | ::::::در این خصوص آمده است: "این نکته که [[ماشیح]] دورانی از [[صلح]] پایدار و بیزوال و [[شادمانی]] و [[خرسندی]] را در سراسر جهان پدید خواهد آورد، بالطبع تأکید شده است...". در [[جهان]] کنونی، [[انسان]] بنایی را میسازد و دیگری آن را فرسوده میکند. کسی نهالی را مینشاند، و دیگری میوه آن را میخورد". اما درباره جهان [[آینده]] مکتوب است: "آنها بنا نخواهند کرد تا دیگری در آن ساکن شود، و (درخت) غرس نخواهند کرد تا دیگری (میوه آن را) بخورد... زحمت بیهوده نخواهند کشید...". ([[صفنیا]]، ۳:۹ تنحو ما نوح، ۹۱) بیش از همه [[ملتها]]، [[ملت]] [[اسرائیل]] با [[ظهور]] [[ماشیح]] خوشبخت خواهد شد و [[ظلم]] و جوری که از جهانیان متعدی [[تحمل]] کرده است پایان خواهد یافت و به [[مقام]] [[عالی]] که خداوند برایش مقدر کرده است خواهد رسید"<ref>گنجینهای از تلمود، تألیف دکتر راب، ا، کهن، ترجمه امیر فریدون گرگانی، چاپخانه زیبا، ۰۵۳۱، ۰۶۳-۹۵۳</ref>. |