پرش به محتوا

ریشه‌های انحراف مدعیان دروغین مهدویت چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'پنهان' به 'پنهان'
جز (جایگزینی متن - 'پنهان' به 'پنهان')
خط ۴۵: خط ۴۵:
::::::حجت الاسلام و السلمین '''[[غلام رسول محسنی ارزگانی]]'''، در مقاله ''«[[آسیب‌شناسی فرهنگ انتظار و مهدی‌باوری (مقاله)|آسیب‌شناسی فرهنگ انتظار و مهدی‌باوری]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::حجت الاسلام و السلمین '''[[غلام رسول محسنی ارزگانی]]'''، در مقاله ''«[[آسیب‌شناسی فرهنگ انتظار و مهدی‌باوری (مقاله)|آسیب‌شناسی فرهنگ انتظار و مهدی‌باوری]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«بنا به رویکرد آسیب‌شناختی به زمینه‌های تشکیل [[دولت کریمه]]، دو آسیب می‌تواند ارکان این [[حکومت]] را تهدید کند:
::::::«بنا به رویکرد آسیب‌شناختی به زمینه‌های تشکیل [[دولت کریمه]]، دو آسیب می‌تواند ارکان این [[حکومت]] را تهدید کند:
:::::#'''تهدید [[شخصیت حقیقی]] [[امام مهدی]]{{ع}} ([[رهبری]]):''' [[امام علی]]{{ع}} برای [[تبیین]] نخستین آسیب [[دولت کریمه مهدوی]]، رخداد [[غیبت]] را مطرح نموده و چنین فرموده است: "... [[حجت خدا]] بنابر مصلحتی که بر وی [[آشکار]] گردد، از دیدها [[پنهان]] شود؛ زیرا [[فتنه]] چنان در قلب‌ها جای گیرد که حتی نزدیک‌ترین [[مردمان]] به وی، سرسخت‌ترین [[دشمنان]] او گردد. آنگاه، خدای... به کمکش خواهد شتافت و [[دین]] پیامبرش را به دست او بر همه [[ادیان]] پیروز خواهد کرد؛ هرچند [[کافران]] را خوشایند نباشد"<ref>طبرسی، احمد، احتجاج، ج۱، ص۶۳۳.</ref>. برپایه این [[حدیث شریف]]، [[حفاظت]] از [[جان]] [[رهبری]] [[دولت مهدی]]{{ع}}، نخستین [[دلیل]] رخداد [[غیبت]] ایشان شمرده می‌شود. با این [[وصف]]، نیروهای نفوذی نظام‌های [[غاصب]] و یا اندیشه‌های دیگر [[انحرافی]]، از طریق دسیسه‌های [[سیاسی]] و [[انحرافی]]، وارد شبکه [[اندیشه]] [[امامت و مهدویت]] گردیده و از این طریق در صدد [[ترور]] [[رهبری]] این [[حکومت الهی]] شده است؛ زیرا [[اندیشه]] این [[حکومت]] و [[رهبری]] [[خواب]] [[دشمنان]] [[امامت و مهدویت]] را آشفته کرده‌اند. [[ادعای مهدویت]] و مهدی‌سازی، جدّی‌ترین آسیبی است که این [[حکومت الهی]] را از ناحیه‌ای [[رهبری]] ضربه‌‌پذیر نموده و [[منتظران]] این [[حکومت]] را از آن [[اندیشه]] یا [[منحرف]] کرده و یا بتردید وا دارند<ref>دانشنامه امام علی{{ع}}، ج۳، ص۲۹۲.</ref>.
:::::#'''تهدید [[شخصیت حقیقی]] [[امام مهدی]]{{ع}} ([[رهبری]]):''' [[امام علی]]{{ع}} برای [[تبیین]] نخستین آسیب [[دولت کریمه مهدوی]]، رخداد [[غیبت]] را مطرح نموده و چنین فرموده است: "... [[حجت خدا]] بنابر مصلحتی که بر وی [[آشکار]] گردد، از دیدها پنهان شود؛ زیرا [[فتنه]] چنان در قلب‌ها جای گیرد که حتی نزدیک‌ترین [[مردمان]] به وی، سرسخت‌ترین [[دشمنان]] او گردد. آنگاه، خدای... به کمکش خواهد شتافت و [[دین]] پیامبرش را به دست او بر همه [[ادیان]] پیروز خواهد کرد؛ هرچند [[کافران]] را خوشایند نباشد"<ref>طبرسی، احمد، احتجاج، ج۱، ص۶۳۳.</ref>. برپایه این [[حدیث شریف]]، [[حفاظت]] از [[جان]] [[رهبری]] [[دولت مهدی]]{{ع}}، نخستین [[دلیل]] رخداد [[غیبت]] ایشان شمرده می‌شود. با این [[وصف]]، نیروهای نفوذی نظام‌های [[غاصب]] و یا اندیشه‌های دیگر [[انحرافی]]، از طریق دسیسه‌های [[سیاسی]] و [[انحرافی]]، وارد شبکه [[اندیشه]] [[امامت و مهدویت]] گردیده و از این طریق در صدد [[ترور]] [[رهبری]] این [[حکومت الهی]] شده است؛ زیرا [[اندیشه]] این [[حکومت]] و [[رهبری]] [[خواب]] [[دشمنان]] [[امامت و مهدویت]] را آشفته کرده‌اند. [[ادعای مهدویت]] و مهدی‌سازی، جدّی‌ترین آسیبی است که این [[حکومت الهی]] را از ناحیه‌ای [[رهبری]] ضربه‌‌پذیر نموده و [[منتظران]] این [[حکومت]] را از آن [[اندیشه]] یا [[منحرف]] کرده و یا بتردید وا دارند<ref>دانشنامه امام علی{{ع}}، ج۳، ص۲۹۲.</ref>.
:::::#'''تهدید [[شخصیت حقوقی]] و پایگاه مردمی [[مهدوی]]:''' از دیگر ارکان [[حکومت]] و [[دولت مهدوی]]{{ع}}، پایگاه مردمی است؛ زیرا در هر [[حکومت]] و [[نظام]] [[رهبری]] آن، جنبه مردمی بودن، نقش اساسی دارد. از دیگر انگیزه‌های [[مدعیان مهدویت]] (آگاهانه و یا ناآگاهانه) آسیب‌رسانی و [[تخریب]] پایگاه مردمی این [[حکومت]] است؛ زیرا [[بیعت]] مردمی در طول [[تاریخ]]، چه در [[سیره]] [[ائمه اطهار]]{{عم}} و یا حکومت‌های [[غاصب]]، مفهوم کلیدی و نقش اساس در عرف [[اجتماعی]] و [[سیاسی]] داشته است. [[حاکمان]] [[غاصب]] و اندیشه‌های [[انحرافی]]، برای اینکه این پایگاه را [[سست]] کرده و پایه‌های مردمی [[حکومت]] را بی‌خاصیت کنند، در هر دوره زمانی، یا شخصاً [[ادّعای مهدویت]] نموده و یا شخصی را به عنوان [[مهدی]] معرفی کرده‌اند. اینگونه ادعاها، اندیشه‌های [[مردم]] و [[اعتقاد]] آنها را به [[مهدی]] و [[اندیشه]] مهدی‌باوری متزلزل نموده، وسیله [[تفرقه]] و پراکندگی [[اندیشه مهدویت]] می‌گردد. فلذا تهدید [[شخصیت حقوقی]] [[حضرت مهدی]] که همان پایگاه مردمی است، از طریق اینگونه ادعاهای دروغین [[تخریب]] می‌گردد. [[منتظران]] که [[زمینه‌ساز]] [[حکومت مهدوی]] باشند و [[انتظار]] [[حکومت]] کریمه را دارند، مردد گردیده، امیدشان در جهت [[تشکیل حکومت]] [[مهدوی]] به [[یأس]] تبدیل می‌گردد.
:::::#'''تهدید [[شخصیت حقوقی]] و پایگاه مردمی [[مهدوی]]:''' از دیگر ارکان [[حکومت]] و [[دولت مهدوی]]{{ع}}، پایگاه مردمی است؛ زیرا در هر [[حکومت]] و [[نظام]] [[رهبری]] آن، جنبه مردمی بودن، نقش اساسی دارد. از دیگر انگیزه‌های [[مدعیان مهدویت]] (آگاهانه و یا ناآگاهانه) آسیب‌رسانی و [[تخریب]] پایگاه مردمی این [[حکومت]] است؛ زیرا [[بیعت]] مردمی در طول [[تاریخ]]، چه در [[سیره]] [[ائمه اطهار]]{{عم}} و یا حکومت‌های [[غاصب]]، مفهوم کلیدی و نقش اساس در عرف [[اجتماعی]] و [[سیاسی]] داشته است. [[حاکمان]] [[غاصب]] و اندیشه‌های [[انحرافی]]، برای اینکه این پایگاه را [[سست]] کرده و پایه‌های مردمی [[حکومت]] را بی‌خاصیت کنند، در هر دوره زمانی، یا شخصاً [[ادّعای مهدویت]] نموده و یا شخصی را به عنوان [[مهدی]] معرفی کرده‌اند. اینگونه ادعاها، اندیشه‌های [[مردم]] و [[اعتقاد]] آنها را به [[مهدی]] و [[اندیشه]] مهدی‌باوری متزلزل نموده، وسیله [[تفرقه]] و پراکندگی [[اندیشه مهدویت]] می‌گردد. فلذا تهدید [[شخصیت حقوقی]] [[حضرت مهدی]] که همان پایگاه مردمی است، از طریق اینگونه ادعاهای دروغین [[تخریب]] می‌گردد. [[منتظران]] که [[زمینه‌ساز]] [[حکومت مهدوی]] باشند و [[انتظار]] [[حکومت]] کریمه را دارند، مردد گردیده، امیدشان در جهت [[تشکیل حکومت]] [[مهدوی]] به [[یأس]] تبدیل می‌گردد.
::::::از نمونه بارز اینگونه ادعاها و مهدی‌سازی، ادعای مهدی‌بودن [[محمد بن عبدالله]]، معروف به [[نفس زکیه]] است که در آغاز [[حکومت]] [[حاکمان عباسی]] آن را رودرروی [[امام صادق]]{{ع}} قرار داده بود. در این ادعا، هم تردیدی به [[امامت]] [[امام صادق]]{{ع}} ایجاد کرده و هم [[مردم]] را به دو دسته‌ [[پیروان]] [[امام صادق]]{{ع}} و [[نفس]] ذکیه تقسیم کردند. گروهی بنام حسینیون، [[نفس زکیه]] را در مقابل [[امام صادق]]{{ع}} به عنوان [[مهدی]] [[علم]] کردند. برخی با او [[بیعت]] نموده که [[عبدالله]] [[پدر]] او نیز از آن عده می‌باشد. [[منصور دوانقی]] که یکی از [[حاکمان عباسی]] بود، او نیز با نیرنگی که داشت [[بیعت]] کرده و پس از پاگرفتن [[حکومت عباسی]] آن [[بیعت]] را [[شکست]]. و همچنین، [[ادعای مهدویت]] [[مهدی عباسی]] از دیگر نمونه‌هایی است که عباسیون آن را [[علم]] کرده و از او [[حمایت]] نمودند<ref>اصفهانی، ابوالفرج، مقاتل الطالبین، ص۲۳۷.</ref>»<ref>[[غلام رسول محسنی ارزگانی|محسنی ارزگانی، غلام رسول]]، [[آسیب‌شناسی فرهنگ انتظار و مهدی‌باوری (مقاله)|آسیب‌شناسی فرهنگ انتظار و مهدی‌باوری]].</ref>.
::::::از نمونه بارز اینگونه ادعاها و مهدی‌سازی، ادعای مهدی‌بودن [[محمد بن عبدالله]]، معروف به [[نفس زکیه]] است که در آغاز [[حکومت]] [[حاکمان عباسی]] آن را رودرروی [[امام صادق]]{{ع}} قرار داده بود. در این ادعا، هم تردیدی به [[امامت]] [[امام صادق]]{{ع}} ایجاد کرده و هم [[مردم]] را به دو دسته‌ [[پیروان]] [[امام صادق]]{{ع}} و [[نفس]] ذکیه تقسیم کردند. گروهی بنام حسینیون، [[نفس زکیه]] را در مقابل [[امام صادق]]{{ع}} به عنوان [[مهدی]] [[علم]] کردند. برخی با او [[بیعت]] نموده که [[عبدالله]] [[پدر]] او نیز از آن عده می‌باشد. [[منصور دوانقی]] که یکی از [[حاکمان عباسی]] بود، او نیز با نیرنگی که داشت [[بیعت]] کرده و پس از پاگرفتن [[حکومت عباسی]] آن [[بیعت]] را [[شکست]]. و همچنین، [[ادعای مهدویت]] [[مهدی عباسی]] از دیگر نمونه‌هایی است که عباسیون آن را [[علم]] کرده و از او [[حمایت]] نمودند<ref>اصفهانی، ابوالفرج، مقاتل الطالبین، ص۲۳۷.</ref>»<ref>[[غلام رسول محسنی ارزگانی|محسنی ارزگانی، غلام رسول]]، [[آسیب‌شناسی فرهنگ انتظار و مهدی‌باوری (مقاله)|آسیب‌شناسی فرهنگ انتظار و مهدی‌باوری]].</ref>.
۲۱۸٬۲۲۷

ویرایش