حدیث رایت: تفاوت میان نسخهها
←جستارهای وابسته
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
* به این [[حدیث]] "[[حدیث خیبر]]" نیز گفته میشود. در [[جنگ خیبر]] که [[یهودیان]] در قلعههای خود موضع گرفته بودند و [[تسلیم]] نمیشدند، [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} ابتدا [[پرچم]] را به [[ابوبکر]] داد، او برای [[فتح]] قلعه رفت ولی کاری از پیش [[نبرد]]. سپس به [[عمر]] سپرد، او هم رفت و بدون [[فتح]] برگشت. [[پیامبر]] فرمود: فردا [[پرچم]] را به کسی خواهم داد که [[خدا]] و رسولش را [[دوست]] دارد، [[خدا]] و [[پیامبر|رسول]] هم او را [[دوست]] دارند و [[خداوند]] [[فتح]] را به دست او قرار میدهد و وی هرگز از میدان نمیگریزد<ref>{{عربی| لَأُعْطِيَنَّ الرَّايَةَ غَداً رَجُلًا يُحِبُّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يُحِبُّهُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ يَفْتَحُ اللَّهُ عَلَى يَدَيْهِ لَيْسَ بِفَرَّارٍ }}؛ اعیان الشیعه، ج ۱ ص ۳۳۷، سیرۀ ابن هشام، ج ۳ ص ۳۴۹، بحار الأنوار، ج ۳۹ ص ۸، الفصول المهمه، ص ۳۶، احقاق الحق، ج ۵ ص ۴۶۳ و ج ۱۶ ص ۲۲۰</ref>. این [[کلام نبوی]] نیز در نقلها به صورتهای مختلف آمده است. [[امام علی|علی]]{{ع}} با آنکه چشم درد داشت، به [[برکت]] [[پیامبر]] [[شفا]] یافت. [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]] [[پرچم]] را به او داد و [[خیبر]] به دست [[امام علی|علی]]{{ع}} گشوده شد. این [[فضیلت]] بزرگ در کتب [[تاریخ]] و [[مجموعههای روایی]] و تألیفات [[مناقب]] آمده و از ویژگیهای [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} به شمار میرود. [[حسان بن ثابت]] در آن واقعه از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} اجازه خواست و این منقبت را به [[شعر]] بیان کرد<ref>بحار الأنوار، ج ۳۹ ص ۱۵</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۱۱.</ref> | * به این [[حدیث]] "[[حدیث خیبر]]" نیز گفته میشود. در [[جنگ خیبر]] که [[یهودیان]] در قلعههای خود موضع گرفته بودند و [[تسلیم]] نمیشدند، [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} ابتدا [[پرچم]] را به [[ابوبکر]] داد، او برای [[فتح]] قلعه رفت ولی کاری از پیش [[نبرد]]. سپس به [[عمر]] سپرد، او هم رفت و بدون [[فتح]] برگشت. [[پیامبر]] فرمود: فردا [[پرچم]] را به کسی خواهم داد که [[خدا]] و رسولش را [[دوست]] دارد، [[خدا]] و [[پیامبر|رسول]] هم او را [[دوست]] دارند و [[خداوند]] [[فتح]] را به دست او قرار میدهد و وی هرگز از میدان نمیگریزد<ref>{{عربی| لَأُعْطِيَنَّ الرَّايَةَ غَداً رَجُلًا يُحِبُّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يُحِبُّهُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ يَفْتَحُ اللَّهُ عَلَى يَدَيْهِ لَيْسَ بِفَرَّارٍ }}؛ اعیان الشیعه، ج ۱ ص ۳۳۷، سیرۀ ابن هشام، ج ۳ ص ۳۴۹، بحار الأنوار، ج ۳۹ ص ۸، الفصول المهمه، ص ۳۶، احقاق الحق، ج ۵ ص ۴۶۳ و ج ۱۶ ص ۲۲۰</ref>. این [[کلام نبوی]] نیز در نقلها به صورتهای مختلف آمده است. [[امام علی|علی]]{{ع}} با آنکه چشم درد داشت، به [[برکت]] [[پیامبر]] [[شفا]] یافت. [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]] [[پرچم]] را به او داد و [[خیبر]] به دست [[امام علی|علی]]{{ع}} گشوده شد. این [[فضیلت]] بزرگ در کتب [[تاریخ]] و [[مجموعههای روایی]] و تألیفات [[مناقب]] آمده و از ویژگیهای [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} به شمار میرود. [[حسان بن ثابت]] در آن واقعه از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} اجازه خواست و این منقبت را به [[شعر]] بیان کرد<ref>بحار الأنوار، ج ۳۹ ص ۱۵</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۱۱.</ref> | ||
== سند حدیث رایت== | |||
== دلالت حدیث رایت== | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||