آرامش در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'موقعیت' به 'موقعیت'
جز (جایگزینی متن - 'فرد' به 'فرد') |
جز (جایگزینی متن - 'موقعیت' به 'موقعیت') |
||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
شیوه‌های مقابله، با بر انگیختن [[انسان]] به [[دعا]] و [[نیایش]] و [[توسّل]] زمینه بیرون ریزی [[عاطفی]] و تخلیه هیجانی را به شکل مثبت فراهم می‌کند، که تمام این فرایند نقشی مثبت در کاهش تنش‌ها و ارتقای [[سلامت]] و [[بهداشت روانی]] دارد.<ref>عبدالله نظری شاری، همان.</ref> | شیوه‌های مقابله، با بر انگیختن [[انسان]] به [[دعا]] و [[نیایش]] و [[توسّل]] زمینه بیرون ریزی [[عاطفی]] و تخلیه هیجانی را به شکل مثبت فراهم می‌کند، که تمام این فرایند نقشی مثبت در کاهش تنش‌ها و ارتقای [[سلامت]] و [[بهداشت روانی]] دارد.<ref>عبدالله نظری شاری، همان.</ref> | ||
روان شناسان می‌گویند: "در مواجهه با مسایل [[زندگی]] و رسیدن به موفقیت ـ به ویژه در [[مشکلات]] ـ به دو دسته از عوامل نیازمندیم: نخست، فراهم آمدن اسباب طبیعی؛ دوم، شرایط [[روانی]] خاصی که بتوانیم با مسایل بهتر روبه رو شویم که معمولاً با [[ارتباط]] با [[اولیای الهی]] فراهم می‌گردد. گاهی [[سستی]] [[اراده]]، [[ترس]]، [[غم]]، [[ اضطراب]] و عدم اشراف کامل بر | روان شناسان می‌گویند: "در مواجهه با مسایل [[زندگی]] و رسیدن به موفقیت ـ به ویژه در [[مشکلات]] ـ به دو دسته از عوامل نیازمندیم: نخست، فراهم آمدن اسباب طبیعی؛ دوم، شرایط [[روانی]] خاصی که بتوانیم با مسایل بهتر روبه رو شویم که معمولاً با [[ارتباط]] با [[اولیای الهی]] فراهم می‌گردد. گاهی [[سستی]] [[اراده]]، [[ترس]]، [[غم]]، [[ اضطراب]] و عدم اشراف کامل بر موقعیت باعث می‌شود که نتوانیم از راه حل‌های ممکن به شکل مطلوب بهره ببریم.[[ توسل]] (به [[پیامبران]] و [[امامان]]) و [[توکل]]، باعث [[تقویت اراده]] و عدم تأثیر عوامل مخلّ [[روانی]] می‌شود.<ref>ام. رابین دیماتئو، روان‌شناسی سلامت، مترجم: سید مهدی موسوی اصل و دیگران، تهران، سمت، ۱۳۷۸، چ اول، ج ۲، ص۷۵۹-۷۶۲.</ref> | ||
[[توسّل]] به [[اولیاء الهی]]، با [[ارتباط]] [[معنوی]] و پیوند جویی عمیق [[عاطفی]] همراه است که نوعی [[احساس]] [[حمایت]] در شخص پدید می‌آورد و به او [[اطمینان]] می‌بخشد که آن بزرگواران به عنوان [[آبرو]] داران [[درگاه الهی]]، واسطه بین [[زائر]] و [[خداوند]] قرار خواهند گرفت و از این راه نظر [[لطف]] و [[رحمت]] [[خداوند]] را برای او جلب خواهد شد.<ref>عبدالله نظری شاری، همان، ص ۲۹۵-۲۹۶.</ref> | [[توسّل]] به [[اولیاء الهی]]، با [[ارتباط]] [[معنوی]] و پیوند جویی عمیق [[عاطفی]] همراه است که نوعی [[احساس]] [[حمایت]] در شخص پدید می‌آورد و به او [[اطمینان]] می‌بخشد که آن بزرگواران به عنوان [[آبرو]] داران [[درگاه الهی]]، واسطه بین [[زائر]] و [[خداوند]] قرار خواهند گرفت و از این راه نظر [[لطف]] و [[رحمت]] [[خداوند]] را برای او جلب خواهد شد.<ref>عبدالله نظری شاری، همان، ص ۲۹۵-۲۹۶.</ref> | ||