سعید بن یزید حمیری: تفاوت میان نسخه‌ها

سعید بن یزید حمیری (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۳۳

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۱

جز

جایگزینی متن - 'موقعیت' به 'موقعیت'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۱۵۹

ویرایش

@@ خط ۹: / خط ۹: @@
 ==مقدمه==
 *سعید [[فرزند]] [[یزید]] [[حمیری]] و کنیه‌اش [[ابوشجاع]] [[حمیری]] و به قول [[ابن حجر]] و [[ذهبی]] کنیه‌اش [[ابو شجاع]] قتبانی است وی از [[یاران]] دنیا دیده و با [[بصیرت]] [[امام علی]]{{ع}} و از افراد مورد [[وثوق]] و مردی [[عابد]] و [[اهل]] [[فتوا]] بود<ref>ر.ک: تهذیب التهذیب، ج۳، ص۳۸۷؛ سیر أعلام النبلاء، ج۳، ص۵۲۳ رقعه صفین، ص۳۰۲ و شرح ابن ابی الحدید، ج۵، ص۲۳۷.</ref>.
-*[[ابن مزاحم]] [[نقل]] می‌کند: گروه [[حمیر]] به [[فرماندهی]] [[ذوالکلاع]] در [[جنگ صفین]] به صفوف عراقیان حمله کردند و [[لشکریان]] [[علی]]{{ع}} را مورد تهاجم قرار دادند، در این [[موقعیت]] [[ابو شجاع]] [[حمیری]] که از [[خردمندان]] [[قبیله]] [[حمیر]] و در رکاب [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود، بر آنان فریاد زد و گفت: ای گروه [[حمیر]]، دست‌هایتان بریده باد، آیا [[معاویه]] را بهتر از [[علی]]{{ع}} می‌بینید؟ [[خدا]] کوشش شما را به [[گمراهی]] و [[تباهی]] بکشاند.
+*[[ابن مزاحم]] [[نقل]] می‌کند: گروه [[حمیر]] به [[فرماندهی]] [[ذوالکلاع]] در [[جنگ صفین]] به صفوف عراقیان حمله کردند و [[لشکریان]] [[علی]]{{ع}} را مورد تهاجم قرار دادند، در این موقعیت [[ابو شجاع]] [[حمیری]] که از [[خردمندان]] [[قبیله]] [[حمیر]] و در رکاب [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود، بر آنان فریاد زد و گفت: ای گروه [[حمیر]]، دست‌هایتان بریده باد، آیا [[معاویه]] را بهتر از [[علی]]{{ع}} می‌بینید؟ [[خدا]] کوشش شما را به [[گمراهی]] و [[تباهی]] بکشاند.
 *سپس خطاب به [[ذوالکلاع]] گفت: و اما تو ای [[ذوالکلاع]]! به [[خدا]] قسم، چنین می‌پنداشتیم که تو سودای [[دین]] داشته‌ای، ولی حال دانستیم چنین نیست.
 *[[ذوالکلاع]] در پاسخ [[ابو شجاع]] گفت: از این سخن درگذر، به [[خدا]] [[سوگند]] می‌دانم [[معاویه]] [[برتر]] از [[علی]]{{ع}} نیست، ولی من برای [[خون عثمان]] [[جنگ]] می‌کنم، اما [[ذوالکلاع]] به [[جنگ]] ادامه داد تا در همان [[نبرد]] به [[دست]] خندف (بن بکر) بکری از [[سپاهیان]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} به [[هلاکت]] رسید<ref>وقعة صفین، ص۳۰۲ و شرح ابن ابی الحدید، ج۵، ص۲۳۷.</ref>.