دیدگاه‌های گوناگون کلامی درباره عصمت چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::*'''[[ملکه نفسانی]]''': مشهور [[فلاسفه]] و پاره‌ای از [[متکلمان]] در توضیح معنای عصمت گفته‌اند:

::::::[[ملکه]]<ref>ملکه: «صفت راسخ نفسانی که قابل زوال و تغییر نباشد. و مقابل آن را «حال» می‌گویند که ثابت و همیشگی نیست»، فرهنگ معین.</ref> و صفت راسخه‌ای است [[نفسانی]] که [[انسان]] دارای آن را از [[گناهان]] باز می‌دارد؛ هر چند که قدرت بر انجام [[گناه]] را از او سلب نمی‌کند<ref>ر.ک: شرح المقاصد، ج۴، ص۳۱۲؛ الالهیات، ج۳، ص۱۶۱؛ سید مرتضی، تنزیه الانبیاء، ص۱۹؛ گوهر مراد، ص۳۷۹؛ المواقف، ص۳۶۶؛ شرح المواقف، ج۸، ص۲۸۰-۲۸۱؛ انیس الموحدین، ب ۳، ف ۲.</ref>. پیداست که تعاریف پیش‌گفته، تنها متوجه [[عصمت از گناهان]] است. در حالی که حوزه و [[قلمرو عصمت]] - چنان که در [[آینده]] خواهد آمد - بسی گسترده‌تر از این می‌باشد. بنابراین لازم است بر اساس مبانی پذیرفته [[امامیه]] تعریفی از [[عصمت]] ارائه گردد که علاوه بر عصمت در عمل، عصمت در [[فهم]] و دریافت و [[عصمت از خطا]] را نیز شامل شود. [[بدیهی]] است که ارائه تعریفی جامع در این زمینه که [[مورد اتفاق]] همه [[دانشمندان]] باشد، چندان ساده نیست؛ زیرا مبانی متفاوت مکاتب مختلف، تعریف متناسب با خود را می‌طلبد.