قثم بن عباس: تفاوت میان نسخه‌ها
←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
*'''قُثَم بن عباس بن عبدالمطلب''' [[صحابی]] و از [[شیعیان]] [[امیر المؤمنین]] بود. | *'''قُثَم بن عباس بن عبدالمطلب''' [[صحابی]] و از [[شیعیان]] [[امیر المؤمنین]] بود. | ||
*[[مادر]] او [[لبابه دختر حارث بن حزم هلالی]] معروف به [[ام فضل]] از اولین زنانی بود که [[مسلمان]] شد<ref>علیاری تبریزی، علی بن عبدالله، بهجة الأمال فی شرح زبدة المقال، ج ۷، ص ۵۶۸.</ref>. قثم را فردی [[ثقه]] و مورد [[اطمینان]] [[امام علی]]{{ع}} دانسته‌اند. او مردی سخاوتمند بود که در نقل‌های [[تاریخی]]، روایاتی در این خصوص آمده است. | *[[مادر]] او [[لبابه دختر حارث بن حزم هلالی]] معروف به [[ام فضل]] از اولین زنانی بود که [[مسلمان]] شد<ref>علیاری تبریزی، علی بن عبدالله، بهجة الأمال فی شرح زبدة المقال، ج ۷، ص ۵۶۸.</ref>. قثم را فردی [[ثقه]] و مورد [[اطمینان]] [[امام علی]]{{ع}} دانسته‌اند. او مردی سخاوتمند بود که در نقل‌های [[تاریخی]]، روایاتی در این خصوص آمده است. | ||
* | * قثم بن عباس جزو معدود افرادی بود که در [[جنگ حنین]] تا پای [[جان]] در [[دفاع]] از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[ایستادگی]] کردند. او در [[تشییع]] و [[تدفین]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} حضور داشت و بنا بر [[گواهی]] [[امام علی]]{{ع}} آخرین فردی بود که از [[قبر پیامبر]] بیرون آمد. [[امام علی]]{{ع}} قثم بن عباس را پس از [[عزل]] [[ابوقتاده انصاری]] به عنوان [[والی]] [[مکه]] گماشت و او تا پایان [[عمر]] [[امام]]{{ع}} [[کارگزار مکه]] بود. | ||
* [[امام علی]]{{ع}} در فرازهایی از [[نهج البلاغه]] او را مخاطب قرار می‌دهد<ref>نهج البلاغه، نامه های ۳۳ و ۶۷</ref>. [[سال چهلم هجری]]، مقارن با حمله [[بسر بن ابی‌ارطاه]] به [[مکه]]، | * [[امام علی]]{{ع}} در فرازهایی از [[نهج البلاغه]] او را مخاطب قرار می‌دهد<ref>نهج البلاغه، نامه های ۳۳ و ۶۷</ref>. [[سال چهلم هجری]]، مقارن با حمله [[بسر بن ابی‌ارطاه]] به [[مکه]]، قثم بن عباس از [[مکه]] گریخت وبسر [[شیبة بن عثمان]] را بر [[مکه]] گماشت، اما بعد قثم به [[مکه]] بازگشت و بر [[شیبة بن عثمان]] [[پیروز]] شد. قثم بن عباس در سال ۵۷ [[هجری]] در [[سمرقند]] درگذشت<ref>ابن سعد، محمد بن سعد، [[طبقات الکبری]] ج ۴، ص ۴.</ref>، و در همان دیار به [[خاک]] سپرده شد<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۶۳۵-۶۳۶.</ref>. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||