ابعاد فردی انتظار فرج چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

====بعد [[فکری]] و [[اعتقادی]] [[انتظار]] ([[علمی]] و معرفتی)====

*[[انتظار]] موجب می‌‌شود منتظِرِ، [[طهارت]] [[فکری]] و رشد [[عقلی]] چشمگیری پیدا می‌‌کند به گونه ایی که [[امام باقر]] {{ع}} می‌‌فرماید: «چون [[قائم]] ما [[قیام]] کند دستش را بر سر [[بندگان]] گذارد و عقولشان را متمرکز سازد و عقل‌هایشان کامل شود»<ref>{{متن حدیث|"إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ اللَّهُ یَدَهُ عَلَی رُءُوسِ الْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهَا عُقُولَهُمْ وَ کَمَلَتْ بِهِ أَحْلَامُهُمْ"}}؛ منتخب الأثر، ص ۶۰۷؛ بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۳۳۶.</ref>.<ref>ر.ک. [[سیمین صمیمی|سیمین؛صمیمی]]، [[عرصه‌های تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث (مقاله)|عرصه‌های تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث]]، ص؟؟؟</ref> یکی از [[تکالیف منتظران]] در دوران [[انتظار]]، [[حفظ دین]] و نگهبانی مرزهای [[عقیدتی]] است<ref>ر.ک. [[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد؛میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار]]، ص۱۱۰-۱۱۸.</ref>.

====بعد روحی و روانی====

*در بحث [[انتظار]] اساسی‌ترین ویژگی در بعد [[رفتار]]، ایجاد "[[آمادگی]] روحی و روانی" در خود است<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|خدامراد؛سلیمیان]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص۵۴-۶۱؛ [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹- ۲۱۲.  </ref>. ارتباط [[معنوی]] که [[منتظر]] به وسیلۀ [[ادعیه]] و اذکار با [[امام]] برقرار می‌‌سازد، موجب پالایش [[روح]] و تصفیۀ [[باطن]] گردیده و او را در مقابل بسیاری از [[افکار]] رنج‌آور، [[گرفتاری‌ها]] و بیماری‌های روحی رایج در جامعۀ امروزی مقاوم می‌‌سازد<ref>ر.ک. [[سیمین صمیمی|سیمین؛صمیمی]]، [[عرصه‌های تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث (مقاله)|عرصه‌های تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث]]، ص؟؟؟؛ [[علی اوسط خانجانی|خانجانی، علی اوسط خانجانی]]، [[رسالت فردی و شخصی انسان منتظر (مقاله)|رسالت فردی و شخصی انسان منتظر]]، ص؟؟؟.</ref>. بی‌گمان برای [[حضرت مهدی]] {{ع}} یارانی هست که قوت و [[قدرت]] بالای روحی و روانی دارند تا بتوانند بر [[دشمنان]] چیره شوند<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|خدامراد؛سلیمیان]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص۵۴-۶۱؛ [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹- ۲۱۲.</ref>.  

::::::ایفای [[نقش انتظار]]، [[منتظر]] را به ایجاد تحولات و [[اصلاحات]] اساسی در حطیه شناختی و [[رفتاری]] و انگیزشی فرا می‌خواند. این [[آمادگی]] در حوزه‌های زیر قابل گزارش است:

:::::#اولین اثر [[انتظار]] در فرد [[منتظر]]، [[خودسازی]] [[اخلاقی]] و [[کسب آمادگی]] نفسی و روحی و تحصیل صفای [[دل]] و [[طهارت]] درون برای مشارکت در [[زمینه‌سازی ظهور]] و [[همراهی]] با [[امام]] [[منتظر]]{{ع}} [[بعد از ظهور]] است. این تأثیر بر تمام تحولات فردی دیگر مقدم است و باید قبل از تمام تغییرات دیگر جامه عمل پوشد. چه انجام دیگر تحولات منوط به این تحول است و بدون تحقق این تحول، دیگر تحولات ممکن نمی‌شود.

:::::#حفظ و افزایش [[توان]] جسمی و فیزیکی فردی لازم در سطح مطلوب و کارآمد به شکلی که [[همراهی]] لازم با تحول فراگیر را برای فرد [[منتظر]] ممکن سازد. انتقال [[پیام]] [[انتظار]] و ارتباط با [[منتظران]] و ایجاد هم‌آهنگی لازم جهت [[زمینه‌سازی ظهور]] بر پایه [[نظام]] طبیعی موجود و لوازم و امکانات در دسترس و عادی و توان‌مندی‌های فردی و عمومی متداول انجام می‌گیرد نه براساس [[نظام]] [[بدیع]] و نو و یا به صورت تصادفی و بدون قاعده و [[قانون]] و یا با تکیه بر نیروی [[معجزه]] و عوامل خارج [[قانون]] [[طبیعت]] و [[خارق العاده]]. بر همین اساس فرد [[منتظر]] در راستای فراهم‌سازی مقدمات این تحول جهانی باید در خود این توان‌مندی‌ها را فراهم آورد و نیروی جسمی و فیزیکی و [[توان]] شخصی خود را جهت [[همراهی]] با [[امام]] خود تحصیل نماید تا عقب نماند.

:::::#تأمین و افزایش نیروی انگیزشی و [[توان]] روانی همراه با [[طهارت]] [[نیت]] و انگیزه لازم جهت [[زمینه‌سازی ظهور]] و [[همراهی]] لحظه‌به‌لحظه با [[امام]] [[منتظر]]{{ع}}. فرد [[منتظر]] افزون بر برخورداری از انگیزه بالا در [[همراهی]] و [[زمینه‌سازی برای ظهور]] باید این فعالیت‌های متنوع را با نیتی [[الهی]] و به منظور تأمین [[رضایت]] [[حضرت حق]] انجام دهد. و الا انجام کاری فیزیکی و تحقق صرفا خارجی و بیرونی در دستگاه [[الهی]] [[اسلام]] مفید و مؤثر نیست تا آن را به عنوان تأثیر یک [[رفتار]] مذهبی و [[اعتقاد]] [[دینی]] برشمرد. [[اندیشه]] [[دینی]] و خدایی [[مهدویت]] به عنوان یک [[اعتقاد]] [[ناب]] به فرد [[معتقد]] انگیزه‌ای بالا و [[خلوص]] نیتی مضاعف جهت تأمین [[زمینه‌های ظهور]] و [[همراهی]] خالصانه می‌بخشد»<ref>[[علی زینتی|زینتی، علی]]، [[انتظار و امنیت روانی (مقاله)|انتظار و امنیت روانی]]، ص۳۰۱-۳۰۳.</ref>.

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی نقی فقیهی]]''' و همکاران، در مقاله ''«[[تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان (مقاله)|تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«در [[فرهنگ شیعی]] [[انتظار]]، [[امید]] به [[نصرت]] و [[پیروزی]] [[حق]] و [[عدالت]]، [[حاکمیت]] ارزش‌های انسانی و ارتقای [[معنوی]] [[بشر]] است که با زمینه‌سازی‌های افراد [[منتظر]] برای تحقق آنها و تشکیل [[حکومت عدل علوی]] میسر می‌شود. [[انتظار]] حیات فردی و [[اجتماعی]] [[شیعیان]] را متحول می‌سازد و [[امید]]، حرکت و [[پویایی]] به آن می‌بخشد. در عمکرد [[اخلاقی]]، [[زمینه‌سازی]] و به‌کارگیری عوامل روانی بسیار مؤثر است، فرد [[منتظر]] به [[دلیل]] داشتن [[انتظار ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} احقاق [[حقوق]]، برجستگی [[حق]] بر [[باطل]]، [[حاکمیت]] [[عدالت]] در [[جامعه]] و... [[آمادگی]] رفتارهای [[اخلاقی]] را به صورت مناسب‌تر دارد. به عبارت دیگر، [[انتظار]] در بستر سازی، تقویت و عملیاتی ساختن [[هویت]] [[اخلاقی]] مؤثر است. همچنین با توجه به اینکه لازمه [[انتظار واقعی]] [[صبر]] همه‌جانبه از سوی فرد [[منتظر]] است، بروز و [[ظهور]] [[صبر]] بر [[سختی‌ها]]، [[مصیبت‌ها]] ومقاومت در برابر [[معصیت]] - که از مهم‌ترین ویژگی‌های [[هویت]] [[اخلاقی]] فرد [[مسلمان]] است - را در فرد تقویت می‌کند. از سویی با توجه به شخصیت [[منتظر]] و نقش خاصی که باید در [[زمینه‌سازی ظهور]] داشته باشد، در تزاحم رفتارهای فردی و [[اجتماعی]] به الویت‌بندی دست می‌زند و [[اخلاق اجتماعی]] را ترجیح می‌دهد. به بیان دیگر، [[هویت]] [[اخلاقی]] فرد [[منتظر]] با مفهوم [[انتظار]] پیوند می‌یابد و [[روح]] تازه‌ای در آن دمیده می‌شود. [[هویت]] [[اخلاقی]] [[انسان]] [[منتظر]] با اعتقادش به [[ولایت]]، [[اهداف امامت]] و تلاش و [[زمینه‌سازی برای ظهور]] گره می‌خورد. در [[هویت]] [[اخلاقی]] فرد [[منتظر]]، [[اعتقاد]] او به [[ولایت]] با احساس [[محبت]] و [[عشق]] او به [[ولایت الهی]] و [[معصومین]]{{عم}} و [[امام زمان]]{{ع}} خویش عجین می‌شود و در [[رفتار]] او نمود می‌یابد.

::::::به طور خلاصه، بعد [[عاطفی]] [[هویت]] [[اخلاقی]] با بعد شناختی آن در هم تنیده است و [[معرفت]] به [[خدا]]، [[شناخت]] نسبت به [[امام زمان]]{{ع}}، اهداف و [[فلسفه]] [[ظهور]]، زمینه [[عشق]] و [[محبت]] نسبت آنها را در فرد ایجاد می‌کند و این [[عشق]] و [[محبت]] زمینه [[اطاعت]] و [[پیروی]] و [[انتظار حقیقی]] را در فرد ایجاد می‌کند و به فرد انگیزه می‌دهد [[امام]] خویش را [[الگو]] قرار دهد و در راستای اهداف او گام بردارد. بعد [[رفتاری]] [[هویت]] [[اخلاقی]] نمود و بروز بعد معرفتی وعاطفی [[هویت]] [[اخلاقی]] است؛ آن‌چنان که در [[روایات]] [[اهل‌بیت]]{{عم}} ذکر شده است با پشتوانه معرفتی و [[عاطفی]] - که در فرد [[منتظر]] وجود دارد - صفات و ویژگی‌هایی همچون [[تقوا]] و [[خویشتن‌داری]] در برابر آلودگی‌ها، [[حسن خلق]]، [[حسن معاشرت]]، [[دوستی]] با [[دوستان]] [[خدا]] و [[دشمنی]] با [[دشمنان]] [[خدا]]، رسیدگی به حال [[مستضعفان]] [[جامعه]]، تلاش و [[مجاهده]] در روز و [[عبادت]] و [[راز]] و نیاز شبانه، [[صبر]] و [[شکیبایی]] در آنها بروز می‌یابد؛ زیرا فرد [[منتظر]] نه‌تنها الگوی خویش را [[امام زمان]] خویش قرار می‌دهد، بلکه در [[انتظار]] تحقق [[حق]]، [[عدل]] و تمام ارزش‌های متعالی انسانی است و خود را موظف به پای‌بندی و [[زمینه‌سازی]] برای تحقق آنها می‌داند»<ref>[[علی نقی فقیهی|فقیهی، علی نقی]]، [[شعله امیری|امیری، شعله]] و [[فاطمه شریفی|شریفی، فاطمه]]، [[تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان (مقاله)|تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان]]، ص ۱۰۵-۱۰۷.</ref>.

{{پایان جمع شدن}}