عامر بن فهیره در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[نقل]] شده، هنگام [[هجرت]]، [[ابوبکر]] به فرزندش [[عبدالله]] [[دستور]] داد تا در [[مکه]] بماند و [[اخبار]] مکه و [[قریش]] را هر [[شب]] در همان [[غار]] به او خبر دهد، و از آن سو به غلامش عامر بن فهیره دستور داد تا گوسفندان او را روزها بچراند و شب هنگام آنها را به در غار ببرد. [[اسماء]]، [[دختر ابوبکر]] نیز هر [[روز]] هنگام [[شام]] غذائی تهیه کرده به در غار می‌برد. رسول خدا{{صل}} سه روز در غار ماند قریش که از یافتن آن [[حضرت]] نا [[امید]] شده بودند در مکه اعلام کردند که هرکس [[محمد]] را زنده به دست آورد و به قریش بسپارد، صد شتر [[پاداش]] دارد. عبدالله پسر [[ابو بکر]] نیز در این سه [[روزه]] پی در پی اخبار قریش و مکه را شبانه به رسول خدا{{صل}} و [[ابوبکر]] می‌رسانید و از آن سو [[عامر بن فهیره]] هر [[روز]] غروب که می‌شد [[گله]] گوسفندان ابوبکر را به در [[غار]] می‌برد و [[پیامبر]]{{صل}} به همراه ابوبکر از غار بیرون آمده و از شیر آنها می‌نوشیدند و گاهی هم یکی از آن گوسفندان را کشته و از گوشتش استفاده می‌کردند. و برای اینکه رد پای [[عبدالله بن ابوبکر]] که شب‌ها به در غار می‌آمد و صبح باز می‌گشت، دیده نشود، قرار گذاردند که هر روز صبح هنگامی که عبدالله از در غار حرکت می‌کند، عامر بن فهیره گوسفندان را پشت سر او در همان راهی که او حرکت می‌‌کرد، حرکت دهد تا اثر پای او به جا نماند<ref>السیرة النبویه، این هشام، ج۱، ص۴۸۵-۴۸۶.</ref>. پیامبر{{صل}} سه روز در [[غار ثور]] ماندند. بعد از آن [[خداوند]] به وی اجازه داد تا [[هجرت]] کند و به او فرمود: یا [[محمد]]! اکنون از [[مکه]] بیرون برو، زیرا در این [[شهر]] بعد از [[ابوطالب]] [[یاوری]] نداری. وقتی پیامبر{{صل}} از غار بیرون آمد، دید که چوپان یکی از افراد [[قریش]] به نام "ابن اریقط" به سوی او می‌آید. پیامبر{{صل}} چوپان را فرا خواند و به او فرمود: "ای پسر اریقط! تو را بر [[جان]] خود [[امین]] می‌گیرم آیا در این [[امانت]] [[خیانت]] نخواهی کرد؟" او گفت: "من از شما نگهداری خواهم کرد و [[مشرکان]] را که در جستجوی شما هستند به این جا [[راهنمائی]] نمی‌کنم. اینک می‌خواهید به کجا بروید؟" پیامبر{{صل}} فرمود: "می‌خواهم به یثرب بروم". ابن اریقط گفت: "اکنون راهی را به شما نشان خواهم داد که هیچ کس نتواند شما را پیدا کند". پیامبر{{صل}} فرمود: "اکنون به نزد [[علی بن ابی طالب]] برو و به او مژده بده که خداوند به من اجاره [[مهاجرت]] داده و او برای من توشه و مرکبی بفرستد". ابوبکر نیز به او گفت: "به نزد دخترم [[اسماء]] برو و به او بگو برای من توشه و مرکبی بفرستد و کار ما را به [[عامر بن فهیره]] نیز خبر بده. ابن اریقط سفارش [[پیامبر]]{{صل}} را به [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} و [[پیام]] [[ابوبکر]] را به [[اسماء]] و عامر بن فهیره و آنها برای پیامبر{{صل}} و ابوبکر توشه و مرکب فرستادند<ref>اعلام الوری بأعلام الهدی، طبرسی، ص۶۴.</ref>. در [[نقل]] دیگری از قول [[ابو رافع]] از [[علی بن ابراهیم بن هاشم]] نقل شده که: [[علی]]{{ع}} در هنگامی که [[پیامبر اکرم]]{{صل}} در [[غار]] به سر می‌برد، [[مسؤولیت]] تهیه آب و غذای آنها را بر عهده داشت و او سه مرکب را برای پیامبر اکرم{{صل}} و ابوبکر، راهنمای آنها آماده کرد<ref>اعلام الوری بأعلام الهدی، طبرسی، ص۱۹۰.</ref>.

==[[عامر]] و [[بیماری]] وبا==

پاسخ‌ها به این سخن:

#در بعضی از منابع آمده که در این سریه فقط [[انصار]] حاضر بودند و هیچ مهاجری در آن شرکت نکرد<ref>ر.ک: المغازی، واقدی، ج۱، ص۳۵۲؛ صحیح البخاری، بخاری، ج۳، ص۱۹؛ فتح الباری، ابن حجر، ج۷، ص۲۹۶.</ref>. و عده‌ای [[عمرو]] بن امیدی ضمری را جزو افراد آن ندانسته‌اند<ref>ر.ک: مجمع الزوائد، هیثمی، ج۶، ص۱۲۵؛ عمدة القاری، عینی، ج۱۷، ص۱۷۴.</ref>. همچنان که [[نافع بن بدیل]] [[خزاعی]] را هم در مرثیه [[انس]] بن [[عباس]] [[سلمی]] و [[عبد الله بن رواحه]] جزو افراد شرکت کننده ندانسته‌اند<ref>ر.ک: السیره النبویه، ابن هشام، ج۳، ص۱۹۷.</ref>.

#[[ابن منده]] از [[ایوب بن سنان]]، او از [[محمد بن منکدر]]، او از [[جابر]] و او از [[عامر بن فهیره]] [[نقل]] کرده‌اند که گفته، [[ابوبکر]] به همراه [[رسول خدا]] در [[لشکر]] عسره ([[تبوک]]) حضور داشت<ref>اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۹۱؛ الاصابه، ابن حجر، ج۲، ص۲۵۶.</ref>. معنی این سخن این است که عامر بن فهیره تا نه سال یا بیشتر بعد از ماجرای بئر معونه زنده بوده است<ref>الصحیح من سیرة النبی الأعظم، سید جعفر مرتضی عاملی، ج۷، ص۲۸۰-۲۸۲ چاپ قدیم.</ref>.