حدیث ثقلین: تفاوت میان نسخه‌ها
←دلالت حدیث ثقلین
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
البته [[پیامبر اکرم]]{{صل}} مسأله جدایی‌ناپذیر بودن [[اهل‌بیت]] و قرآن را بارها در طول [[رسالت]] خویش گوشزد کرده است. به عنوان مثال، [[ام‌سلمه]] می‌گوید از [[پیامبر]] شنیدم که می‌فرمود: {{متن حدیث|عَلِيٌّ مَعَ الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ مَعَ عَلِيٍّ لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْضَ}}<ref>کنزالعمال، ج۱۱، ص۶۰۳، ح۳۲۹۱۲؛ فیض القدیر، ج۴، ص۳۵۶؛ مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۳۴؛ المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۳۴، الصواعق المحرقه، ص۱۲۳-۱۲۴؛ نورالابصار، ص۸۰.</ref>.<ref>[[احمد حسین شریفی|شریفی، احمد حسین]]، [[حسن یوسفیان|یوسفیان، حسن]]، [[پژوهشی در عصمت معصومان (کتاب)|پژوهشی در عصمت معصومان]] ص ۳۱۹.</ref> | البته [[پیامبر اکرم]]{{صل}} مسأله جدایی‌ناپذیر بودن [[اهل‌بیت]] و قرآن را بارها در طول [[رسالت]] خویش گوشزد کرده است. به عنوان مثال، [[ام‌سلمه]] می‌گوید از [[پیامبر]] شنیدم که می‌فرمود: {{متن حدیث|عَلِيٌّ مَعَ الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ مَعَ عَلِيٍّ لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْضَ}}<ref>کنزالعمال، ج۱۱، ص۶۰۳، ح۳۲۹۱۲؛ فیض القدیر، ج۴، ص۳۵۶؛ مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۳۴؛ المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۳۴، الصواعق المحرقه، ص۱۲۳-۱۲۴؛ نورالابصار، ص۸۰.</ref>.<ref>[[احمد حسین شریفی|شریفی، احمد حسین]]، [[حسن یوسفیان|یوسفیان، حسن]]، [[پژوهشی در عصمت معصومان (کتاب)|پژوهشی در عصمت معصومان]] ص ۳۱۹.</ref> | ||
از جمله {{ | از جمله {{متن حدیث| مَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا "}} و جمله {{متن حدیث| انّهما یفترقا "}} می‌توان برای [[عصمت]]، [[استدلال]] کرد؛ زیرا چنگ زدن به کتاب و [[عترت]]، برای همیشه از [[گمراهی]]، جلوگیری می‌کند و لازمه این، عصمت [[عترت پیامبر]] است و همچنین، جدا نشدن و عدم افتراق از قرآن، آن هم به صورت {{متن حدیث| لَنْ يَفْتَرِقَا "}} به معنای عصمت آنهاست<ref>جمعی از نویسندگان، [[امامت‌پژوهی (کتاب)|امامت‌پژوهی]]، ص۱۶۲.</ref>. پیامبر{{صل}} فرمودند "در منابع [[شیعی]] و [[سنی]]":{{متن حدیث| يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي تَارِكٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْنِ أَمَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا- كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي فَإِنَّهُمَا لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْض "}}. در این [[حدیث]] [[پیامبر]]، [[اهل بیت]] را عاملی برای عدم [[گمراهی]] معرفی می‌کند که دال بر [[عصمت]] ایشان است؛ زیرا: | ||
# [[همراهی]] [[قرآن]] و اهل بیت یعنی اهل بیت مانند قرآن [[مصون از تحریف]] و اشتباه‌اند در [[هدایت مردم]]. | # [[همراهی]] [[قرآن]] و اهل بیت یعنی اهل بیت مانند قرآن [[مصون از تحریف]] و اشتباه‌اند در [[هدایت مردم]]. | ||
# از آنجا که پیامبر به صورت مطلق امر به [[تمسک به اهل بیت]] فرموده، مستلزم عصمت ایشان است. | # از آنجا که پیامبر به صورت مطلق امر به [[تمسک به اهل بیت]] فرموده، مستلزم عصمت ایشان است. | ||
# پیامبر فرمودند: اگر به [[اهل]] [[تمسک]] جوئید از [[انحراف]] در امانید این نشان از عصمت ایشان است. | # پیامبر فرمودند: اگر به [[اهل]] [[تمسک]] جوئید از [[انحراف]] در امانید این نشان از عصمت ایشان است. | ||
*در این [[روایت]]، مصادیق اهل بیت [[تطبیق]] نشده اما در برخی نقل‌ها آمده که [[رسول خدا]] [[نام امام علی]]، [[امام حسن]]، [[امام حسین]]{{عم}} و [[فرزندان امام حسین]]{{ع}} را آوردند. در [[منابع اهل سنت]] آمده: {{ | *در این [[روایت]]، مصادیق اهل بیت [[تطبیق]] نشده اما در برخی نقل‌ها آمده که [[رسول خدا]] [[نام امام علی]]، [[امام حسن]]، [[امام حسین]]{{عم}} و [[فرزندان امام حسین]]{{ع}} را آوردند. در [[منابع اهل سنت]] آمده: {{متن حدیث| عَلِيٌ مَعَ الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ مَعَ عَلِيٍ لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَ الْحَوْضَ "}}. این تعبیر مشترک {{متن حدیث| لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَ الْحَوْضَ "}} نشان از این است که [[حضرت علی]] از مصادیق [[قطعی]] اهل بیت است<ref>ر.ک. [[صفدر الهی راد|الهی راد، صفدر]]، [[انسان‌شناسی (کتاب)|انسان‌شناسی]]، ص ۲۱۱ - ۲۱۳.</ref>. | ||
===دوم: دلالت بر [[مرجعیت علمی اهل بیت]]=== | ===دوم: دلالت بر [[مرجعیت علمی اهل بیت]]=== | ||