خطیئه: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - ''''آیات''':' به '==آیات قرآنی مرتبط=='
(صفحهای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - ''''آیات''':' به '==آیات قرآنی مرتبط==') |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
در برابر خطیئه و خطا، مفهوم “صواب، قرار میگیرد. صواب امری است که به اقتضای [[عقل]] و [[شرع]]، [[شایسته]] و [[پسندیده]] باشد<ref>حسین بن محمد راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۹۴.</ref>. و در یک کاربرد عام معمولاً خطا و خطیئه به هر گونه عمل نابهجا و نابایسته اعم از عمدی و غیرعمدی اطلاق میگردد. در هر حال، اگر [[وعده]] [[عذاب]] نشانه [[گناه]] بودن عمل باشد، ارتکاب خطا دستکم در برخی موارد مصداق گناه و فاعل آن مستحق [[کیفر]] و [[عقوبت]] شناخته شده است. | در برابر خطیئه و خطا، مفهوم “صواب، قرار میگیرد. صواب امری است که به اقتضای [[عقل]] و [[شرع]]، [[شایسته]] و [[پسندیده]] باشد<ref>حسین بن محمد راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۹۴.</ref>. و در یک کاربرد عام معمولاً خطا و خطیئه به هر گونه عمل نابهجا و نابایسته اعم از عمدی و غیرعمدی اطلاق میگردد. در هر حال، اگر [[وعده]] [[عذاب]] نشانه [[گناه]] بودن عمل باشد، ارتکاب خطا دستکم در برخی موارد مصداق گناه و فاعل آن مستحق [[کیفر]] و [[عقوبت]] شناخته شده است. | ||
==آیات قرآنی مرتبط== | |||
# [[لزوم]] [[استغفار]] از خطاها: {{متن قرآن|وَاسْتَغْفِرِي لِذَنْبِكِ إِنَّكِ كُنْتِ مِنَ الْخَاطِئِينَ}}<ref>«و (ای زن!) تو نیز برای گناهت آمرزش بخواه که تو بیگمان از خطاکاران بودهای» سوره یوسف، آیه ۲۹.</ref>. | # [[لزوم]] [[استغفار]] از خطاها: {{متن قرآن|وَاسْتَغْفِرِي لِذَنْبِكِ إِنَّكِ كُنْتِ مِنَ الْخَاطِئِينَ}}<ref>«و (ای زن!) تو نیز برای گناهت آمرزش بخواه که تو بیگمان از خطاکاران بودهای» سوره یوسف، آیه ۲۹.</ref>. | ||
# [[طلب]] [[عفو از خطاها]]، دعای همیشگی [[مؤمنان]]: {{متن قرآن|رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَا إِنْ نَسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا}}<ref>«پروردگارا! اگر فراموش کردیم یا لغزیدیم بر ما مگیر» سوره بقره، آیه ۲۸۶.</ref>. | # [[طلب]] [[عفو از خطاها]]، دعای همیشگی [[مؤمنان]]: {{متن قرآن|رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَا إِنْ نَسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا}}<ref>«پروردگارا! اگر فراموش کردیم یا لغزیدیم بر ما مگیر» سوره بقره، آیه ۲۸۶.</ref>. |