اقامتگاه امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

#برخى [[روایات]]، منطقه خاصى را به‌عنوان محل سکونت آن [[حضرت]] نام مى‌برند و محدوده آن را نیز تعیین مى‌کنند:

##[[مدینه]] و پیرامون آن: ابى [[بصیر]] مى‌گوید از [[امام باقر]] {{ع}} شنیدم که فرمود: "[[صاحب الزمان]] را [[عزلت]] و غیبتى است که در آن، نیرومند است به سى نفرى که با [[حضرت]] هستند و [[وحشت]] و تنهایى را از وى دور مى‌کنند؛ و خوب جایگاهى است [[مدینه]]"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۳؛ اصول کافى، ج ۱، ص ۳۴۰. </ref>. [[روایت]] دیگرى است که مکان [[حضرت]] را کوه "[[رضوى]]" در اطراف [[مدینه]] نام مى‌برد. راوى مى‌گوید: "با [[امام صادق]] {{ع}} از [[مدینه]] خارج شدیم، به [[روحاء]] اطراف [[مدینه]] که رسیدیم، [[حضرت]] نگاهش را به کوهى دوخت و مدت زمانى ادامه داد. . . و فرمود: این کوه "رضوى" نام دارد. خوب پناهگاهى است براى خائف[[[امام زمان]] {{ع}}]در [[غیبت صغری]] و کبرى"<ref>غیبة طوسى، ص ۱۶۲. </ref>.  

#دسته سوم اخبارى است که مانند دسته اول، جایگاهى خاص را نام نمى‌برد، ولى از وى به‌عنوان فردى که با [[مردم]] [[حشر]] و نشر دارد و به گونه ناشناس زندگى مى‌کند، نام برده است. [[امام صادق]] {{ع}} مى‌فرماید: "[[صاحب الامر]] {{ع}} در میان [[مردم]] رفت‌وآمد مى‌کند، در بازار قدم مى‌زند، لکن او را نمى‌شناسند تا زمانى که [[خداوند]] به وى [[اذن]] دهد تا خود را معرفى کند... "<ref>غیبة طوسى، ص ۱۶۴. </ref>.  

*بین این سه دسته از [[روایات]]، تضاد و تنافى نیست و نام بردن مکانى خاص، با زندگى به شکل ناشناس قابل جمع است. [[انتخاب]] کوه‌ها و مکان‌هاى دست‌نیافتنى در حال [[ضرورت]] و نیاز نیز، امرى است طبیعى و موافق با اصل [[تقیّه]]<ref>چشم‌به‌راه مهدى، ص ۳۵۱. </ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۱۳.</ref>.