پرش به محتوا

بیضه (منزلگاه): تفاوت میان نسخه‌ها

۴۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۶ مارس ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Amini صفحهٔ بیضه را به بیضه (منزلگاه) منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام حسین (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام حسین (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
 
{{مسیر حرکت امام حسین به کربلا}}
==مقدمه==
* [[بیضه]] نام یکی از منزلگاه‌های سر راه [[کوفه]]، که بین عذیب و واقصه قرار داشته و متعلق به بنی [[یربوع]] بوده است. در همین منطقه وسیع، [[امام حسین]]{{ع}} با [[سپاه]] [[کوفه]] برخورد کرد و [[خطبه]] معروف خویش را برای [[سپاه]] حر ایراد فرمود: {{متن حدیث|أَیُّهَا النّاسُ؛ إِنَّ رَسُولَ اللّهِ(صلى الله علیه وآله) قالَ: «مَنْ رَأى سُلْطاناً جائِراً مُسْتَحِلاًّ لِحُرُمِ اللهِ}}<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص ۲۱۷</ref> و در همین جا بود که [[نافع بن هلال]] و [[بریر بن خضیر]] برخاستند و ضمن خطابه‌هایی [[نصرت]] و [[حمایت]] خویش را از آن [[امام]] ابراز کردند. پس از آن، [[امام]] ندای الرحیل، الرحیل سر داد و به سوی عذیب حرکت کرد<ref>الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص ۱۰۲</ref>. [[بیضه]] به معنای [[زمین]] سفید هموار و بی‌گیاه است<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۸۹.</ref>.
* [[بیضه]] نام یکی از منزلگاه‌های سر راه [[کوفه]]، که بین عذیب و واقصه قرار داشته و متعلق به بنی [[یربوع]] بوده است. در همین منطقه وسیع، [[امام حسین]]{{ع}} با [[سپاه]] [[کوفه]] برخورد کرد و [[خطبه]] معروف خویش را برای [[سپاه]] حر ایراد فرمود: {{متن حدیث|أَیُّهَا النّاسُ؛ إِنَّ رَسُولَ اللّهِ(صلى الله علیه وآله) قالَ: «مَنْ رَأى سُلْطاناً جائِراً مُسْتَحِلاًّ لِحُرُمِ اللهِ}}<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص ۲۱۷</ref> و در همین جا بود که [[نافع بن هلال]] و [[بریر بن خضیر]] برخاستند و ضمن خطابه‌هایی [[نصرت]] و [[حمایت]] خویش را از آن [[امام]] ابراز کردند. پس از آن، [[امام]] ندای الرحیل، الرحیل سر داد و به سوی عذیب حرکت کرد<ref>الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص ۱۰۲</ref>. [[بیضه]] به معنای [[زمین]] سفید هموار و بی‌گیاه است<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۸۹.</ref>.


۲۶٬۷۰۱

ویرایش