شیعه در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = شیعه | |||
| عنوان مدخل = شیعه | |||
| مداخل مرتبط = [[شیعه در لغت]] - [[شیعه در قرآن]] - [[شیعه در کلام اسلامی]] - [[شیعه در تاریخ اسلامی]] - [[شیعه در معارف و سیره نبوی]] - [[شیعه در معارف و سیره حسینی]] - [[شیعه در معارف مهدویت]] - [[شیعه در فقه سیاسی]] - [[شیعه در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] - [[شیعه از دیدگاه اهل سنت]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== مقدمه == | |||
اعوان و [[انصار]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۳۵.</ref>، [[فرقه]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۸، ص۱۸۸.</ref>، تابع و پیرو<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۲، ص۱۹۱.</ref>. اصل آن "شیع" به معنای معاضدت، مساعدت<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۳۵.</ref> یا توسّع در امری (مادی یا [[معنوی]])<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۱۶۶.</ref>. {{متن قرآن|ثُمَّ لَنَنْزِعَنَّ مِنْ كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمَنِ عِتِيًّا}}<ref>«سپس از هر گروه هر کدام را که در برابر (خداوند) بخشنده سرکش‌ترند بیرون می‌کشیم» سوره مریم، آیه ۶۹.</ref>. [[شیعه]] در [[قرآن کریم]] به معنای پیرو و تابع در [[اعتقاد]] و [[دین]] آمده است. [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَإِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ}}<ref>«و از پیروان وی ابراهیم بود» سوره صافات، آیه ۸۳.</ref> [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} را [[شیعه]] [[نوح]] {{ع}} خوانده است. یعنی [[ابراهیم]] {{ع}} پیرو [[دین]] [[نوح]] ([[دین]] [[توحید]]) بوده است <ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۷، ص۱۴۷.</ref>. | |||
==مقدمه== | |||
اعوان و [[انصار]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۳۵.</ref>، [[فرقه]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۸، ص۱۸۸.</ref>، تابع و پیرو<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۲، ص۱۹۱.</ref>. اصل آن "شیع" به معنای معاضدت، مساعدت<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۳۵.</ref> یا توسّع در امری (مادی یا [[معنوی]])<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۱۶۶.</ref>. {{متن قرآن|ثُمَّ لَنَنْزِعَنَّ مِنْ كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمَنِ عِتِيًّا}}<ref>«سپس از هر گروه هر کدام را که در برابر (خداوند) بخشنده سرکش‌ترند بیرون می‌کشیم» سوره مریم، آیه ۶۹.</ref>. [[شیعه]] در [[قرآن کریم]] به معنای پیرو و تابع در [[اعتقاد]] و [[دین]] آمده است. [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَإِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ}}<ref>«و از پیروان وی ابراهیم بود» سوره صافات، آیه ۸۳.</ref> [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} را [[شیعه]] [[نوح]]{{ع}} خوانده است. یعنی [[ابراهیم]]{{ع}} پیرو [[دین]] [[نوح]] ([[دین]] [[توحید]]) بوده است <ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۷، ص۱۴۷.</ref>. | |||
کلمه [[شیعه]] در [[قرآن کریم]] به اقتضای متعلق بار ارزشی می‌گیرد. در [[آیه]] پیشین، آنچه مورد [[تبعیت]] قرار گرفته بود، [[دین توحیدی]] [[حضرت نوح]] بود؛ ولی مورد منفی [[شیعه]] در [[قرآن کریم]] [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|لَنَنْزِعَنَّ مِنْ كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمَنِ عِتِيًّا}}<ref>«سپس از هر گروه هر کدام را که در برابر (خداوند) بخشنده سرکش‌ترند بیرون می‌کشیم» سوره مریم، آیه ۶۹.</ref> است که [[روز قیامت]] از فرقه‌های [[اعتقادی]]، آنکه [[تجاوز]] و [[عصیان]] بیشتر و شدیدتری بر [[حدود الهی]] داشته‌اند، بیرون کشیده می‌شوند (برای [[عذاب]] مضاعف) و آنان [[رهبران]] و سرکردگان این [[فرقه‌ها]] در [[اعمال]] [[شرّ]] هستند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۶، ص۱۴۵.</ref>. | کلمه [[شیعه]] در [[قرآن کریم]] به اقتضای متعلق بار ارزشی می‌گیرد. در [[آیه]] پیشین، آنچه مورد [[تبعیت]] قرار گرفته بود، [[دین توحیدی]] [[حضرت نوح]] بود؛ ولی مورد منفی [[شیعه]] در [[قرآن کریم]] [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|لَنَنْزِعَنَّ مِنْ كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمَنِ عِتِيًّا}}<ref>«سپس از هر گروه هر کدام را که در برابر (خداوند) بخشنده سرکش‌ترند بیرون می‌کشیم» سوره مریم، آیه ۶۹.</ref> است که [[روز قیامت]] از فرقه‌های [[اعتقادی]]، آنکه [[تجاوز]] و [[عصیان]] بیشتر و شدیدتری بر [[حدود الهی]] داشته‌اند، بیرون کشیده می‌شوند (برای [[عذاب]] مضاعف) و آنان [[رهبران]] و سرکردگان این [[فرقه‌ها]] در [[اعمال]] [[شرّ]] هستند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۶، ص۱۴۵.</ref>. | ||
اصطلاح "شیعه" به صورت خاص پس از [[ارتحال]] [[حضرت رسول]]{{صل}} بر [[پیروان]] [[حضرت علی]]{{ع}} و [[معتقدان]] به [[امامت]] آن | اصطلاح "شیعه" به صورت خاص پس از [[ارتحال]] [[حضرت رسول]] {{صل}} بر [[پیروان]] [[حضرت علی]] {{ع}} و [[معتقدان]] به [[امامت]] آن حضرت و فرزندانش اطلاق شده و به عنوان یکی از [[مذاهب اسلامی]] دارای مبانی و اصول مدوّنی است <ref>ر. ک: سید محمد حسین طباطبایی، شیعه در اسلام.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص ۳۷۹-۳۸۰.</ref> | ||
== | == منابع == | ||
{{ | {{منابع}} | ||
{{ | # [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:شیعه]] | [[رده:شیعه]] | ||